ตอนนี้ผมอายุ 18 ครับผม
-คือที่บ้านผมไม่เคยฟังความคิดเห็นผมเลยอ่ะครับ(ที่บ้านมี พ่อ แม่ พี่สาว 2 คนแล้วก็ ผม ครับ)ตัดสินกันเองตลอด ผมตัดสินใจอะไรก็ไม่ได้เลย
ผมควรทำยังๆงดีครับ เคยเปิดอกคุยกัน คุยได้แปปๆแกก็โวยใส่อีก เหมือนแบบผมไม่สามารถออกความเห็นหรือตัดสินใจอะไรเองได้เลย
ขนาดผมใส่เสื้อกันหนาวออกไปด้านนอกตอนจะไปออกกำลังกาย ยังโดนแม่ด่า โดนหาว่าจะไปกินเหล้า ผมก็อธิบายไปแบบ ก็แค่ใส่ออกไปกันแดดตอนขี่รถ มันจะอะไรนักหนา แกก็ตอบมาว่า อย่ามาเถียงกู ไปออกกำลังกายห่าไรต้องใส่เสื้อกันหนาวไป จะไปกินเหล้ากับเพื่อนใช่มั้ย แน่นอนครับโดนตบหัวหลังจากพูดจบ วันนั้นผมก็เซ็งไปเลย ในวันเดียวกันผมกลับบ้าน 21.30น.เพราะไปกินข้าวกับเพื่อน กลับมาก็โดนโวยอีกแหละครับ แค่เห็นหน้าก็ตะคอกใส่แล้ว
เหตุการณ์ที่ 2- คือผมชอบเขียนระบบปลั้กอิน Minecraft อ่ะครับคือที่ทำก็ได้ค่าจ้าง ผมก็บอกแกว่าเออ ผมทำงานเขียนระบบนะ แต่ก็โดนแกห้ามทำ แกก็มาโวยอีก อายุเท่าจะไปหางานไรทำได้ อายุแค่นี้ไม่มีใครรับหรอก เลิกทำเดี๋ยวนี้ (แต่ผมก็ทำต่อนะ ก็ใจมันรัก)
เหตุการณ์ที่ 3- ตอนช่วงม.4 ผมเข้าทีมวอลเลย์รร. เพราะว่าผมชอบเล่นวอลเลย์อยู่แล้วเป็นชีวิตจิตใจเนอะ เลยกลับบ้านค่ำทุกวัน(สองทุ่ม) ช่วงแรกๆแกก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับ พอมาวันนึงแกมาโวยผม ไปเล่นทำไม กีฬากระเทย ห้ามเล่นอีกเป็นอันขาด ผมพูดใส่แกแบบ แม่อย่าเหยียดเพศได้ป่ะ นี่สมัยไหนแล้ว แกก็ตอบกลับมาแบบ ทำไมกูจะเหยียด กูเหยียดแล้วจะทำไม ผมก็พูดต่ออีกแบบ แม่กีฬาเขาไม่ได้ห้ามเพศนู้นเพศนี้เล่นสักหน่อย แม่เข้าใจหน่อยดิ่
แกก็แบบ อย่ามาเถียงกู ห้ามเล่นก็คือห้ามเล่น(ยอมรับว่าหลังจากม.4จนถึงปัจจุบันเป็นคนเก็บกดแบบมากๆ แต่ไม่เคยใช้อารมณ์กับใครเลย)
ผมควรทำยังไงดีครับT^T ตอนนี้ก็จะร้องไห้แล้ว รู้สีกแบบเครียดและกดดันมากๆ โรงเรียนที่เรียนอยู่ก็โดนเพื่อนบูลลี่ แถมจะไม่ได้ขึ้นม.6เพราะครูอคติไปแก้ 5 รอบก็ไม่แก้ให้ผมสักที จะไปกศน. แกก็ไม่ให้ไป จะให้ซ้ำชั้น เห้ออออ
