ทำไมการอยู่คนเดียวที่โรงเรียนมันถึงอยู่สึกแย่ แล้วก็ทรมานจังคะ

เราอยากมูฟออนจากคนคุยเก่าแต่ต้องเจอหน้ากันทุกวันบางวันนังกินข้าวตรงหน้ากันเลยเพราะอยู่กลุ่มเดียวกัน เราควรทำยังไงดีคะ ตอนอยู่ด้วยกันเรากลัวเค้าอึดอัดเลยทำเป็นพูดคุยปกติเหมือนเพื่อนปกติเลย แต่พอกลับบ้า

สวัสดีค่ะ เราชื่อกัส เรามีเรื่องอยากจะสอบถาม ทำยังไงถึงทำให้เรามีเพื่อนคะ คือเราเป็นคนที่ยิ้มอยากมากเวลาอยู่ที่โรงเรียนถ้าไม่มีความสุขจริงๆ เราจะไม่ยิ้ม เราเป็นคนหน้าเหวี่ยงทำให้เวลาทำหน้านิ่ง จะดูเหม

เรารูสึก ไม่อยากทำอะไร รู้สึกไม่มีกระจิตกระใจอ่านหนังสือ ทั้งที่ปีนี้ก็จะ แอด แล้ว รู้สึกเบื่อ เหนื่อย ไกล ไม่อยากทำอะไร มันรู้สึกทรมานยังไงไม่รู้ มันอึดอัดนะ อึดอัดมากด้วย ไม่อยากเป็นอย่างนี้เลย รู้ส

ขณะกำลังตั้งกระทู้อยู่นี้ผมนั่งทานอาหารอยู่ที่ food court ของเซ็นทรัลเวสเกตครับ ที่โต๊ะเยื้องกันเห็นผู้ชายหนุ่มคนหนึ่งอายุประมาณ 30 เศษแต่งกายดีเสื้อเชิ้ตแขนยาวมานั่งทานข้าว ตอนแรกก็สังเกตนิดหน่อยว่าน

เราอยากมาระบายชีวิตมอปลายที่พ่อกับแม่ไม่ปล่อยไปใช้ชีวิตเลย เราจะอายุ18ปีนี้แต่พ่อแม่ไม่ยอมปล่อยให้ไปไหนกับเพื่อนเลยนั่งรถมอเตอร์ไซค์ก็ไม่ได้น้ำอัดลมหรือมาม่าก็ไม่ให้กินมีแฟนก็ไม่ได้ บังคับให้เราทำอะไร

ไม่รู้ว่าผู้หญิงทุกคนงี่เง่าเหมือนกันหรือเปล่า ที่ไม่ชอบเวลาที่แฟนเราทำตัวสนิทสนมกับ ผญ คนอื่น ยิ่งไม่ใช่คนที่เราคุ้นเคย คือไม่ใช่คนที่อยู่ในกลุ่มเพื่อน แต่จะด้วยความงี่เง่าของเราหรือความเข้าใจผิด เรา

อกหักจากคนคุยมาค่ะเดือนนึงแล้วที่ไม่ติดต่อกันไม่คุยกันเราพยายามเอาเค้าออกจากหัวตลอดแต่ทำไม่ได้คิดว่าดีขึ้นแล้วแต่รู้ตัวอีกทีก็ยังฝันถึงเค้านึกถึงเค้าอยู่ไม่ได้ร้องไห้นะคะแต่มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถ

ตอนนี้ผมอยู่ม.3 ในห้องเรียนของผม สังคมมันจะออกไปทางเฮฮา เล่นกันแรง ๆ จนเกินขอบเขตอยู่บ่อย ๆ เพื่อนบางกลุ่มชอบใช้การแกล้งหรือการล้อเลียนเป็นกิจวัตร ใครดูอ่อนโยน ไม่ค่อยโต้กลับ หรือเงียบ ๆ ก็มักจะตกเป็น

ช่วงนี้ตกงาน เงินก็ไม่มี แต่บ้านก็เป็นบ้านของแม่​ ไม่ได้เช่า คอยจ่ายแต่น้ำไฟ ผมชัช 24ปี ตอนนี้ผมรู้สึกแย่มาก เป็นความรู้สึกที่แย่ที่สุด ทุกวันนี้ผมไม่กล้าจะออกไปไหนมาไหนแล้วก็ไม่มีเงิน โดนมองว่าเป็นไ