ผมพ้นสภาพการเป็นนักศึกษาระดับปวชผมควรบอกพ่อว่ายังไงดีครับ

เรื่องมันมีอยู่ว่าแม่ผมเสียตอนตุลาปี62 ผมอาจจะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วก็ได้ ช่วงนั้นจนถึง เดือนมีนา (ช่วงโควิดมาแรกๆ) ผมคิดจะฆ่าตัวตาย ผมไม่มีใจเรียน สอบ หรือมีชีวิตอยู่เลย ผมพยายามฆ่าตัวตายมาด้วยกัน  2 รอบ รอบแรกยาแก้ปวด 1 กระปุก (100เม็ด) แต่ผมก็ยังรอดมาได้ รอบ 2 จะเอามีดแทง แต่พ่อดันพังประตูมาเห็นก่อน ผมรู้สึกชีวิตไร้ความหวังมาก พอมาถึงวันนี้ ผมเปิดดูหน้าเกรด ผมช๊อคมากครับ "พ้นสภาพการเป็นนักศึกษา" เห้อ ผมไม่กล้าบอกพ่อเลย เพราะพ่อเป็นคนที่ดุ  และผมก็กลัวเขามากด้วย ญาติพี่น้องจะมองผมยังไง แล้วพ่อล่ะ ตอนนี้ที่ผมคิดไว้มีอยู่ 2 ทางครับ
   1. คุยกับพ่อตรงๆ แล้วไปลงเรียน กศน (ความเป็นไปได้น้อยมาก)
   2. ฆ่าตัวตายทิ้งไปซะ