ติดตามฟังเป็นคลิปเสียงได้ตามนี้เลยครับ
https://youtu.be/Kyo3ts1ozx8
สวัสดีครับ วันนี้ มีเรื่องไร เล่า
จะพาคุณผู้อ่านไปพบเหตุการณ์สุดพิศวง ของชายผู้มีอาชีพรับจ้างวาดรูปบนผนัง
ในตอนที่มีชื่อว่าโฮสเทลสยอง
เขาเล่าว่า ..............ตัวเขาได้รับการติดต่อจากคุณสายใจ ให้ไปวาดภาพบนผนังในส่วนของห้องรับแขกที่โฮสเทลแห่งหนึ่ง
โดยได้พูดคุยติอต่องานกัน ผ่านมาทางเฟสบุ๊คแฟนเพจของเขา และได้นัดวันที่จะเข้าไปทำงานหลังจากที่ได้
ตกลงรูปแบบที่จะวาดลงไปบนผนัง ในอีกสามวันข้างหน้า
...........................................................
สามวันต่อมาเขาก็ได้เดินทางไปที่โฮสเทลนั้น,,,,,,,,,,
มันเป็นอาคารพาณิชย์สองคูหา สูงสามชั้น และได้ถูกดัดแปลงตกแต่งปรับ ปรุ่งใหม่ทั้งหมด ให้ดูทันสมัย
แต่ในส่วนของห้องพักต่างๆ ภายในโฮสเทลนั้น ก็ยังตกแต่งไม่เสร็จเรียบร้อยดีเท่าไรนัก แต่ก็คิดว่า
อีกไม่กี่สัปดาห์ก็น่าจะเปิดให้ใช้บริการได้
....................................................................
วันแรกที่เข้าไปถึง เขาก็ได้เจอกับลุงดำ ลุงดำเป็นช่างผู้รับเหมาก่อสร้าง ที่ทำงานภายในตึกนี้
และแกก็ยังกินนอนพักอาศัยอยู่ในตัวตึกนี้อีกด้วย
เขาก็ได้พูดคุยกับลุงดำอยู่สักพักใหญ่ๆ เพื่อจะได้ทำความรู้จักกัน เพราะถึงยังไงเขากับลุงดำก็ต้อง
ทำงานร่วมกันในตัวโฮสเทลแห่งนี้
“ลุงเหลือเก็บงานอีกเยอะไหมครับ”
“โอ๊ะ ไม่เยอะหรอก ลุงทำแค่คนเดียวเหลือเก็บงานฝา ทำพื้นอีกนิดหน่อย ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัว
ไม่มีเสียงดังหรอก คุณสายใจสั่งเอาไว้แล้วว่า ช่วงที่ช่างวาดรูปบนผนังมาให้หยุดทำงานที่ใช้เสียงดังรบกวนก่อน”
ได้รับคำตอบมาจากลุงมาแบบนั้น ตัวเขาเองก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย เพราะไม่อยากจะเสียสมาธิ
จากเสียงดังรบกวน ในตอนที่เขาวาดรูป
สำหรับการมาทำงานในวันแรกก็ไม่มีอะไรมาก เขาก็แค่จัดเตรียมพื้นที่ทำงานอยู่ที่ชั้นหนึ่ง
และทำความสะอาดพื้นผิวของผนังที่เขาจะวาด เขาตั้งใจเอาไว้ว่าจะร่างแบบเอาไว้ก่อนที่บนผนัง
และจะมาเริ่มลงสีในวันพรุ่งนี้ พอตกเย็นเขาก็ได้เดินทางกลับบ้าน
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
วันต่อมาเขาก็เริ่มลงมือทำงานเสียตั้งแต่ตอนเช้า เจอลุงดำแกก็เริ่มทำงานในตอนเช้าแล้วเหมือนกัน
เขาทักทายพูดคุยกันกับลุงนิดๆ หน่อยก่อนที่จะแยกย้าย ต่างคนต่างไปทำงานของตัวเอง ลุงดำแกจะขึ้นไปทำงานทาสีฝา
