คือเราน้อยใจแฟนที่ติดเกมส์หนักช่วงปิดเทอม แทบจะไม่มีเวลาให้เราเลย นอนเช้าตื่นเย็น ตื่นมาก็เล่นเกม คอลกับเรารวมกันวันนึงไม่ถึง10นาที ถ้าวันไหนถึงคือเราบอกให้คุย เรานอนดึกไม่ได้เพราะต้องตื่นเช้าทุกวัน เราบ่นว่าเหงาให้เค้าฟังเค้าก็ทำเหมือนสนใจแค่ตอนนี้ คุยแค่ตอนนั้นวันต่อมาก็เหมือนเดิม พอวันไหนเค้ามีธุระตอนเช้า ก็นอนเร็วตื่นมาไปทำธุนะเสร็จกลับมาก็มานอน ไม่ได้แม้แต่จะคุยกัน พอตื่นก็เล่นเกมส์ ที่แรก็คืดว่าคงจะหาเวลาให้เราบ้าง เราไปทำอะไรมาอยากเล่าตั้งเยอะ แต่กับไม่มีเวลาว่างคุยเลย พอพิมพ์3-4ชม.ถึงจะตอบ เร็วสุดก็1ชม. แต่เราพิมพ์ไปซะยาว แต่ก็แค่อ่านแล้วเงียบไป เกือบครั้งชม.ถึงบอกให้เราโทรไป คือเราต้องการเวลามากไปหรอ ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยให้เวลาส่วนตัวเลย ให้ตลอดไปไหนไม่ห้าม แต่บางครั้งเราก็อยากได้เวลาบ้าง วันนี้เราดีใจที่พอมีเวลาคุยเยอะขึ้น เพราะเมื่อคืนเราร้องไห้บอกไม่ไหวแล้ว ตอนช่วงเย็นบอกอยากไปร้านนมร้านประจำ เราก็นึกว่าจะไปซื้อแล้วกลับไม่ก็นั่งกินคงไม่ถึง1ชม.เพราะไปคนเดียว ตั้งแต่17.00+ เราก็รอ จนเกือบ3ทุ่ม กลับมาบอกเราว่าไปนั่งโม้กับเพื่อนมา ปล่อยให้เรารอ แชทก็ไม่อ่านไม่ตอบไม่โทร บอกว่าไม่มีเน็ต เบอร์มีปัญหานั้นพอรู้นานแล้ว คือบางครั้งถึงบ้านไม่บอกยังโอเคแต่นี่หายไป ถ้าเกิดอุบัติเหตุล่ะ เราจะทำยังไง เราก็บอกว่าทำไมไม่ใช่เน็ตบ้านเพื่อน เค้าก็บอกไม่ได้ขอ แค่แป๊ปเดียวเอง คือมันเป็นตั้งแต่ปิดเทอมอะ คือบางครั้งก็อยากได้เวลาบ้าง ไม่ได้ขอมากกว่านั้นเลย เล่นเกมบอกคอลได้ แค่ไม่ถึง5นาทีก็ขอวางอยู่ดี เราเหงามากต้องหาอะไรทำ ทำจนไม่มีอะไรทำแล้วอะ หาเพื่อนคุยแล้วคุยอีก เราร้องไห้แทบทุกวันเลย ไม่ได้อยากเลิก เพราะแค่เรื่องเกมส์ไรสาระนั้น แค่อยากให้มีเวลาร่วมกันบ้าง อยู่ไกลกันมากพอแล้วนะ ปีนึงเจอกันครั้ง ปีนี้ยังไม่ได้เจอเลย เพราะโควิดบ้าบออะไรนั้น ไม่มีใครอยากเลิกแล้วคนใหม่เรื่อยๆหรอก 😢 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ อาจมีบางคำที่พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกก็ขอโทษนะ เพราะมันน้อยใจไม่ไหวแล้ว....
อยากระบายค่ะ... ขอพื้นที่หน่อยนะคะ