----- ก่อนที่ผมจะเห็นแก่ตัวกับเขา
ผมเป็นคนที่กล้าได้กล้าเสีย มีเท่าไรเทหน้าตัก ก็พูดง่ายๆเลี้ยงเขาจนหมดตัว
ผมรู้นิสัยเขาที่หลังล้มทั้งยืน ขอท้าวความ...ผมจะเน้นความสำคัญ ถ้าอยากรู้อะไรอีกก็สอบถามได้ครับ
.... ผมกับเขาได้รู้จักกันผ่านน้องชาย แต่ผมกับเขายังไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับ ตัวผมแค่รับเขามากินข้าวปกติเหมือนคนพึงคุยกัน จู่ๆกินไปได้สักพักพ่อเขาโทรมา ถามบลาๆๆอยู่ไหนๆ มันมีอยู่คำตอบนึงที่ผมอึ้งไปเลยคือ เขาบอกอยู่กับแฟน ซึ่งผมก็งง (อะไรวะกูไปคบตอนไหน..แต่ความเป็นผช.ก็นะความเป็นเหตุก็เลยเอออ้อตามเธอไป) กลับจากทานข้าวเสร็จ เราก็แยกย้ายกันปกติ ช่วงเวลา23.30 พ่อทางเธอเขาโทรมา(อารมรุนแรง)(อาจทะเลาะกับลูกสาวเขา) อยู่พ่อเขาโทรให้มารับไปนอนบ้าน ไอ่เราก็งงอะไรวะมีแบบนี้ด้วยหรา ไอเราก็ไปรับมานอนบ้าน(ขอไม่อธิบายลงลึกนะครับ)มานอนอยู่กับเรา3 วัน พอถึงกำหนด เราก็ไปส่ฃเขาปกติ ผ่านไปสักพัก พ่อเขาโทรมาบอกว่า ให้เขาไปหา (จะให้รับผิดชอบนั้นละครับ) เราก็คุยๆบลาๆๆ ในใจตอนนั้นไม่ได้กลัวอะไรนะครับกลัวเขา ตุกติกมาทำร้ายร่างกายเราก็ต้องเออเอ้อตามเขา เสร็จจากวันนั้นเราก็ใช้ชีวิตเหมือนคนเป็นแฟนกัน ไอตัวผมก็ยังไม่รับนิสัยเธอหรอกครับ มี10000 หมด10000 เราก็ใช้ชีวิตแบบนี้ไปได้1เดือน จู่ๆ เธอบอกกับผมว่าเทอท้อง ไอ่เราก็พร้อมรับผิดชอบทุกอย่าง(ถึงผมจะไม่ยอมรับมันก็ไม่ได้เพราะผมกับพ่อเขาทำข้อตกลงกัน) ตอนนั้นเราดีใจมากที่จะได้เป็นพ่อคน แล้วอยู่ๆความคิดผมก็เข้ามาในหัว เราคบกับเขาไม่เกี่เดือนเองทำไหมท้องไวจัง ด้วยความเป็นผช.เลยพูดไปๆตรงท้องติดมาไหม มันทำมห้เกิดเหตุการณ์ทะเลาะกันบ้านแตก ผมพลาดมากที่ไปทำร้ายเขา พลาดจริงๆ จนต้องแท้งลูกคนแรกไปซึ่งไม่รู้ว่าลูกผมจริงๆไหม แต่กิริยาเขาการที่แท้งลูกคนๆนึฃมันต้องเสียใจป่ะวะ แต่เขาดูมีชีวิตชีวาขึ้น ไม่สนใจผม ปลูกฝั่งในผมเอาแต่เงินมาเลี้ยงเขา ซึ่งผมทนมาตลอด ให้บ้างไม่ให้บ้าง ใช้ชีวิตร่วมกัน1 ปี ประวัติซ้ำลอย เกิดพลาดท้องมาอีกคน ซึ่งผมหมั้นใจมาก ลูกผมแน่นอน ผมโอเค มาก แต่กลับกันทางผู้ใหญ่ฝ่ายผญ. เขากีดกันผมตั้งแต่ลูกออกมา นามสกุลก็ไม่ได้ใช้ของผม เวลาผมจะเอาเงินเวลาใช้จ่าย ทางผู้ใหญ่ปากบอกไม่เอาเงิน ไอเราก็เข้าใจว่าคงให้เก็บไว้เหอะ.....ป่าวเลยยเขากลับไปพูดกลับคนอื่นว่า.... ผมไม่ส่งเสียใ้ห้ลูกเลยสักกะบาท ยิ่งทำให้ผมเกลียดมาก ผมก็ไม่ได้ว่าตัวเองดี ทางแม่ของลูกผมก็ยังไม่รู้จักพอ ทั้งจับได้ก็แล้วแล้วลับหลังอีกนับไม่ถ้วน ------ ชีวิตผมพลาดมาหลายเรื่องมาก พลาดไปมีแม่ของลูกแบบนี้ พลาดที่ไปทำร้ายเขา แต่ทุกการกระทำ ความอดทนมันเต็มเกินจนจะแบกรับไหว้55555
