คือเรื่องมันเกิดมากจากมีอยู่วันนึงที่เรามีปัญหาเลยไประบายกับเพื่อนสนิทค่ะ แล้วมันก็บอกประมาณว่าแบบให้หยุดร้องไม่เป็นไรหยุดร้องนะ มันทำให้เราต้องหยุดระบายกับมันเหมือนว่าเรายังระบายไม่จบปัญหามันยังค้างคาใจอยู่ซึ่งมันก็กลายเป็นกลับมาที่ความรู้สึกเดิมเหมือนตอนแรกที่ยังไม่ได้ระบายให้ใครเลยค่ะจนตอนนี้เวลาเรามีปัญหาอะไรก็จะไม่ได้ไประบายกับมันแล้วเพราะถ้าบอกไปมันก็จะขอให้หยุดร้องเหมือนเดิมแล้วก็จะพูดตัดว่าแบบสู้ๆนะแล้วก็หยุดการระบายไว้เพียงเท่านั้นทำให้เราที่ยังพูดไม่จบก็โดนตัดบทเฉยเลยแถมก็ไม่ได้ทำให้เราดีขึ้นด้วยปัญหานั้นก็ยังค้างคาใจมาตลอดเลยค่ะ ตอนนี้เราไม่ได้ไประบายกับมันอีกเลยในทุกๆปัญหาจนทำให้เวลาเรามีปัญหาเราก็จะไม่ได้ไประบายกับใครเพราะมันคือเพื่อนสนิทเราคนเดียวแล้วเราก็ไม่อยากไประบายกับมันเพราะมันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นเลย เราต้องการเพื่อนสนิทที่รับฟังเราตั้งแต่ต้นจนจบแล้วให้เราร้องออกมาให้สุดแต่ก็ไม่มีเลยค่ะ55 เวลามีปัญหาอยากระบายก็เก็บเอาไว้คนเดียวงี้แหละค่ะ
เราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบให้ใครมาปลอบเหมือนพูดว่า หยุดร้องได้แล้วประมาณนี้ค่ะเคยเป็นกันไหมคะ