คือผมเองก็เป็นคนรักสัตว์ เลี้ยงหมามาตั้งแต่เด็ก เลี้ยงทีละตัว สองตัวจนสิ้นอายุขัย เร็วๆนี้ก็เตรียมตัวจะเลี้ยงแมวอยู่ และสัตว์เลี้ยงทุกตัวคือเลี้ยงอย่างสุดความสามารถ เอามานอนบนเตียงด้วยกัน ดูแล รักษา ให้อาหารอย่างดีที่สุด ดังนั้นพูดได้เต็มปากเลยว่าผมรักสัตว์จริงๆ ไม่ใช่แค่ให้อาหารมันกินเพราะความสงสารอย่างเดียว
ช่วงหลังๆ บางทีในกลุ่มแมวจร หมาจร ก็โพสรูปหมา แมวโดนวางยาตาย คนก็เข้ามาสาปแช่งต่างๆนาๆ หาว่าเป็นคนไม่รักสัตว์ ไม่มีเมตตา และอื่นๆอีกมากมาย แม้ตัวผมเองก็สงสารพวกมัน แต่อยากให้ลองนึกถึงคนที่เดือดร้อนโดยพวกมันดูบ้าง กระทู้นี้เลยอยากให้คนที่ให้อาหารสัตว์พวกนี้โดยเจตนาที่ดีได้อ่านอีกมุมมองนึงดูบ้าง
ผมและภรรยา ได้ย้ายกลับมาอยู่บ้านเกิดของภรรยา ที่บ้านเป็นโครงการที่ดินจัดสรร จำนวนบ้านในโครงการมีแค่ 10กว่าหลัง แต่ละหลังที่ดินเยอะ ทำให้ประตูบ้านค่อนข้างห่างกัน ยกเว้นหลังเดียวคือ เพื่อนบ้านผมเองประตูบ้านดันติดกับบ้านผม และบ้านนี่เองเลี้ยงหมาจรประมาณ 10ตัว ยังซวยไม่พอเนื่องจากหมู่บ้านติดกันเป็นหมู่บ้านเอื้ออาทร ซึ่งมีหมาจรฝูงใหญ่อีกฝูงประมาณ 10กว่าตัว ทำให้พวกมันชอบมา หึ่มๆ เห่าใส่กัน ตรงหน้าบ้านผมพอดี (แต่ไม่กัดกันนะ) หมาพวกนี้ สร้างความเดือดร้อนกับคนในหมู่บ้าน โดยเฉพาะบ้านผมเป็นอย่างมาก
1. ไล่กัด ไล่งับทุกคน ที่ผ่านไป แม้แต่เจ้าของบ้านมันเอง ถ้าใครไม่ใช่คนให้อาหาร ไล่งับหมด (WTF มากๆ ลุงฝรั่งแฟนป้าที่ให้อาหาร ชอบปั่นจักรยานออกกำลังกาย ต้องถือไม้กระบองยาวๆ ป้องกันตัวไปด้วย)
2. ป้าบอกมีหน้าที่ให้อาหารอย่างเดียว แต่ถ้ามันไปทำอะไร ไม่รับผิดชอบ เพราะถือว่าไม่ใช่หมาของป้า (WTF อีกครั้ง) เคยมีวัยรุ่น ขับมอไซค์เข้ามาวนเล่น เจอหมาไล่กวด รถล้ม ป้าวิ่งออกมาช่วยไล่เฉยๆ แล้วบอกว่าระวังตัวกันเองนะ มันไม่เชื่อฟัง
3. ทุกครั้งที่เปิดบ้าน หมาจะพยายามวิ่งเข้าบ้านผม ทำให้ต้องมีคนลงไปถือไม้ขู่ เดือดร้อนคนในบ้าน จะเดินไปทิ้งขยะ จะวิ่งออกกำลังกายในหมู่บ้าน ไม่ได้เลย เคยออกไปครั้งนึง กรูกันเข้ามา 10 กว่าตัว ดีที่เอาไม้ป้องกันตัวไปด้วย
4. มีบางตัวมุดรั้วบ้านเข้ามา ขย้ำรองเท้าที่วางไว้นอกบ้านพังไปหลายคู่ ทำให้ลำบากต้องไปซื้อ net มาอุดช่องทั้งหมด
5. เคยวิ่งเข้ามาในบ้านแล้ว เกือบกัดพ่อของภรรยา ซึ่งป่วย เดินไม่ค่อยได้ นั่งตากลมอยู่ในสวยเฉยๆ ดีที่คนงานรีบวิ่งมาไล่
6. เห่าเสียงดัง รบกวนคนในบ้าน ยังดีที่ตัวบ้านห่างจากประตูรั้วพอสมควร เลยได้ยินเสียงไม่มาก ไม่งั้นจะรำคาญยิ่งกว่านี้