เล่าต่อ
--- ตัวผมก็ยังอดทนคบกับเขาอยู่เพื่อจะได้พบเจอลูกได้คุยกับลูก ซึ่งตอนนั้นลูก3 เดือนเอง (ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่คลอดออกจากรพ.ต่างคนต่างอยู่) เพราะความเหงาด้วยละครับจึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ผมได้จับได้ว่า เขาแอบนอกใจ ผมพยายามสงบสติ เพราะผมเคยสันยากับตัวเองว่าผมจะไม่พลาดไปทำร้ายเขาอีกเป็นครั้งที่2 ผมพยายามหาเหตุผล มาคุย ผมไม่ว่านะจะคบกันอะไร แต่ผมขอให้คบกันเปิดเผย ผมพร้อมจะก้าวออกไป ส่วนลูกผมขอได้เจอได้เอามาเลี้ยง ผมอึ้งกับคำพูดเทอมาก กูไม่ให้ลูกกูเจอหรอก ผมนี้สตั้น เลย พอเขาพูดเสร็จเขาก็บล็อคไปทุกอย่าง........
-----ข้ามมา5-6 เดือน ซึ่งลูกของผมก็น่าจะเกือบ1 ขวบกว่าๆ เขาได้เลิกกับผช.คนนั้น แล้วมาขอโอกาสเรา ผมก็ดีใจมากสิ้เพราะอะไรอ่ะหรอ เพราะว่าลูกไง(ท้าวความก่อน.. ตั้งแต่เลิกกันเขาไม่ให้ผมติดต่อลูกบล็อคทุกอย่าง) เราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นแบบนี้.. ผมก็กลับไปทำหน้าที่พ่อ ส่วนที่ก่อนหน้านี้ที่ผมขาเตกบกพร่องอะไรผมก็จะพยายามหาให้เทอ ที่ไม่ทำให้เทอรู้สึกเหงา ทุกอย่างกำลังไปได้ดี
จนประวัติซ้ำรอยรอบที่3
------
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ก่อนเขาจะมาขอคืนดี แม่ผมได้ทักว่า ท้องมารึป่าวทำไมดูบวมๆ ซึ่งด้วยความเราไม่คิดว่าจะท้องมา เรายืดอกบอกมันไม่ท้องหรอกลูกก็มีแล้ว แค่นี้ยังลำบากเลย ซึ่งผญ.เขาก็ได้ยิน ตอนนั้นผมดีใจสุดๆไ ชีวิตผมจะได้พูดคำว่าครอบครัวเต็มได้ปากได้สักที (ใจลึกก็กลัวจะเป็นแบบรอบแรก เราก็ป้องกันทุกรอบเวลาจะมีอะไรกัน) จากวันนั้นที่เขามาขอคืนดี พวกคุณรู้ไหมว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เขาโกหกผมทั้งหมด โกหกผมจนวินาทีสุดท้าย เขาปวดท้อง ซึ่งตอนนั้นท้องเขาก็8เดือน พร้อมคลอดเลยละ แต่เข้าใจไหมว่าเขาปกบิดไม่ให้เรารู้ ไอ่เราก็ไม่กล้าถามมาก พาไปรพ.แหนเก่าผมไม่เข้าห้องฝากครรภ์นะครับไปเข้าห้องฉุกเฉิน เพราะกลัวผมรู้ว่าท้องติดมา ตัวผมเองก้ไม่ได้คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้
