พ่อแม่ไม่ปล่อยเราเลย เราอยากเก่งเรื่องใช้ชีวิต ต้องทำยังไงคะ

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้มาขอคำปรึกษาค่ะ ตอนนี้เราเรียนระดับมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ อีกไม่นานกำลังจะบรรลุนิติภาวะ เราเป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ พ่อแม่จะรักและห่วงมาก เราเป็นเด็กดีตลอดค่ะ ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ไม่เที่ยว ไม่กินเหล้าค่ะ(เพราะไม่อยากกิน) ในสายตาเพื่อนๆ เราจะเป็นเด็กน้อยอ่อนต่อโลกสุดๆค่ะ เราทำตามที่พ่อแม่ขอตลอด ไม่ว่าจะทำผลการเรียนติดท็อประดับชั้น และก็สอบติดมหาวิทยาลัยดัง เรารู้สึกว่าพ่อแม่เป็นห่วงเราเกินไป จนเราใช้ชีวิตไม่เป็นค่ะ เรารู้สึกว่าตัวเองเอ๋อๆอ๊องๆมาก ไม่ค่อยทันโลก และเราก็โดนแม่ด่าด้วยค่ะว่า "โง่ ไม่กร้านโลก" เราก็อยากจะถามแม่กลับมากว่า แม่เลี้ยงหนูแบบนี้ หนูจะกร้านโลกได้ยังไง? เราขอทำงานพาร์ทไทม์เพื่อช่วยหาเงิน ก็ไม่ให้ทำ กลัวเราลำบากกลัวเรามีอันตราย ขอไปนอนค้างบ้านเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิง บ้านอยู่ซอยเดียวกันแท้ๆ ยังไม่ให้ไป แม้แต่เราใช้ชีวิตในบ้านยังติดกล้องวงจรปิดมาดูชีวิตเรา เราไม่ได้ทำอะไรผิดนะ แต่ที่มีคนคอยดูชีวิตเรา เราก็รู้สึกอึดอัด เวลาเราอยากลงมือทำอะไรด้วยตัวเอง พ่อแม่ก็จะมาช่วยเสมอ เรารู้ว่าท่านไม่อยากให้เราลำบาก แต่ตอนนี้ท่านห่วงเราจนเราใช้ชีวิตเองไม่เก่งแล้วค่ะ ถ้าวันใดวันนึงเราต้องอยู่คนเดียว เราจะทำยังไงล่ะ? เรามีแฟนนะคะ คบกันตั้งแต่มัธยมแล้ว แม่ก็มาสอนเราว่า ห้ามมีอะไรกับแฟน เพราะถ้าเสียซิงจะกลายเป็นผู้หญิงไร้ค่า ซึ่งเราฟังแล้วเราไม่โอเคอะ ควรจะสอนให้รู้จักป้องกันมากกว่าไหม เพราะการมีอะไรกัน มันเป็นเรื่องปกติ แต่ส่วนตัวแล้วเราไม่เคยมีอะไรกับแฟนนะคะ แม้จะคบกันมานานแล้ว เวลาเราจะเจอแฟน ก็ให้มาเจอกันที่บ้านเท่านั้น ห้ามไปเจอระหว่างเราอยู่หอในมหาลัย  เราก็อยากไปไหนกับแฟนเองบ้าง โดยที่ไม่ต้องมีใครมาจับตามอง 

เราจะทำยังไงดีคะให้ใช้ชีวิตเก่งๆ และเป็นอิสระ หลายคนบอกว่า หาเงินใช้เองให้ได้ก่อนแล้วค่อยคิดถึงอิสระ ไอ้เราก็อยากทำงานอยู่หรอก แต่พ่อแม่ไม่ให้ทำหนิ เราอึดอัดมาก เราอยากทันโลกเหมือนคนอื่นบ้าง ตอนนี้เราว่าเราเอ๋อมาก โดนแม่ด่าว่าโง่ จนเสียความมั่นใจ ไม่กล้าไปพูดกับพ่อแม่ตรงๆอีก กลัวจะโดนตะคอกกลับ เพราะแม่ยิ่งขี้โมโหอยู่ ขอคำปรึกษาทีนะคะ