ที่ชั้นสองกับชั้นสาม ตัวเขาเองมัก จะได้ยินได้ยินเสียงก๊อกๆ แก๊กๆ จากการทำงานของลุงมาเป็นระยะ ระยะ
พอช่วงสายๆ หน่อยๆ ลุงดำก็มักจะลงมา พูดคุยสารทุกข์สุกดิบไปเรื่อยเปื่อย และจะนั่งดูเขาทำงานสักพักใหญ่ๆ
ก่อนที่ช่วงเวลาบ่ายๆ แกก็จะกลับขึ้นไปทำงานของแก
ส่วนตัวของเขานั้นพอตกเย็นมาก่อนที่จะเลิก งานกลับบ้าน เขาก็จะส่งรูปความคืบหน้าของผลงาน
ให้กับคุณสายใจได้ดู เป็นแบบนี้อยู่เกือบทุกวัน
......................ตรอดเวลาที่ทำงานผ่านมาสามวัน
เขาเองก็ยังไม่เคยได้มีโอกาสเจอกับคุณสายใจเลย แต่เห็นลุงดำแกบอกว่า คุณสายใจก็มักจะเข้ามาตรวจดูงาน
ในช่วงเวลาหัวค่ำๆ อยู่เป็นประจำ
....................................................................
ในวันต่อมา เขาก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่า จะทำงานวาดรูปบนผนังเอาให้เสร็จเสียที่ และอยากจะทำงานให้เสร็จก่อนในช่วงเวลาค่ำๆ
แต่ในวันนี้เองเขากลับรู้สึกแปลกๆ เพราะเขาเข้ามาทำงานตั้งแต่เช้า แต่กลับไม่เจอกับลุงดำเลย
ได้ยินแต่เสียงเคาะอะไรก็ไม่รู้มันดัง ก๊อก...........ก๊อก.........ก๊อก..........ทิ้งช่วงระยะห่างของเสียงอย่างเป็นจังหวะ
ดังมาจากข้างบนตัวเขาเองก็ยังรำคาญอยู่เหมือนกัน แต่ก็คงเป็นเสียงจากการทำงานของลุงดำแน่ๆ เดี๋ยวถ้าช่วงบ่ายๆ
ลุงดำลงมาจะถามลุงแกดูสักหน่อยว่า แกทำงานอะไรของแกถึงได้ส่งเสียงดังลงมาถึงข้างล่าง
แต่ทว่า บ่ายวันนั้นลุงดำแกก็ไม่ได้ลงมาแต่อย่างพูดคุยด้วยแต่อย่างใด
ตัวเขาเองก็ยังคงเร่งทำงานอยู่ข้างล่างต่อไป แต่เสียงที่ดัง แก๊ก ...........แก๊ก................แก๊ก
มันก็ยังคงดังอยู่เป็นระยะ ระยะ
และแล้วเวลาก็ได้เดินผ่านไปจนถึงตอนเย็น งานของเขาก็ใกล้จะเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว
คุณสายใจก็ได้ทักข้อความผ่านมาว่า จะเข้ามาตรวจรับงานได้ในช่วงหัวค่ำ และให้เขารอก่อน เพื่อจะพูดคุยเรื่องงานที่
อยากจะให้ทำเพิ่มเติมชั้นสองกับชั้นสาม
เขาก็รู้สึกดี ที่จะได้เจอกับคุณสายใจในช่วงหัวค่ำเพราะตัวเขาเองจะได้ไม่ต้องเร่งมือทำงานให้มากนัก
เวลาผ่านไปจนเขาก็ได้ทำงานเสร็จ มันเป็นเวลาสักประมาณหกโมงเย็นเห็นจะได้
ตัวเขาเองก็เริ่มที่จะหิว ก็เลยว่าจะออกไปหาอะไรกินเพื่อฆ่าเวลา ในระหว่างรอคุณสายใจ
....................................................
