ดอกไม้ กับ แมลง
(กลบทรักซ้อน)
งามดั่งสาว พราวพรี้ง ชูกิ่งก้าน
ภู่บินซ่าน เคล้าคลึง ผึ้งตอมไต่
อวดช่อดอก งอกงาม ความพิไล
คือดอกไม้ หลอกล่อ ล้อภุมรา
กลิ่นรัญจวน หวนให้ ใคร่สัมผัส
ผึ้งเซซัด จรดจ้อง ปองบุปผา
ซุกกลีบไซร้ ไคล้คลั่ง มิสร่างซา
หลงเล่ห์ลวง ห่วงหา มาลีวัลย์.
ทิ้งดอกพวง ร่วงรา ลมพาพลิ้ว
พัดกลีบปลิว พรูพรั่ง ดั่งเย้ยหยัน
เพียงลมพัด ผ่านพา ผกาพรรณ
ลางดอกพลัน ก้านกิ่ง ทิ้งกลีบกราย
ภู่ระรื่น ดื่นดาษ พิลาสลักษณ์
ชะล่านัก สูญสิ้น ชีวินหาย
หลงชมเพลิน เลินเล่อ เผลอลืมตาย
กลีบมาลี คลี่คลาย ได้หุบลง
ชายก็เหมือน ภู่ผึ้ง คราถึงฆาต
เพราะประมาท พลาดพลั้ง ช่างลุ่มหลง
จึ่งพ่ายแพ้ แดดิ้น สิ้นชีพลง
หญิงก็คง เริงร่า ได้คร่าชาย
ครูเปี๊ยก
6 กรกฎาคม 2563
#. ลักษณะจำเพาะ : เป็นกลอน 8 (3 - 2 - 3) โดยนำบทกลอนเดิม มาปรับใหม่ให้เป็นกลบท โดยกำหนดให้ คำที่ 4 - 5 ของทุกวรรค
เป็นคำซ้อน ที่มีใช้อยู่โดยทั่วไป
ตั้งแต่ต้นจนจบ
ผู้ประดิษฐ์: ครูเปี๊ยก
ดอกไม้ กับ แมลง