ขอพื้นที่หน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะ วันนี้ เราอยากถามเพื่อนๆหรือพี่ๆน้องๆทุกคน ว่าเป็นแบบเรามั้ย  คือเวลามีปัญหาอะไร เครียดอะไร จะไม่พูดหรือระบายกับครอบครัว หรือคนรอบข้างที่เป็นญาติๆ แต่จะเก็บเอาไว้คนเดียว  จนบางทีมันอึดอัดจนเกินไป  เราจะมีเพื่อนอยู่คนนึง ที่รับฟังทุกปัญหาของเรา เวลาเราได้พูดได้ระบายกับเขา มันทำให้เรารู้สึกโล่ง แต่พอกลับมาอยู่บ้าน ความรู้สึกตึงเครียด ความสับสนในชีวิต มันก็กลับมา  แล้ววันนี้ พี่สาวที่เป็นลูกสาวของป้า ก็โทรหาเรา แล้วก็ถามเรื่องต่างๆ เราอยากพูดทุกอย่าง อยากระบายออกไปทุกอย่างเลย แต่เราพูดไม่ได้ ไม่รู้ทำไม พอจะพูด สมองจะสั่งการบอกเราว่าอย่าพูดเลย เงียบไว้ดีกว่า  ครั้งนึง  ไม่สิ ทุกครั้งที่เราบอกปัญหาของเรากับเขา เราไม่เคยได้รับคำพูดปลอบใจ หรือคำพูดที่ทำให้เราสบายใจเลยสักครั้ง  มีแต่คำพูดที่เหมือนจะซ้ำเติม แต่ก็ไม่ได้ซ้ำเติม  แต่เราได้ฟังแล้วมันรู้สึกหดหู่มาก ไม่อยากคุยกับเขาเลย ไม่อยากคุยกับใคร อยากอยู่แต่กับเพื่อน ถ้าไม่มีเพื่อนก็อยากอยู่เงียบๆคนเดียว เอาจริงๆ ฝ่ายญาติๆของเรา เราไม่ค่อยได้พูดได้สนิทกับใครมากหรอก   อาจเป็นเพราะเราไม่ชินมั้ง  เพราะเราไปอยู่ต่างจังหวัดตั้งแต่เด็กๆ  พึ่งจะกลับมาอยู่ที่บ้านจริงๆ ก็ตอนที่แม่เสีย  ไม่รู้สิ มันเหนื่อยมากๆเลยนะ ที่ต้องอดทนอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ ไม่รู้จะมีคนรู้สึกแบบเราบ้างไหมนะ  แต่กะทู้นี้น่าจะไม่ใช่กะทู้คำถามแล้วแหละ5555  คงเป็นพื้นที่ระบายสำหรับเราเอง5555  ขอพื้นที่นิดนึงนะคะ  😔