ผ่านไปสักชั่วโมง คุณสายใจก็ทักข้อความเข้ามาว่า ได้มาถึงที่โฮสเทลแล้วและกำลังรอเขาอยู่
เขาก็เลยกลับไปที่โฮสเทล นี้เองเป็นโอกาสที่เขาจะได้พบเจอ และพูดคุยกับคุณสายใจ แบบตัวต่อตัวเป็นครั้งแรก
หลังจากที่ได้ส่งงานภาพวาดบนผนังให้กับคุณสายใจไปแล้ว ดูเหมือนคุณสายใจจะ พออกพอใจกับผลงาน
ที่ได้รับไปเป็นอย่างดี หลังจากนั้นเขาก็ได้เริ่มพูดคุยไปกันต่อถึงเรื่องงานที่จะทำ
ในส่วนของชั้นที่สองกับชั้นที่สาม
“ไปค่ะเดี๋ยวเราขึ้นไปดูที่หน้างานชั้นสองกับชั้นสามกันดีกว่าค่ะ ดูกันด้วยว่าเราวาดเพิ่มเติมตรงไหนอีกดี”
คุณสายใจได้เดินขึ้นบันไดนำไปที่ชั้นสอง และได้บอกถึงความต้องการของเธอว่า อยากจะที่ให้วาดรูปอะไรเพิ่มภายในห้อง
นี้ก็เป็นครั้งแรกที่ตัวเขาเองได้เดินขึ้นมาที่ชั้นสอง
ในระหว่างนั้นเสียง แก๊ก......แก็ก.......แก๊ก เป็นจังหวะมันก็ยังคงดังอยู่ ตัวเขาเองก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเสียงมันดังมาจากอะไร
และนี้เองก็จะได้เป็นโอกาสที่จะได้ขึ้นไปดูให้มันรู้สักที่
โดยลักษณะ ของโฮสเทลชั้นสอง เมื่อเดินขึ้นมาจากบันไดนั้น ห้องพัก ก็จะถูกแบ่งกั้นเอาไว้ เป็นสองฝัง
ถ้าเดินตรงไปจนสุดทางเดินก็จะเจอกับบันไดทางขึ้นไปที่ชั้นสาม.
เสียง แก๊ก...........แก๊ก..............แก๊ก ก็ยังคงดังอยู่ เขาไล่เปิดประตู ดูไปตามห้องต่างๆ ที่ชั้นสอง แต่ก็ไม่พบที่มาของเสียงนั้น
พอได้ดูงานในทุกๆ ห้องของชั้นสองเสร็จ คุณสายใจ ก็ขอแยกตัวเดินไปดูความเรียบร้อย ในส่วนของห้องเก็บของชั้นสอง
มันอยู่ตรงใต้บันไดทางขึ้นชั้นสาม และขอให้เขา เดินร่วงหน้าขึ้นไปดูห้องที่ชั้นสามก่อนได้เลย
เขาเดินขึ้นมาถึงที่ชั้นสามเวลามันก็มืดค่ำไปทุกที่ เสียง แก๊ก..............แก๊ก...................แก๊ก
เสียงนี้ก็เริ่มได้ยินดังขึ้นชัดเจน เขาเดินไล่เปิดประตูดูไปทุกๆ ห้อง
แต่ก็ไม่พบที่มาของเสียงนั้น มาจนถึงห้องสุดท้าย เขาเปิดประตูห้องเขาไปดู มันก็มีแต่ความมืด มองไม่เห็นอะไร
ได้ยินแต่เสียง แก๊ก..............แก๊ก........แก๊ก ดังออกมาจากภายในห้องอย่างชัดเจน
เขาก็เลยกดเปิดไฟภายในห้องดู เขาถึงได้รู้ว่า ที่มาของเสียงดังนั้นมันดังมาจากอะไร!!!!!!!!!!!
