แค่อยากไปมีชีวิตเป็นของตัวเองมันผิดมากหรือไง

เราบอกกับที่บ้านว่าอีก 2 ปีจะย้ายออกไปอยู่คนเดียวที่บ้านหลังเก่า เพราะเราเคยใช้ชีวิตที่นั่น อย่างน้อยก็มีอิสระกว่าอยู่ที่นี่ เป็นงานที่ไม่มีวันหยุด ไม่รู้จะได้หยุดเมื่อไหร่ ถึงหยุดอยู่บ้าน ก็ต้องทำงานบ้าน แทบไม่ได้ออกไปไหน อย่างมากก็ได้แค่ไปซื้อกับข้าว ทำงานกับที่บ้าน อึดอัด หงุดหงิด ชอบเหวี่ยงอารมณ์ใส่กัน ไม่มีอิสระ จะทำอะไรก็ต้องขออนุญาตก่อน ทั้งที่เราอายุ 30 แล้ว แทบไม่เคยได้มีชีวิตเป็นของตัวเองเลย จนวันนี้เราบ่นในเฟสว่า

เกลียดการนั่งเฝ้าหน้าร้าน
เกลียดการที่ไม่มีวันหยุด
เกลียดการที่ไม่ได้ไปไหน
เกลียดการที่ต้องอดทนอยู่ร่ำไป

สักพักแม่ก็ส่งข้อความในไลน์มาแบบนี้

แค่อยากไปมีชีวิตเป็นของตัวเองมันผิดมากหรือไง ไม่เคยบอกว่าจะไม่ดูแลตอนแก่ แต่ไม่อยากรู้สึกเหมือนอยู่ในคุกทุกวัน อึดอัด ทรมาน