ผู้ชายคนหนึ่งเขาลงสตรอรี่ว่าดูทักแล้วเราก็กดเข้าไปดูหลังจากนั้นเขาก็ทักมาคุยเราก็คุยๆไปสักพักก็ชวนกันเล่นเกมด้วยกันจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกันเราก็คุยกันทุกวันเขาใส่ใจดีมากคุยกับเราเกือบตลอดเวลาคุยๆกันไปเรื่อยๆพอถึงวันหนึ่งเราเบื่อเราก็พูดออกไปว่าเราเบื่อบอกเขาไปตรงๆเขาก็ถามว่าทำไมอะไรยังไงเราก็ไม่ตอบพอถึงวันถัดไปเราก็คิดถึงเขาแล้วเราก็ตัดสินใจทักเขาไปว่าคิดถึงกลับมาคุยกันได้ไหมเขาก็กลับมาหลังจากนั้นเราก็คุยกันมากเรื่อยๆและมีวันหนึ่งที่เขาพูดออกมาเหมือนแบบจะเบื่อเราไม่อยากคุยกับเราเราก็เลยพูดออกไปว่าเลิกคุยกันเถอะเพื่อจะได้ไม่เสียฟอร์มหลังจากนั้นเราก็เลิกคุยกันแต่พอเวลาผ่านไปเราก็รู้สึกแบบเดิมรู้สึกต้องการเขาเราก็เลยทักไปอีกแบบเดิมเป็นรอบที่สามแต่เขาไม่อยากคุยกับเราแล้วเราก็พยายามที่จะทักไปแต่เขาก็อ่านแล้วไม่ตอบความรู้สึกตอนนั้นคือแบบทำไมเราไม่เห็นค่าเขาตั้งแต่วันนั้นแต่พอคิดได้เขาก็ไม่คุยกับเราแล้วแต่เราก็พยายามทักไปอีกครั้งจนวันนี้ก็เข้าใจว่าเข้าคงมีคนใหม่แล้ว
เราก็ได้แต่โทษตัวเองว่าไม่ดีพอสำหรับเขาคิดถึงแค่ไหนก็ทำได้แค่ส่องเฟสส่องทีไรนํ้าตาคลอทุกที
มันสายเกินไปใช่ไหม
เราก็ได้แต่โทษตัวเองว่าไม่ดีพอสำหรับเขาคิดถึงแค่ไหนก็ทำได้แค่ส่องเฟสส่องทีไรนํ้าตาคลอทุกที