เสียงที่มันดังเป็นจังหวะอยู่นั้น มันมาจากปลายเท้าของศพ ที่แกว่งไปโดนกับหัวเตียง ส่วนศพที่แกว่งไปมาอยู่นั้น
มันก็เป็นศพของคุณสายใจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! คุณสายใจเธอผูกคอตายกับพัดลมเพดานภายในห้อง
ภาพที่เขาได้เห็นอยู่ตรงหน้ามันน่ากลัวเกินกว่าที่จะรับได้ ใบหน้าบิดเบี้ยวทุกข์ทรมารของคุณสายใจที่ผูกคอตาย
กับหน้าของคุณสายใจที่เขาได้เห็นและยังเดินพูดคุยกันมาถึงที่ชั้นสองละ นั้นมันคืออะไรกันแน่
ตัวเขาเองก็ทำอะไรไม่ถูกเลย ในตอนนั้น มือเท้านั้นเย็นชาไปหมด เรี่ยวแรงก็แทบไม่มีเหลือ
ภาพที่เขาได้เห็นทั้งหมดมันคือความเป็นที่จริงอยู่ตรงหน้า เขารวมสติกลับมาอีกครั้ง
รีบโทรแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจให้เข้ามาที่โฮสเทลแห่งนี้
ส่วนตัวเขาเองก็ได้ตัดสินใจเดินออกมาจากห้องนั้นและยืนรอเจ้าหน้าที่ตำรวจอยู่ที่ชั้นสาม
เขาไม่กล้าที่จะเดินออกไปจากโฮสเทลเลยในตอนนี้เลย นั้นก็เพราะว่า ถ้าจะเดินออกจากโฮสเทลไปได้นั้น
เขาก็ต้องเดินลงบันไดผ่านไปที่ชั้นสองเสียก่อน ซึงก็ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าจะมีอะไรที่น่ากลัวไปกว่านี้ รอเขาอยู่ที่ชั้นสองหรือไม่
ถ้าเป็นคุณอ่านได้อยู่ในสถานการณ์นั้น จะรออยู่ที่ ชั้นสาม หรือจะรีบเดินออกไปจากโฮสเทลแห่งนี้เลย
แต่อย่าลืมนะว่ามันก็จะต้องเดินลงไปผ่านที่ชั้นสองกันก่อนนะครับ
ก็ลองตอบคำถามกันมาเล่นๆ สนุกๆ ในคอมเม้นดูนะครับว่าคุณผู้อ่านจะเลือกกันแบบไหน
เรื่องสั้นชวนสยอง ตอนโฮสเทลสยอง
https://youtu.be/Kyo3ts1ozx8
สวัสดีครับ วันนี้ มีเรื่องไร เล่า
จะพาคุณผู้อ่านไปพบเหตุการณ์สุดพิศวง ของชายผู้มีอาชีพรับจ้างวาดรูปบนผนัง
ในตอนที่มีชื่อว่าโฮสเทลสยอง
เขาเล่าว่า ..............ตัวเขาได้รับการติดต่อจากคุณสายใจ ให้ไปวาดภาพบนผนังในส่วนของห้องรับแขกที่โฮสเทลแห่งหนึ่ง
โดยได้พูดคุยติอต่องานกัน ผ่านมาทางเฟสบุ๊คแฟนเพจของเขา และได้นัดวันที่จะเข้าไปทำงานหลังจากที่ได้
ตกลงรูปแบบที่จะวาดลงไปบนผนัง ในอีกสามวันข้างหน้า
...........................................................
สามวันต่อมาเขาก็ได้เดินทางไปที่โฮสเทลนั้น,,,,,,,,,,
มันเป็นอาคารพาณิชย์สองคูหา สูงสามชั้น และได้ถูกดัดแปลงตกแต่งปรับ ปรุ่งใหม่ทั้งหมด ให้ดูทันสมัย
แต่ในส่วนของห้องพักต่างๆ ภายในโฮสเทลนั้น ก็ยังตกแต่งไม่เสร็จเรียบร้อยดีเท่าไรนัก แต่ก็คิดว่า
อีกไม่กี่สัปดาห์ก็น่าจะเปิดให้ใช้บริการได้
....................................................................
