ขออนุญาต ตั้งเป็นกระทู้คำถามนะคะ 😍
สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษา ที่ยังไม่เปิดเทอม เลยไปทำงานในห้างแห่งนึ่ง....
เราได้เจอกับผู้ชายคนนึ่ง ในขณะที่เรากำลังอบรมอยู่ ก็มีผู้ชายคนนึ่งเปิดประตูเดินเข้ามากดน้ำดื่ม เราเลยหันไปมอง เขาก็มองเราด้วยสายตานิ่งๆ มองด้วยสายตาที่อธิบายไม่ถูกเหมือนกันค่ะ เราจึงต้องหลบสายตา ในความคิดแรกเราคือไม่ชอบอะ ขี้เก็ก ....
หันไปกี่ทีนางก็ยังยืนมองเราอยู่ พร้อมท้าวเอวและกินน้ำไปด้วย สักพักก็เปิดประตูออกไป ...
เราก็ไม่ได้สนใจอะไร หลังจากวันนั้น เราก็มีเพื่อนร่วมงานเป็นกระเทยแต่ว่าถ้าไม่รู้จักจริงๆก็คิดว่าเป็นผู้ชายอะ เราเดินคู่กับกระเทยตลอด
แล้วคือเราก็ต้องเดินเข้าไปพักตลอด พี่เขาก็เข็นรถสินค้าอยู่ พี่เขาก็ต้องหยุดให้เรากับกระเทยเดินก่อน พี่เขาก็มองเราด้วยสายตาแปลกๆอะ ไม่รู้ว่าเกลียดหรือรำคาญ55555 (กระเทยมันไม่ชอบพี่เขาเพราะเวลามันเดินผ่านพี่เขาทีไร พี่เขาชอบทำอะไรเสียงดังโครมครามใส่มัน)
พอเราเลิกงาน เราก็เอาถ้วยไปคืนร้านข้าว เวรกรรมคือ เจอพี่เขานั่งอยู่ร้านข้าว แล้วตาเจ้ากรรมนายเวรของเราก็สะเออะไปสบตากับเขาอีก ไม่รู้สิรอบนี้ใจเริ่มสั่นน ช่างตลกนัก อยู่ดีๆใจก็สั่น ....
จากวันนั้นเราก็ทราบว่าพี่เขาเป็นหัวหน้าแต่คนบะแผบกกับเรา เราก็คิดในใจว่าเขาคงไม่พอใจที่เราไม่ไหว้หรือเปล่า หลังจากนั้นถัดมา เราก็ก้มหัวตลอด
แต่วันนึ่งบังเอิญเราเข้างาน แล้วพี่เขาทำงานอยู่ ตาสบตา เราเลยสวัสดี พี่เขายิ้มหวานเลย เห้ยยยย...ใจเราสั่นแรงมากกก
หลังจากวันนั้นพี่เค้าก็ยิ้มให้ตลอดเลย เพราะช่วงหลังๆเราอยู่คนเดียว ทุกครั้งที่เราทำงานเราจะก้มหน้า พอเงยมาก็จะเจอพี่เขามองอยู่ พอเรามองพี่เขาก็หันไปทำอย่างอื่น แต่ที่ทำให้เราใจสั่นกว่านั้นคือ เราพักกินข้าวคนเดียว พี่เขากำลังจัดสินค้าอยู่(ปีนบันไดนะคะ) อยู่ดีๆพี่เขาก็หยุดทำแล้วมองเราเดินแล้วยักคิ้วยิ้มให้เรา เฮ้ยแกเราไม่ได้มโนนะ อื้มมมเราก็ทำไงดีละคะ นอกจากรับเดินให้เร็วที่สุดด งื้ออออ หลังจากนั้นเราก็อยู่คนเดียว เพราะกระเทยทำงานคนละเวลา...
พอเลิกงานเราก็ต้องไปแสกนนิ้วออก แต่ดันมีเพื่อนพี่เขาและพี่เขากำลังทำงานอยู่ตรงนั้น เราก็แกล้งไม่สนใจ นิ่งๆ แต่เพื่อนพี่เขาก็ถามขึ้นมาว่า ....
เพื่อนพี่เขา: กลับแล้วหรอครับน้อง (พร้อมมองไปข้างหลังเราแบบส่งสายตามาทางเรา)
เรา:อ๋อค่ะกลับแล้วค่ะ
เพื่อนพี่เขาก็ยิ้มมม แต่เราไม่ได้สนใจมองพี่เขาเลย คิดแค่ว่าต้องงรีบไปให้เร็วที่สุด 5555 แต่ลืมสวัสดีพี่เขา เลยต้องเดินย้อนกลับไปสวัสดีใหม่ 55555 อายมากแก5555
.