แจ้งเทศกิจไป หลายรอบมากๆ แต่ก็ไม่ยักจะทำอะไร เพื่อนบ้านบางหลังใช้วิธีให้อาหารมันด้วยเลย พอให้ไปสักพักมันจำได้ ก็จะไม่เห่า ไม่กัด ก็สามารถออกมาเดินเล่น วิ่งออกกำลังกายได้ใน zone ที่หมาตัวเองคุม กลายเป็นสร้างปัญหาเพิ่มอีก มีคนให้ข้าวเพิ่ม พวกนี้ไม่มีใครพาไปทำหมัน จำนวนก็เพิ้มขึ้นเรื่อยๆ
คือที่บ้านเอือมมากๆ ที่กลัวที่สุดคือกลัววิ่งเข้ามากัดคนในบ้าน เพราะแต่ละคนอายุมากและป่วยด้วย ถ้าเข้ามากัดแค่ล้มไป ก็ถึงชีวิตได้เลย
จนถึงขั้นเคยคิดที่จะวางยาเบื่อเพราะไม่รู้จะทำยังไง แต่ก็ไม่ทำเพราะไม่อยากฆ่าสัตว์ ทุกวันนี้จะออกนอกบ้านทีไร ก็ต้องระวังมันวิ่งสวนเข้ามา
จะเดินไปทิ้งขยะก็ต้องเดินไป 2 คนและพกไม้ไปทั้งๆที่ถังขยะอยู่ห่างหน้าบ้านไป 5 เมตรเอง ส่วนย้ายมาอยู่ต่างจังหวัด จะได้ออกไปวิ่ง ปั่นจักรยานอะไรก็เลิกคิดไปได้เลย ได้แต่วิ่งอยู่ในบ้านแค่นั้น ไม่งั้นก็ต้องขับรถไปสวนสาธารณะทั้งๆที่หมู่บ้านตัวเองดีกว่าด้วยซ้ำ
ก็ได้แค่หวังว่าใครอ่านกระทู้นี้และทำแบบนี้อยู่ จะได้เอะใจคิดขึ้นมาว่าบางคนเค้าเดือดร้อนจริงๆกับสัตว์พวกนี้ ถ้ามันกัดพ่อหรือแม่ล้มลง เชื่อว่าพวกที่ให้อาหารไม่มีทางมารับผิดชอบแน่นอน ดังนั้นขอเถอะครับ ใจบุญมีเมตตาได้ ให้อาหารมันได้ ก็ช่วยรับไปเลี้ยงหรือหาบ้านให้มันด้วย อย่าทำครึ่งๆกลางๆด้วยความสงสารแล้วปล่อยให้เป็นปัญหาสังคมแบบนี้
ย้ายมาอยู่ต่างจังหวัด เจอปัญหาเพื่อนบ้านไร้ความผิดชอบ เลี้ยงหมาจร เดือดร้อนมาก
ช่วงหลังๆ บางทีในกลุ่มแมวจร หมาจร ก็โพสรูปหมา แมวโดนวางยาตาย คนก็เข้ามาสาปแช่งต่างๆนาๆ หาว่าเป็นคนไม่รักสัตว์ ไม่มีเมตตา และอื่นๆอีกมากมาย แม้ตัวผมเองก็สงสารพวกมัน แต่อยากให้ลองนึกถึงคนที่เดือดร้อนโดยพวกมันดูบ้าง กระทู้นี้เลยอยากให้คนที่ให้อาหารสัตว์พวกนี้โดยเจตนาที่ดีได้อ่านอีกมุมมองนึงดูบ้าง
ผมและภรรยา ได้ย้ายกลับมาอยู่บ้านเกิดของภรรยา ที่บ้านเป็นโครงการที่ดินจัดสรร จำนวนบ้านในโครงการมีแค่ 10กว่าหลัง แต่ละหลังที่ดินเยอะ ทำให้ประตูบ้านค่อนข้างห่างกัน ยกเว้นหลังเดียวคือ เพื่อนบ้านผมเองประตูบ้านดันติดกับบ้านผม และบ้านนี่เองเลี้ยงหมาจรประมาณ 10ตัว ยังซวยไม่พอเนื่องจากหมู่บ้านติดกันเป็นหมู่บ้านเอื้ออาทร ซึ่งมีหมาจรฝูงใหญ่อีกฝูงประมาณ 10กว่าตัว ทำให้พวกมันชอบมา หึ่มๆ เห่าใส่กัน ตรงหน้าบ้านผมพอดี (แต่ไม่กัดกันนะ) หมาพวกนี้ สร้างความเดือดร้อนกับคนในหมู่บ้าน โดยเฉพาะบ้านผมเป็นอย่างมาก