วันแรกที่เข้าไปถึง เขาก็ได้เจอกับลุงดำ ลุงดำเป็นช่างผู้รับเหมาก่อสร้าง ที่ทำงานภายในตึกนี้
และแกก็ยังกินนอนพักอาศัยอยู่ในตัวตึกนี้อีกด้วย
เขาก็ได้พูดคุยกับลุงดำอยู่สักพักใหญ่ๆ เพื่อจะได้ทำความรู้จักกัน เพราะถึงยังไงเขากับลุงดำก็ต้อง
ทำงานร่วมกันในตัวโฮสเทลแห่งนี้
“ลุงเหลือเก็บงานอีกเยอะไหมครับ”
“โอ๊ะ ไม่เยอะหรอก ลุงทำแค่คนเดียวเหลือเก็บงานฝา ทำพื้นอีกนิดหน่อย ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัว
ไม่มีเสียงดังหรอก คุณสายใจสั่งเอาไว้แล้วว่า ช่วงที่ช่างวาดรูปบนผนังมาให้หยุดทำงานที่ใช้เสียงดังรบกวนก่อน”
ได้รับคำตอบมาจากลุงมาแบบนั้น ตัวเขาเองก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย เพราะไม่อยากจะเสียสมาธิ
จากเสียงดังรบกวน ในตอนที่เขาวาดรูป
สำหรับการมาทำงานในวันแรกก็ไม่มีอะไรมาก เขาก็แค่จัดเตรียมพื้นที่ทำงานอยู่ที่ชั้นหนึ่ง
และทำความสะอาดพื้นผิวของผนังที่เขาจะวาด เขาตั้งใจเอาไว้ว่าจะร่างแบบเอาไว้ก่อนที่บนผนัง
และจะมาเริ่มลงสีในวันพรุ่งนี้ พอตกเย็นเขาก็ได้เดินทางกลับบ้าน
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
วันต่อมาเขาก็เริ่มลงมือทำงานเสียตั้งแต่ตอนเช้า เจอลุงดำแกก็เริ่มทำงานในตอนเช้าแล้วเหมือนกัน
เขาทักทายพูดคุยกันกับลุงนิดๆ หน่อยก่อนที่จะแยกย้าย ต่างคนต่างไปทำงานของตัวเอง ลุงดำแกจะขึ้นไปทำงานทาสีฝา
ที่ชั้นสองกับชั้นสาม ตัวเขาเองมัก จะได้ยินได้ยินเสียงก๊อกๆ แก๊กๆ จากการทำงานของลุงมาเป็นระยะ ระยะ
พอช่วงสายๆ หน่อยๆ ลุงดำก็มักจะลงมา พูดคุยสารทุกข์สุกดิบไปเรื่อยเปื่อย และจะนั่งดูเขาทำงานสักพักใหญ่ๆ
ก่อนที่ช่วงเวลาบ่ายๆ แกก็จะกลับขึ้นไปทำงานของแก
ส่วนตัวของเขานั้นพอตกเย็นมาก่อนที่จะเลิก งานกลับบ้าน เขาก็จะส่งรูปความคืบหน้าของผลงาน
ให้กับคุณสายใจได้ดู เป็นแบบนี้อยู่เกือบทุกวัน
......................ตรอดเวลาที่ทำงานผ่านมาสามวัน
เขาเองก็ยังไม่เคยได้มีโอกาสเจอกับคุณสายใจเลย แต่เห็นลุงดำแกบอกว่า คุณสายใจก็มักจะเข้ามาตรวจดูงาน
ในช่วงเวลาหัวค่ำๆ อยู่เป็นประจำ
....................................................................