.
.
.
มันมีอีกเยอะเลย ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเขากำลังสนใจเราอยู่เหมือนกัน (หรือเราคิดไปเองอะ)
เรารู้สึกดีกับเขา ทั้งๆที่ไม่รู้จักชื่อเลย รู้แค่ชื่อจริง ปกรณ์ .... พยายามจะไม่คิดอะไรไปมากกว่านี้ กลัวว่าเขาจะมีแฟนอยู่แล้ว หรือไม่ได้สนใจเรา แต่เหมือนยิ่งพยายามก็ยิ่งรู้สึกเพิ่มขึ้น .... จากที่ชอบหลบสายตาพี่เขา ทำไมตอนนี้ถึงกล้าและอยากจะสบตานานๆก็ไม่รู้เนาะ .... หื้อออ
พี่คะ ถ้าพี่มีโอกาสได้เข้ามาเห็นกระทู้ของน้อง น้องอยากบอกให้พี่รู้ว่า น้องหวั่นไหวกับพี่ไปแล้ว มันอาจจะเร็วไป แต่น้องรู้สึกไปแล้ว น้องไม่รู้ว่าพี่จะรับรู้ จะรู้สึกแบบน้องหรือเปล่า หรือน้องคิดไปเอง พี่เคยเป็นคนที่น้องเกลียดเพราะพี่ชอบมองน้องด้วยสายตานิ่งๆ... แต่ตอนนี้น้องชอบพี่ น้องอยากเจอพี่ทุกวัน น้องพยายามมองหาพี่ทุกวัน .... แต่บางทีน้องก็รู้สึกว่าพี่ไม่อะไรกับน้อง... ถ้าน้องคิดไปเอง น้องต้องขอโทษด้วยนะคะ ...
น้องไปกินข้าวร้านที่น้องเจอพี่นั่งอยู่ทุกวันเลยนะคะ....
ถ้าพี่มีแฟนอยู่แล้ว หรือพี่ไม่ได้คิดอะไรกับน้อง ก็ไม่เป็นไรค่ะ .... น้องขอแอบชอบพี่อยู่แบบนี้ เดี๋ยวสักวันน้องก็คงเลิกชอบไปเอง...
**ขอให้พี่เจอกระทู้น้องหลังจากที่น้องลาออกนะคะ **
แอบชอบคนคนนึ่ง ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษา ที่ยังไม่เปิดเทอม เลยไปทำงานในห้างแห่งนึ่ง....
เราได้เจอกับผู้ชายคนนึ่ง ในขณะที่เรากำลังอบรมอยู่ ก็มีผู้ชายคนนึ่งเปิดประตูเดินเข้ามากดน้ำดื่ม เราเลยหันไปมอง เขาก็มองเราด้วยสายตานิ่งๆ มองด้วยสายตาที่อธิบายไม่ถูกเหมือนกันค่ะ เราจึงต้องหลบสายตา ในความคิดแรกเราคือไม่ชอบอะ ขี้เก็ก ....
หันไปกี่ทีนางก็ยังยืนมองเราอยู่ พร้อมท้าวเอวและกินน้ำไปด้วย สักพักก็เปิดประตูออกไป ...
เราก็ไม่ได้สนใจอะไร หลังจากวันนั้น เราก็มีเพื่อนร่วมงานเป็นกระเทยแต่ว่าถ้าไม่รู้จักจริงๆก็คิดว่าเป็นผู้ชายอะ เราเดินคู่กับกระเทยตลอด
แล้วคือเราก็ต้องเดินเข้าไปพักตลอด พี่เขาก็เข็นรถสินค้าอยู่ พี่เขาก็ต้องหยุดให้เรากับกระเทยเดินก่อน พี่เขาก็มองเราด้วยสายตาแปลกๆอะ ไม่รู้ว่าเกลียดหรือรำคาญ55555 (กระเทยมันไม่ชอบพี่เขาเพราะเวลามันเดินผ่านพี่เขาทีไร พี่เขาชอบทำอะไรเสียงดังโครมครามใส่มัน)
พอเราเลิกงาน เราก็เอาถ้วยไปคืนร้านข้าว เวรกรรมคือ เจอพี่เขานั่งอยู่ร้านข้าว แล้วตาเจ้ากรรมนายเวรของเราก็สะเออะไปสบตากับเขาอีก ไม่รู้สิรอบนี้ใจเริ่มสั่นน ช่างตลกนัก อยู่ดีๆใจก็สั่น ....