ทุกคนมีวิธีการทำยังไงให้คนในครอบครัวเรารับฟังบ้างครับ
-คือที่บ้านผมไม่เคยฟังความคิดเห็นผมเลยอ่ะครับ(ที่บ้านมี พ่อ แม่ พี่สาว 2 คนแล้วก็ ผม ครับ)ตัดสินกันเองตลอด ผมตัดสินใจอะไรก็ไม่ได้เลย
ผมควรทำยังๆงดีครับ เคยเปิดอกคุยกัน คุยได้แปปๆแกก็โวยใส่อีก เหมือนแบบผมไม่สามารถออกความเห็นหรือตัดสินใจอะไรเองได้เลย
ขนาดผมใส่เสื้อกันหนาวออกไปด้านนอกตอนจะไปออกกำลังกาย ยังโดนแม่ด่า โดนหาว่าจะไปกินเหล้า ผมก็อธิบายไปแบบ ก็แค่ใส่ออกไปกันแดดตอนขี่รถ มันจะอะไรนักหนา แกก็ตอบมาว่า อย่ามาเถียงกู ไปออกกำลังกายห่าไรต้องใส่เสื้อกันหนาวไป จะไปกินเหล้ากับเพื่อนใช่มั้ย แน่นอนครับโดนตบหัวหลังจากพูดจบ วันนั้นผมก็เซ็งไปเลย ในวันเดียวกันผมกลับบ้าน 21.30น.เพราะไปกินข้าวกับเพื่อน กลับมาก็โดนโวยอีกแหละครับ แค่เห็นหน้าก็ตะคอกใส่แล้ว
เหตุการณ์ที่ 2- คือผมชอบเขียนระบบปลั้กอิน Minecraft อ่ะครับคือที่ทำก็ได้ค่าจ้าง ผมก็บอกแกว่าเออ ผมทำงานเขียนระบบนะ แต่ก็โดนแกห้ามทำ แกก็มาโวยอีก อายุเท่าจะไปหางานไรทำได้ อายุแค่นี้ไม่มีใครรับหรอก เลิกทำเดี๋ยวนี้ (แต่ผมก็ทำต่อนะ ก็ใจมันรัก)
เหตุการณ์ที่ 3- ตอนช่วงม.4 ผมเข้าทีมวอลเลย์รร. เพราะว่าผมชอบเล่นวอลเลย์อยู่แล้วเป็นชีวิตจิตใจเนอะ เลยกลับบ้านค่ำทุกวัน(สองทุ่ม) ช่วงแรกๆแกก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับ พอมาวันนึงแกมาโวยผม ไปเล่นทำไม กีฬากระเทย ห้ามเล่นอีกเป็นอันขาด ผมพูดใส่แกแบบ แม่อย่าเหยียดเพศได้ป่ะ นี่สมัยไหนแล้ว แกก็ตอบกลับมาแบบ ทำไมกูจะเหยียด กูเหยียดแล้วจะทำไม ผมก็พูดต่ออีกแบบ แม่กีฬาเขาไม่ได้ห้ามเพศนู้นเพศนี้เล่นสักหน่อย แม่เข้าใจหน่อยดิ่
แกก็แบบ อย่ามาเถียงกู ห้ามเล่นก็คือห้ามเล่น(ยอมรับว่าหลังจากม.4จนถึงปัจจุบันเป็นคนเก็บกดแบบมากๆ แต่ไม่เคยใช้อารมณ์กับใครเลย)
ผมควรทำยังไงดีครับT^T ตอนนี้ก็จะร้องไห้แล้ว รู้สีกแบบเครียดและกดดันมากๆ โรงเรียนที่เรียนอยู่ก็โดนเพื่อนบูลลี่ แถมจะไม่ได้ขึ้นม.6เพราะครูอคติไปแก้ 5 รอบก็ไม่แก้ให้ผมสักที จะไปกศน. แกก็ไม่ให้ไป จะให้ซ้ำชั้น เห้ออออ