ในวันต่อมา เขาก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่า จะทำงานวาดรูปบนผนังเอาให้เสร็จเสียที่ และอยากจะทำงานให้เสร็จก่อนในช่วงเวลาค่ำๆ
แต่ในวันนี้เองเขากลับรู้สึกแปลกๆ เพราะเขาเข้ามาทำงานตั้งแต่เช้า แต่กลับไม่เจอกับลุงดำเลย
ได้ยินแต่เสียงเคาะอะไรก็ไม่รู้มันดัง ก๊อก...........ก๊อก.........ก๊อก..........ทิ้งช่วงระยะห่างของเสียงอย่างเป็นจังหวะ
ดังมาจากข้างบนตัวเขาเองก็ยังรำคาญอยู่เหมือนกัน แต่ก็คงเป็นเสียงจากการทำงานของลุงดำแน่ๆ เดี๋ยวถ้าช่วงบ่ายๆ
ลุงดำลงมาจะถามลุงแกดูสักหน่อยว่า แกทำงานอะไรของแกถึงได้ส่งเสียงดังลงมาถึงข้างล่าง
แต่ทว่า บ่ายวันนั้นลุงดำแกก็ไม่ได้ลงมาแต่อย่างพูดคุยด้วยแต่อย่างใด
ตัวเขาเองก็ยังคงเร่งทำงานอยู่ข้างล่างต่อไป แต่เสียงที่ดัง แก๊ก ...........แก๊ก................แก๊ก
มันก็ยังคงดังอยู่เป็นระยะ ระยะ
และแล้วเวลาก็ได้เดินผ่านไปจนถึงตอนเย็น งานของเขาก็ใกล้จะเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว
คุณสายใจก็ได้ทักข้อความผ่านมาว่า จะเข้ามาตรวจรับงานได้ในช่วงหัวค่ำ และให้เขารอก่อน เพื่อจะพูดคุยเรื่องงานที่
อยากจะให้ทำเพิ่มเติมชั้นสองกับชั้นสาม
เขาก็รู้สึกดี ที่จะได้เจอกับคุณสายใจในช่วงหัวค่ำเพราะตัวเขาเองจะได้ไม่ต้องเร่งมือทำงานให้มากนัก
เวลาผ่านไปจนเขาก็ได้ทำงานเสร็จ มันเป็นเวลาสักประมาณหกโมงเย็นเห็นจะได้
ตัวเขาเองก็เริ่มที่จะหิว ก็เลยว่าจะออกไปหาอะไรกินเพื่อฆ่าเวลา ในระหว่างรอคุณสายใจ
....................................................
ผ่านไปสักชั่วโมง คุณสายใจก็ทักข้อความเข้ามาว่า ได้มาถึงที่โฮสเทลแล้วและกำลังรอเขาอยู่
เขาก็เลยกลับไปที่โฮสเทล นี้เองเป็นโอกาสที่เขาจะได้พบเจอ และพูดคุยกับคุณสายใจ แบบตัวต่อตัวเป็นครั้งแรก
หลังจากที่ได้ส่งงานภาพวาดบนผนังให้กับคุณสายใจไปแล้ว ดูเหมือนคุณสายใจจะ พออกพอใจกับผลงาน
ที่ได้รับไปเป็นอย่างดี หลังจากนั้นเขาก็ได้เริ่มพูดคุยไปกันต่อถึงเรื่องงานที่จะทำ
ในส่วนของชั้นที่สองกับชั้นที่สาม
“ไปค่ะเดี๋ยวเราขึ้นไปดูที่หน้างานชั้นสองกับชั้นสามกันดีกว่าค่ะ ดูกันด้วยว่าเราวาดเพิ่มเติมตรงไหนอีกดี”
คุณสายใจได้เดินขึ้นบันไดนำไปที่ชั้นสอง และได้บอกถึงความต้องการของเธอว่า อยากจะที่ให้วาดรูปอะไรเพิ่มภายในห้อง
นี้ก็เป็นครั้งแรกที่ตัวเขาเองได้เดินขึ้นมาที่ชั้นสอง
ในระหว่างนั้นเสียง แก๊ก......แก็ก.......แก๊ก เป็นจังหวะมันก็ยังคงดังอยู่ ตัวเขาเองก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเสียงมันดังมาจากอะไร
และนี้เองก็จะได้เป็นโอกาสที่จะได้ขึ้นไปดูให้มันรู้สักที่
โดยลักษณะ ของโฮสเทลชั้นสอง เมื่อเดินขึ้นมาจากบันไดนั้น ห้องพัก ก็จะถูกแบ่งกั้นเอาไว้ เป็นสองฝัง
ถ้าเดินตรงไปจนสุดทางเดินก็จะเจอกับบันไดทางขึ้นไปที่ชั้นสาม.