จากวันนั้นเราก็ทราบว่าพี่เขาเป็นหัวหน้าแต่คนบะแผบกกับเรา เราก็คิดในใจว่าเขาคงไม่พอใจที่เราไม่ไหว้หรือเปล่า หลังจากนั้นถัดมา เราก็ก้มหัวตลอด
แต่วันนึ่งบังเอิญเราเข้างาน แล้วพี่เขาทำงานอยู่ ตาสบตา เราเลยสวัสดี พี่เขายิ้มหวานเลย เห้ยยยย...ใจเราสั่นแรงมากกก
หลังจากวันนั้นพี่เค้าก็ยิ้มให้ตลอดเลย เพราะช่วงหลังๆเราอยู่คนเดียว ทุกครั้งที่เราทำงานเราจะก้มหน้า พอเงยมาก็จะเจอพี่เขามองอยู่ พอเรามองพี่เขาก็หันไปทำอย่างอื่น แต่ที่ทำให้เราใจสั่นกว่านั้นคือ เราพักกินข้าวคนเดียว พี่เขากำลังจัดสินค้าอยู่(ปีนบันไดนะคะ) อยู่ดีๆพี่เขาก็หยุดทำแล้วมองเราเดินแล้วยักคิ้วยิ้มให้เรา เฮ้ยแกเราไม่ได้มโนนะ อื้มมมเราก็ทำไงดีละคะ นอกจากรับเดินให้เร็วที่สุดด งื้ออออ หลังจากนั้นเราก็อยู่คนเดียว เพราะกระเทยทำงานคนละเวลา...
พอเลิกงานเราก็ต้องไปแสกนนิ้วออก แต่ดันมีเพื่อนพี่เขาและพี่เขากำลังทำงานอยู่ตรงนั้น เราก็แกล้งไม่สนใจ นิ่งๆ แต่เพื่อนพี่เขาก็ถามขึ้นมาว่า ....
เพื่อนพี่เขา: กลับแล้วหรอครับน้อง (พร้อมมองไปข้างหลังเราแบบส่งสายตามาทางเรา)
เรา:อ๋อค่ะกลับแล้วค่ะ
เพื่อนพี่เขาก็ยิ้มมม แต่เราไม่ได้สนใจมองพี่เขาเลย คิดแค่ว่าต้องงรีบไปให้เร็วที่สุด 5555 แต่ลืมสวัสดีพี่เขา เลยต้องเดินย้อนกลับไปสวัสดีใหม่ 55555 อายมากแก5555
.
.
.
.
มันมีอีกเยอะเลย ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเขากำลังสนใจเราอยู่เหมือนกัน (หรือเราคิดไปเองอะ)
เรารู้สึกดีกับเขา ทั้งๆที่ไม่รู้จักชื่อเลย รู้แค่ชื่อจริง ปกรณ์ .... พยายามจะไม่คิดอะไรไปมากกว่านี้ กลัวว่าเขาจะมีแฟนอยู่แล้ว หรือไม่ได้สนใจเรา แต่เหมือนยิ่งพยายามก็ยิ่งรู้สึกเพิ่มขึ้น .... จากที่ชอบหลบสายตาพี่เขา ทำไมตอนนี้ถึงกล้าและอยากจะสบตานานๆก็ไม่รู้เนาะ .... หื้อออ
พี่คะ ถ้าพี่มีโอกาสได้เข้ามาเห็นกระทู้ของน้อง น้องอยากบอกให้พี่รู้ว่า น้องหวั่นไหวกับพี่ไปแล้ว มันอาจจะเร็วไป แต่น้องรู้สึกไปแล้ว น้องไม่รู้ว่าพี่จะรับรู้ จะรู้สึกแบบน้องหรือเปล่า หรือน้องคิดไปเอง พี่เคยเป็นคนที่น้องเกลียดเพราะพี่ชอบมองน้องด้วยสายตานิ่งๆ... แต่ตอนนี้น้องชอบพี่ น้องอยากเจอพี่ทุกวัน น้องพยายามมองหาพี่ทุกวัน .... แต่บางทีน้องก็รู้สึกว่าพี่ไม่อะไรกับน้อง... ถ้าน้องคิดไปเอง น้องต้องขอโทษด้วยนะคะ ...
น้องไปกินข้าวร้านที่น้องเจอพี่นั่งอยู่ทุกวันเลยนะคะ....
ถ้าพี่มีแฟนอยู่แล้ว หรือพี่ไม่ได้คิดอะไรกับน้อง ก็ไม่เป็นไรค่ะ .... น้องขอแอบชอบพี่อยู่แบบนี้ เดี๋ยวสักวันน้องก็คงเลิกชอบไปเอง...
**ขอให้พี่เจอกระทู้น้องหลังจากที่น้องลาออกนะคะ **