ปรึกษาปัญหาความรักกับครอบครัวหน่อยค่ะ

พอดี เรากับแฟนคบกันมา 7 ปี เกือบ 8ปี เเล้ว เเล้วเรากับแฟน กำลังคุยกันเรื่องให้แม่แฟนมาคุยกะแม่เรา ว่าจะมาขอเราค่ะ
เราบอกเกริ่นๆกับแม่ไปแล้ว เเม่ บอกกับเราว่า ถ้าเขาจะมาคุยกันจริงๆ
“เรียกเองนะค่าสินสอด เรียกให้ กูมีหน้ามีตาหน่อย”
คือบอกตามตรง เราได้ยินเเล้วรู้สึกแปลกๆปนไม่พอใจ หน่อยๆ ค่ะ
คือทางด้านพื้นฐานครอบครัวเราค่อนข้าง ปากกันตีนถีบมาก แบบจนเลยหล่ะ ครอบครัวแฟนเราก็ฐานะแบบพอมีพอกิน เป็นมนุษย์เงินเดือนกันทั้งคู่ อายุเราตอนนี้ก็30แล้ว ส่วนแฟนเราก็32 เอาจริงๆใจเราอะไม่อยากจัดงานหรอก เเค่ให้แฟนเขามาขอแบบเข้าตามตรอกออกตามประตู(ตามประเพณี) ผู้ข้อไม้ข้อมือ จดทะเบียนกัน เราก็พอใจละ เพราะเราเคยเห็นงานบวชน้องชายเรา ว่ามันต้องจ่ายเงินเป็นแสนๆ ค่าโต๊ะจีนวงดนตรีบ้าๆบอๆ เอาเงินเก็บของครอบครัว เงินเก็บของยายมาใช่ แบบไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยนอกจาก ความหน้าชื่นตาบาน(กะอีเเค่วันเดียว)
เลยอยากถามความเห็นหน่อยค่ะว่า การที่คนสองคนจะตกลงปลงใจใช้ชีวิตคู่กัน

มันจำเป็นมากเเค่ไหนที่จะต้องเอาค่าสินสอดหลักแสนมากองอวดชาวบ้านว่า ลูกกูแต่งงานเรียกค่าสินสอดได้เยอะนะ

จำเป็นไหมว่าต้องมีขบวนขันธ์หมากขบวนใหญ่ๆ
และถ้าตัวเราเองอยากให้มีเเค่ทางบ้านของแฟนมาคุยกับทางบ้านเรา รับรู้กันทั้งสองฝ่าย จัดเเค่พิธีเล็กๆ เเค่ญาติผู้ใหญ่ในครอบครัวให้ผูกข้อไม้ข้อมือกัน แล้วมานั้งกินข้าวด้วยกันพูดคุย กัน เเละเรากับแฟนไปจดทะเบียนกัน และก็เริ่มต้นชีวิตคู่ค่อยๆสร้างฐานะครอบครัวกันไป เนียมันจะเป็นการลดทอนคุณค่าความเป็นผู้หญิงลงมากไหม

ต้องใช้เงินเยอะเเค่ไหนกับการเเค่ขออนุญาติออกมาจากพ่อเเม่ ออกมาเริ่มต้นใช้ชีวิตครอบครัว (สำหรับคนที่มีฐานะระดับรากหญ้าที่กำลังกระกระสนถีบตัวเองให้ขึ้นมาอยู่ในฐานะระดับกลางตอนล่างอ่ะคะ)