เสียง แก๊ก...........แก๊ก..............แก๊ก ก็ยังคงดังอยู่ เขาไล่เปิดประตู ดูไปตามห้องต่างๆ ที่ชั้นสอง แต่ก็ไม่พบที่มาของเสียงนั้น
พอได้ดูงานในทุกๆ ห้องของชั้นสองเสร็จ คุณสายใจ ก็ขอแยกตัวเดินไปดูความเรียบร้อย ในส่วนของห้องเก็บของชั้นสอง
มันอยู่ตรงใต้บันไดทางขึ้นชั้นสาม และขอให้เขา เดินร่วงหน้าขึ้นไปดูห้องที่ชั้นสามก่อนได้เลย
เขาเดินขึ้นมาถึงที่ชั้นสามเวลามันก็มืดค่ำไปทุกที่ เสียง แก๊ก..............แก๊ก...................แก๊ก
เสียงนี้ก็เริ่มได้ยินดังขึ้นชัดเจน เขาเดินไล่เปิดประตูดูไปทุกๆ ห้อง
แต่ก็ไม่พบที่มาของเสียงนั้น มาจนถึงห้องสุดท้าย เขาเปิดประตูห้องเขาไปดู มันก็มีแต่ความมืด มองไม่เห็นอะไร
ได้ยินแต่เสียง แก๊ก..............แก๊ก........แก๊ก ดังออกมาจากภายในห้องอย่างชัดเจน
เขาก็เลยกดเปิดไฟภายในห้องดู เขาถึงได้รู้ว่า ที่มาของเสียงดังนั้นมันดังมาจากอะไร!!!!!!!!!!!
เสียงที่มันดังเป็นจังหวะอยู่นั้น มันมาจากปลายเท้าของศพ ที่แกว่งไปโดนกับหัวเตียง ส่วนศพที่แกว่งไปมาอยู่นั้น
มันก็เป็นศพของคุณสายใจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! คุณสายใจเธอผูกคอตายกับพัดลมเพดานภายในห้อง
ภาพที่เขาได้เห็นอยู่ตรงหน้ามันน่ากลัวเกินกว่าที่จะรับได้ ใบหน้าบิดเบี้ยวทุกข์ทรมารของคุณสายใจที่ผูกคอตาย
กับหน้าของคุณสายใจที่เขาได้เห็นและยังเดินพูดคุยกันมาถึงที่ชั้นสองละ นั้นมันคืออะไรกันแน่
ตัวเขาเองก็ทำอะไรไม่ถูกเลย ในตอนนั้น มือเท้านั้นเย็นชาไปหมด เรี่ยวแรงก็แทบไม่มีเหลือ
ภาพที่เขาได้เห็นทั้งหมดมันคือความเป็นที่จริงอยู่ตรงหน้า เขารวมสติกลับมาอีกครั้ง
รีบโทรแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจให้เข้ามาที่โฮสเทลแห่งนี้
ส่วนตัวเขาเองก็ได้ตัดสินใจเดินออกมาจากห้องนั้นและยืนรอเจ้าหน้าที่ตำรวจอยู่ที่ชั้นสาม
เขาไม่กล้าที่จะเดินออกไปจากโฮสเทลเลยในตอนนี้เลย นั้นก็เพราะว่า ถ้าจะเดินออกจากโฮสเทลไปได้นั้น
เขาก็ต้องเดินลงบันไดผ่านไปที่ชั้นสองเสียก่อน ซึงก็ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าจะมีอะไรที่น่ากลัวไปกว่านี้ รอเขาอยู่ที่ชั้นสองหรือไม่
ถ้าเป็นคุณอ่านได้อยู่ในสถานการณ์นั้น จะรออยู่ที่ ชั้นสาม หรือจะรีบเดินออกไปจากโฮสเทลแห่งนี้เลย
แต่อย่าลืมนะว่ามันก็จะต้องเดินลงไปผ่านที่ชั้นสองกันก่อนนะครับ
ก็ลองตอบคำถามกันมาเล่นๆ สนุกๆ ในคอมเม้นดูนะครับว่าคุณผู้อ่านจะเลือกกันแบบไหน