----- พอหมอดูอาการเขาบอกส่งไปห้องฝากครรภ์เลย ผมก็ตกใจอะไรวะ ยังอึ้งผสมงง บวกโง่ พอเขาพาไปห้องตรวจครรภ์ คำแรกที่ได้ยินจากปากหมอ คือ พาคนไข้ไปห้องคลอดด่วน คนไข้จะคลอดแล้ว
------ วินาทีนั้น ผมล้มทั้งยืน ผมร้องหน้าห้องตรวจครรภ์ทำอะไรไม่ถูก คิดแต่ว่าทำไมมมมผมต้องมาเจอะไรแบบนี้ ทุกวันนี้ทุกครั้งที่คิดถึงเหตุการณ์นึ้ ผมทรมานหัวใจมากก ไหนจะลูกผมอีก ผมเสียศักดิ์ศรียังมากไม่พอใช่ไหม บลาๆๆ ทำใจไม่ได้ หนีกลับบ้านมาตั้งหลัก เขาก็ทักมาอธิบายนู้นนี้นั้น ซึ่งผมไม่โอเคอยู่แล้ว แต่ผมก็พูดอยู่ประโยคนึงคือ ถ้าเลิกกัน ผมขอได้เจอลูกหน่อยได้ไหม ได้เจอลูกเหมือนตอนเราคบกัน เขื่อไหมเขาบอกกับผมว่า ถ้าเป็นแบบนั้นไม่ต้อง ถ้าอยากติดต่อกับลูกก็ให้กลับมาคบ แต่ถ้าไม่อยากคบก็ตัดใจจากลูกช้ะ ผมจึงต้องเลือกเดินออกมา
----- ผมไม่ได้อยากทิ้งลูก ทิ้งเมีย แต่ได้โปรดเข้าใจผมด้วยว่าคนแบบผมเจออะไรมาบ้าง
ปล.ยังมีอื่นเยอะครับ แค่เล่าคราวๆๆ
ไม่ได้จดทะเบียนสมรส
ทุกวันนี้ก็พยายามติดต่อกับแฟนเก่าเพราะที่จะให้มาคุยเรื่องระหว่างลูกว่าตัวผมเองก็ขอเจอได้ไหม ถึงผมรู้ว่าจะหาทางติดต่อไม่ได้แล้ว ก็ขอมาระบายยยยยย
ผมผิดมากไหมที่ทิ้งลูกทิ้งเทีย เพราะนิสัยของเมียผม
ผมเป็นคนที่กล้าได้กล้าเสีย มีเท่าไรเทหน้าตัก ก็พูดง่ายๆเลี้ยงเขาจนหมดตัว
ผมรู้นิสัยเขาที่หลังล้มทั้งยืน ขอท้าวความ...ผมจะเน้นความสำคัญ ถ้าอยากรู้อะไรอีกก็สอบถามได้ครับ
.... ผมกับเขาได้รู้จักกันผ่านน้องชาย แต่ผมกับเขายังไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับ ตัวผมแค่รับเขามากินข้าวปกติเหมือนคนพึงคุยกัน จู่ๆกินไปได้สักพักพ่อเขาโทรมา ถามบลาๆๆอยู่ไหนๆ มันมีอยู่คำตอบนึงที่ผมอึ้งไปเลยคือ เขาบอกอยู่กับแฟน ซึ่งผมก็งง (อะไรวะกูไปคบตอนไหน..แต่ความเป็นผช.ก็นะความเป็นเหตุก็เลยเอออ้อตามเธอไป) กลับจากทานข้าวเสร็จ เราก็แยกย้ายกันปกติ ช่วงเวลา23.30 พ่อทางเธอเขาโทรมา(อารมรุนแรง)(อาจทะเลาะกับลูกสาวเขา) อยู่พ่อเขาโทรให้มารับไปนอนบ้าน ไอ่เราก็งงอะไรวะมีแบบนี้ด้วยหรา ไอเราก็ไปรับมานอนบ้าน(ขอไม่อธิบายลงลึกนะครับ)มานอนอยู่กับเรา3 วัน พอถึงกำหนด เราก็ไปส่ฃเขาปกติ ผ่านไปสักพัก พ่อเขาโทรมาบอกว่า ให้เขาไปหา (จะให้รับผิดชอบนั้นละครับ) เราก็คุยๆบลาๆๆ ในใจตอนนั้นไม่ได้กลัวอะไรนะครับกลัวเขา ตุกติกมาทำร้ายร่างกายเราก็ต้องเออเอ้อตามเขา เสร็จจากวันนั้นเราก็ใช้ชีวิตเหมือนคนเป็นแฟนกัน ไอตัวผมก็ยังไม่รับนิสัยเธอหรอกครับ มี10000 หมด10000 เราก็ใช้ชีวิตแบบนี้ไปได้1เดือน จู่ๆ เธอบอกกับผมว่าเทอท้อง ไอ่เราก็พร้อมรับผิดชอบทุกอย่าง(ถึงผมจะไม่ยอมรับมันก็ไม่ได้เพราะผมกับพ่อเขาทำข้อตกลงกัน) ตอนนั้นเราดีใจมากที่จะได้เป็นพ่อคน แล้วอยู่ๆความคิดผมก็เข้ามาในหัว เราคบกับเขาไม่เกี่เดือนเองทำไหมท้องไวจัง ด้วยความเป็นผช.เลยพูดไปๆตรงท้องติดมาไหม มันทำมห้เกิดเหตุการณ์ทะเลาะกันบ้านแตก ผมพลาดมากที่ไปทำร้ายเขา พลาดจริงๆ จนต้องแท้งลูกคนแรกไปซึ่งไม่รู้ว่าลูกผมจริงๆไหม แต่กิริยาเขาการที่แท้งลูกคนๆนึฃมันต้องเสียใจป่ะวะ แต่เขาดูมีชีวิตชีวาขึ้น ไม่สนใจผม ปลูกฝั่งในผมเอาแต่เงินมาเลี้ยงเขา ซึ่งผมทนมาตลอด ให้บ้างไม่ให้บ้าง ใช้ชีวิตร่วมกัน1 ปี ประวัติซ้ำลอย เกิดพลาดท้องมาอีกคน ซึ่งผมหมั้นใจมาก ลูกผมแน่นอน ผมโอเค มาก แต่กลับกันทางผู้ใหญ่ฝ่ายผญ. เขากีดกันผมตั้งแต่ลูกออกมา นามสกุลก็ไม่ได้ใช้ของผม เวลาผมจะเอาเงินเวลาใช้จ่าย ทางผู้ใหญ่ปากบอกไม่เอาเงิน ไอเราก็เข้าใจว่าคงให้เก็บไว้เหอะ.....ป่าวเลยยเขากลับไปพูดกลับคนอื่นว่า.... ผมไม่ส่งเสียใ้ห้ลูกเลยสักกะบาท ยิ่งทำให้ผมเกลียดมาก ผมก็ไม่ได้ว่าตัวเองดี ทางแม่ของลูกผมก็ยังไม่รู้จักพอ ทั้งจับได้ก็แล้วแล้วลับหลังอีกนับไม่ถ้วน ------ ชีวิตผมพลาดมาหลายเรื่องมาก พลาดไปมีแม่ของลูกแบบนี้ พลาดที่ไปทำร้ายเขา แต่ทุกการกระทำ ความอดทนมันเต็มเกินจนจะแบกรับไหว้55555
เล่าต่อ
--- ตัวผมก็ยังอดทนคบกับเขาอยู่เพื่อจะได้พบเจอลูกได้คุยกับลูก ซึ่งตอนนั้นลูก3 เดือนเอง (ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่คลอดออกจากรพ.ต่างคนต่างอยู่) เพราะความเหงาด้วยละครับจึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ผมได้จับได้ว่า เขาแอบนอกใจ ผมพยายามสงบสติ เพราะผมเคยสันยากับตัวเองว่าผมจะไม่พลาดไปทำร้ายเขาอีกเป็นครั้งที่2 ผมพยายามหาเหตุผล มาคุย ผมไม่ว่านะจะคบกันอะไร แต่ผมขอให้คบกันเปิดเผย ผมพร้อมจะก้าวออกไป ส่วนลูกผมขอได้เจอได้เอามาเลี้ยง ผมอึ้งกับคำพูดเทอมาก กูไม่ให้ลูกกูเจอหรอก ผมนี้สตั้น เลย พอเขาพูดเสร็จเขาก็บล็อคไปทุกอย่าง........