1. ไล่กัด ไล่งับทุกคน ที่ผ่านไป แม้แต่เจ้าของบ้านมันเอง ถ้าใครไม่ใช่คนให้อาหาร ไล่งับหมด (WTF มากๆ ลุงฝรั่งแฟนป้าที่ให้อาหาร ชอบปั่นจักรยานออกกำลังกาย ต้องถือไม้กระบองยาวๆ ป้องกันตัวไปด้วย)
2. ป้าบอกมีหน้าที่ให้อาหารอย่างเดียว แต่ถ้ามันไปทำอะไร ไม่รับผิดชอบ เพราะถือว่าไม่ใช่หมาของป้า (WTF อีกครั้ง) เคยมีวัยรุ่น ขับมอไซค์เข้ามาวนเล่น เจอหมาไล่กวด รถล้ม ป้าวิ่งออกมาช่วยไล่เฉยๆ แล้วบอกว่าระวังตัวกันเองนะ มันไม่เชื่อฟัง
3. ทุกครั้งที่เปิดบ้าน หมาจะพยายามวิ่งเข้าบ้านผม ทำให้ต้องมีคนลงไปถือไม้ขู่ เดือดร้อนคนในบ้าน จะเดินไปทิ้งขยะ จะวิ่งออกกำลังกายในหมู่บ้าน ไม่ได้เลย เคยออกไปครั้งนึง กรูกันเข้ามา 10 กว่าตัว ดีที่เอาไม้ป้องกันตัวไปด้วย
4. มีบางตัวมุดรั้วบ้านเข้ามา ขย้ำรองเท้าที่วางไว้นอกบ้านพังไปหลายคู่ ทำให้ลำบากต้องไปซื้อ net มาอุดช่องทั้งหมด
5. เคยวิ่งเข้ามาในบ้านแล้ว เกือบกัดพ่อของภรรยา ซึ่งป่วย เดินไม่ค่อยได้ นั่งตากลมอยู่ในสวยเฉยๆ ดีที่คนงานรีบวิ่งมาไล่
6. เห่าเสียงดัง รบกวนคนในบ้าน ยังดีที่ตัวบ้านห่างจากประตูรั้วพอสมควร เลยได้ยินเสียงไม่มาก ไม่งั้นจะรำคาญยิ่งกว่านี้
แจ้งเทศกิจไป หลายรอบมากๆ แต่ก็ไม่ยักจะทำอะไร เพื่อนบ้านบางหลังใช้วิธีให้อาหารมันด้วยเลย พอให้ไปสักพักมันจำได้ ก็จะไม่เห่า ไม่กัด ก็สามารถออกมาเดินเล่น วิ่งออกกำลังกายได้ใน zone ที่หมาตัวเองคุม กลายเป็นสร้างปัญหาเพิ่มอีก มีคนให้ข้าวเพิ่ม พวกนี้ไม่มีใครพาไปทำหมัน จำนวนก็เพิ้มขึ้นเรื่อยๆ
คือที่บ้านเอือมมากๆ ที่กลัวที่สุดคือกลัววิ่งเข้ามากัดคนในบ้าน เพราะแต่ละคนอายุมากและป่วยด้วย ถ้าเข้ามากัดแค่ล้มไป ก็ถึงชีวิตได้เลย
จนถึงขั้นเคยคิดที่จะวางยาเบื่อเพราะไม่รู้จะทำยังไง แต่ก็ไม่ทำเพราะไม่อยากฆ่าสัตว์ ทุกวันนี้จะออกนอกบ้านทีไร ก็ต้องระวังมันวิ่งสวนเข้ามา
จะเดินไปทิ้งขยะก็ต้องเดินไป 2 คนและพกไม้ไปทั้งๆที่ถังขยะอยู่ห่างหน้าบ้านไป 5 เมตรเอง ส่วนย้ายมาอยู่ต่างจังหวัด จะได้ออกไปวิ่ง ปั่นจักรยานอะไรก็เลิกคิดไปได้เลย ได้แต่วิ่งอยู่ในบ้านแค่นั้น ไม่งั้นก็ต้องขับรถไปสวนสาธารณะทั้งๆที่หมู่บ้านตัวเองดีกว่าด้วยซ้ำ
ก็ได้แค่หวังว่าใครอ่านกระทู้นี้และทำแบบนี้อยู่ จะได้เอะใจคิดขึ้นมาว่าบางคนเค้าเดือดร้อนจริงๆกับสัตว์พวกนี้ ถ้ามันกัดพ่อหรือแม่ล้มลง เชื่อว่าพวกที่ให้อาหารไม่มีทางมารับผิดชอบแน่นอน ดังนั้นขอเถอะครับ ใจบุญมีเมตตาได้ ให้อาหารมันได้ ก็ช่วยรับไปเลี้ยงหรือหาบ้านให้มันด้วย อย่าทำครึ่งๆกลางๆด้วยความสงสารแล้วปล่อยให้เป็นปัญหาสังคมแบบนี้