โดนกดดันจาครอบครัว

ขอไม่ลงรายละเอียดค่ะ เพราะยาวมากเเน่ๆ เราโดนกดดันโดนเปรียบมาตลอด เราเป็นลูกคนกลางด้วยค่ะ ตอนเด็กๆถูกเลิ้ยงมากับยาย ป.2เขาถึงมารับไปอยู่ด้วย อยู่กับยายเรามีความสุขดีค่ะ เเต่พอย้ายมาอยู่กับพ่อเเม่เราโดนกดดันมาตลอดจนปวช.3 เราเรียนไม่เก่งค่ะเกรด 2ปลายๆถึงเกรด3ต้นๆเเค่นั้น โดนเปรียบเทียบต่างๆนานา เราพยายามไม่ใส่ใจค่ะ เเต่มันรุนเเรงขึ้นมากๆตอนช.1 เราเครียดเเละร้องไห้เกือบทุกวัน บางวันร้องที่รร.จนอาจารย์เรียกพบ เเละมันหนักขึ้นเรื่อยๆไม่มีหยุด ทุกครั้งที่ไปเรียนเราไม่เคยคิดอยากกลับบ้านเลย ไปเที่ยวผ่อนคลายกันก็เหมือนตกนรกดีๆนี่เอง ยิ่งช่วงโควิดเราใจจะขาดเลยค่ะ ทรมานมาก ขอพูดเลยว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนของทุกๆคน เราเคยคิดฆ่าตัวตายด้วยค่ะ หลายครั้งมาก เเต่ที่รอดมาได้ถึงตอนนี้เพราะเราอยากอยู่เพื่อยายเท่านั้น เราคิดว่าเป็นโรคซึมเศร้าเล็กน้อย(ไม่เคยหาหมอค่ะ เพราะบอกเขาว่าเเค่ปวดฟันอยากถอนฟันยังโดนด่าว่าเป็นบ้าเป็นบอ) เราขอกำลังใจเเละขอวิธีรับมือหน่อยค่ะ ตอนนี้มีเเค่ยายกับเพื่อนไม่กี่คนเเละครูเท่านั้น เราไม่ไหวเอามากๆเลย ขอวิธีรับมือด้วยนะคะ😔