-----ข้ามมา5-6 เดือน ซึ่งลูกของผมก็น่าจะเกือบ1 ขวบกว่าๆ เขาได้เลิกกับผช.คนนั้น แล้วมาขอโอกาสเรา ผมก็ดีใจมากสิ้เพราะอะไรอ่ะหรอ เพราะว่าลูกไง(ท้าวความก่อน.. ตั้งแต่เลิกกันเขาไม่ให้ผมติดต่อลูกบล็อคทุกอย่าง) เราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นแบบนี้.. ผมก็กลับไปทำหน้าที่พ่อ ส่วนที่ก่อนหน้านี้ที่ผมขาเตกบกพร่องอะไรผมก็จะพยายามหาให้เทอ ที่ไม่ทำให้เทอรู้สึกเหงา ทุกอย่างกำลังไปได้ดี
จนประวัติซ้ำรอยรอบที่3
------
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ก่อนเขาจะมาขอคืนดี แม่ผมได้ทักว่า ท้องมารึป่าวทำไมดูบวมๆ ซึ่งด้วยความเราไม่คิดว่าจะท้องมา เรายืดอกบอกมันไม่ท้องหรอกลูกก็มีแล้ว แค่นี้ยังลำบากเลย ซึ่งผญ.เขาก็ได้ยิน ตอนนั้นผมดีใจสุดๆไ ชีวิตผมจะได้พูดคำว่าครอบครัวเต็มได้ปากได้สักที (ใจลึกก็กลัวจะเป็นแบบรอบแรก เราก็ป้องกันทุกรอบเวลาจะมีอะไรกัน) จากวันนั้นที่เขามาขอคืนดี พวกคุณรู้ไหมว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เขาโกหกผมทั้งหมด โกหกผมจนวินาทีสุดท้าย เขาปวดท้อง ซึ่งตอนนั้นท้องเขาก็8เดือน พร้อมคลอดเลยละ แต่เข้าใจไหมว่าเขาปกบิดไม่ให้เรารู้ ไอ่เราก็ไม่กล้าถามมาก พาไปรพ.แหนเก่าผมไม่เข้าห้องฝากครรภ์นะครับไปเข้าห้องฉุกเฉิน เพราะกลัวผมรู้ว่าท้องติดมา ตัวผมเองก้ไม่ได้คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้
----- พอหมอดูอาการเขาบอกส่งไปห้องฝากครรภ์เลย ผมก็ตกใจอะไรวะ ยังอึ้งผสมงง บวกโง่ พอเขาพาไปห้องตรวจครรภ์ คำแรกที่ได้ยินจากปากหมอ คือ พาคนไข้ไปห้องคลอดด่วน คนไข้จะคลอดแล้ว
------ วินาทีนั้น ผมล้มทั้งยืน ผมร้องหน้าห้องตรวจครรภ์ทำอะไรไม่ถูก คิดแต่ว่าทำไมมมมผมต้องมาเจอะไรแบบนี้ ทุกวันนี้ทุกครั้งที่คิดถึงเหตุการณ์นึ้ ผมทรมานหัวใจมากก ไหนจะลูกผมอีก ผมเสียศักดิ์ศรียังมากไม่พอใช่ไหม บลาๆๆ ทำใจไม่ได้ หนีกลับบ้านมาตั้งหลัก เขาก็ทักมาอธิบายนู้นนี้นั้น ซึ่งผมไม่โอเคอยู่แล้ว แต่ผมก็พูดอยู่ประโยคนึงคือ ถ้าเลิกกัน ผมขอได้เจอลูกหน่อยได้ไหม ได้เจอลูกเหมือนตอนเราคบกัน เขื่อไหมเขาบอกกับผมว่า ถ้าเป็นแบบนั้นไม่ต้อง ถ้าอยากติดต่อกับลูกก็ให้กลับมาคบ แต่ถ้าไม่อยากคบก็ตัดใจจากลูกช้ะ ผมจึงต้องเลือกเดินออกมา
----- ผมไม่ได้อยากทิ้งลูก ทิ้งเมีย แต่ได้โปรดเข้าใจผมด้วยว่าคนแบบผมเจออะไรมาบ้าง
ปล.ยังมีอื่นเยอะครับ แค่เล่าคราวๆๆ
ไม่ได้จดทะเบียนสมรส
ทุกวันนี้ก็พยายามติดต่อกับแฟนเก่าเพราะที่จะให้มาคุยเรื่องระหว่างลูกว่าตัวผมเองก็ขอเจอได้ไหม ถึงผมรู้ว่าจะหาทางติดต่อไม่ได้แล้ว ก็ขอมาระบายยยยยย