พักเที่ยงของใครหลายๆคนอาจไม่เหมือนกัน ทุกโรงเรียนให้เวลาพักแค่1ชั่วโมง ซึ่งก็นานพอสมควรแหละกินข้าวแค่ไม่ถึงยี่สิบนาทีส่วนเวลาที่อะหรอไม่รู้จะทำอะไรดีถ้าจะเล่นโทรศัพท์เราก็เบื่ออะเขี่ยโซเชียลไปวันๆจะอ่านหนังสือก็ไม่ใช่แนวของเรา5555 จะเล่นกีฬาก็ร้อน จะนั่งคุยกับเพื่อนมันก็พุดอะไรไม่รุ้ของมัน ประเด็นคือเปิดเทอมมามีเพื่อนใหม่ เข้ามาหนึ่งคนก็สงสารเขาแหละไม่มีเพื่อนคนไหนกล้าไปทักเขาหรืออยากตีสนิทกับเขาด้วยความที่เขาเป็นเด็กใหม่เขาก็นั่งคนเดียวแทบจะไม่ได้พูดเลยตั้งแต่เข้าแถวจนเลิกเรียน ทุกคนคงเข้าใจฟีลลิ่งของเด็กใหม่นะ
วันต่อมาเราก็ทำเป้นชวนเขาคุยว่าชื่อไร มาจากโรงเรียน ไอ้เราก็ตอบแค่ อ่อ อ๋อ เราก็ไม่ใช่คนพูดเก่งชวนคุยเก่งหรอก แต่ก็ชวนคุยเรื่อยๆแหละ ตอนพักเที่ยงก็ไปกินข้าวด้วยกันพอกินเสร็จก็ไม่รู้ว่าเราจะพาเขาทำไรดีเพื่อไม่ให้เขาดุอึดอัด เราก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาชอบอะไรเป็นยังไง ในใจเราก็คิดว่ามึ_ไม่น่าย้ายมาเลยมันทำให้ตรูสงสารมึ_ คือเราเป็นคนเห็นใครเดือดร้อนลำบากอะไรเงี่ยสงสารหมดอยากช่วยเหลือเขา
รับมือยังไงกับเด็กใหม่
พักเที่ยงกับเพื่อนใหม่ ชวนเขาทำไรดี
วันต่อมาเราก็ทำเป้นชวนเขาคุยว่าชื่อไร มาจากโรงเรียน ไอ้เราก็ตอบแค่ อ่อ อ๋อ เราก็ไม่ใช่คนพูดเก่งชวนคุยเก่งหรอก แต่ก็ชวนคุยเรื่อยๆแหละ ตอนพักเที่ยงก็ไปกินข้าวด้วยกันพอกินเสร็จก็ไม่รู้ว่าเราจะพาเขาทำไรดีเพื่อไม่ให้เขาดุอึดอัด เราก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาชอบอะไรเป็นยังไง ในใจเราก็คิดว่ามึ_ไม่น่าย้ายมาเลยมันทำให้ตรูสงสารมึ_ คือเราเป็นคนเห็นใครเดือดร้อนลำบากอะไรเงี่ยสงสารหมดอยากช่วยเหลือเขา
รับมือยังไงกับเด็กใหม่