มีแฟนเป็นนายทหารต้องอดทนกันแค่ไหน

สวัสดีค่ะ 
นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ไม่รู้อะไรดลใจที่อยากให้มาตั้งกระทู้นี้เหมือนกันค่ะ 55555

เราคบกับแฟนตั้งแต่แฟนเป็นนักเรียนนายร้อยจนเรียนจบเป็นนายทหารใหม่
ตอนนี้ทำงานได้ครึ่งปีแล้วค่ะ อย่างที่เขาเคยบอก "ตอนเรียนว่าหนักแล้ว ทำงานหนักกว่า"
คือแทบไม่มีเวลาเลยค่ะ ช่วงที่เป็นนักเรียน เรียนๆฝึกๆ ได้โทรคุยกันจริงๆก็ก่อนนอน
บางครั้งหายไปฝึกหลายๆเดือน แทบไม่ได้เจอกัน 

คิดถึงค่ะ คิดถึงมาก 
เราไม่คิดว่าจะต้องมาอดทนรออะไรแบบนี้ 
แต่เวลาที่ได้เจอกัน เขาเจียดเวลามาให้เราหมดเลยนะคะ 
เป็นวันศุกร์ที่สุขมาก และวันอาทิตย์ก็หนีเราเข้า รร. ไปแล้ว เศร้าจริงๆ

ตัดภาพมาวัยทำงานดีกว่าค่ะ
ความอดทนนี่หลายเท่าตัวเลย เราไม่รู้ว่าหน่วยอื่นเป็นยังไงบ้าง
เราค่อนข้างปรับตัวกันยากมากค่ะ หมวดต้องนอนกองร้อยเพราะยังทำบ้านไม่เสร็จ
แล้วค่ายอยู่ไกลมากค่ะ ไปเจอกันลำบาก 
ตอนเย็นนี่ก็ไปกินข้าวกับรุ่นพี่ เป็นน้องเล็กก็ปฏิเสธที่จะไม่ดื่มไม่ได้
เราก็เข้าใจนะคะ ว่าต้องเข้าสังคม (ปกติแฟนเราไม่ดื่มแอลกอฮอลล์ค่ะ)
บางคืนก็หายไปเพราะดื่มกับรุ่นพี่

เราก็พยายามเข้าใจเขานะ คงทำงานเหนื่อย
ก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ เราแทบไม่ตามแฟนเลย ได้แต่อยู่ตรงนี้คอยรับฟังเขา อยู่ข้างเขา
ซัพพอร์ต และคอยเป็นหลังบ้านที่ดีมาโดยตลอด
เวลาเขาโทรมา บางทีเราพลาดสายเขา โทรกลับไปก็ไม่รับแล้วค่ะ
เป็นงี้ตลอด ตั้งแต่เรียน จะไลน์ทิ้งไว้ว่าวันนี้ทำอะไร กินอะไรก็ส่งมา
แทบไม่มีเวลามาทะเลาะเลยค่ะ เพราะเวลาคุยกันแทบไม่มี 55555

บางครั้งเราก็เหงานะคะ เวลาไปฝึกนานๆ แต่จะชอบหาอะไรมาทำให้ยุ่งๆ
วิ่ง อ่านหนังสือ ไปร้านกาแฟ บลาๆ เผื่ออาจจะหายคิดถึงไปบ้าง
เราบอกเลยว่า เราไม่เคยชินเลยค่ะ เวลาที่เขาไป
ก็พยายามบอกตัวเองว่า เขาไปทำหน้าที่ ไม่ได้ไปทำไรไม่ดี

ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน รับรู้ได้ถึงความเสียสละ ความอดทน ความตั้งใจของเขามาก
และยกย่อง ศรัทธามันเสมอ มีใครเป็นทหารบ้างคะ 
แล้วอยู่กันยังไงให้ให้ไม่คิดมาก เวลาแฟนไปฝึก
มีน้อยใจกันบ้างไหมคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
แค่อยากมาแชร์ประสบการณ์ค่ะ