ต่อจากกระทู้ที่แล้ว เกี่ยวกับอาชีพต่างๆที่เคยทำมา
https://pantip.com/topic/39990731
------------------------------------------------------------------------------------------------------
สำหรับอาชีพกราฟฟิคดีไซน์ เริ่มทำหลังจากเรียนจบ สัก 2-3 ปี แต่ไม่ใช่อาชีพแรกในการทำงาน เกริ่นก่อนว่าส่วนตัวจบ วิทยาการคอมพิวเตอร์มา แต่ห่างไกลกับงานกราฟฟิคมาก เพราะสิ่งที่เรียนมานั้นเน้นการเขียนโปรแกรมมากกว่า มีสอน Photoshop แค่พื้นฐานอย่างง่ายที่สุด และสาขากราฟฟิคก็เพิ่งจะเปิดในปีที่เราเรียนจบพอดี คลาดกันนิดเดียว
เริ่มต้นจากการออกจากงานที่เก่า และว่างงานอยู่ 2-3 เดือน เริ่มคิดว่าหางานอะไรดีที่พอจะเป็นวิชาติดตัว ไว้ต่อยอดได้ ขี่รถผ่านร้านทำป้ายไวนิลร้านหนึ่ง ติดป้ายรับสมัครกราฟฟิคดีไซน์ ในใจแอบคิด เอ๊ะ เข้าท่าดีนะ ใกล้บ้านด้วย แต่ๆๆๆๆ อย่าลืมว่า ทำกราฟฟิคไม่เป็นนะจ๊ะ เราแอบประเมินร้านในใจว่าร้านไม่ใหญ่มาก บางทีเค้าอาจจะพอสอนเราได้ ขอแค่โอกาสเพราะเราเป็นคนเรียนรู้เร็ว ไม่มีอะไรจะเสีย ลองเข้าไปถามดูก่อน
เข้าไปที่ร้าน เจอเจ้าของร้านพอดี และมีพนักงานทำกราฟฟิคอยู่ 1 คน ช่างพิมพ์อีก 1 คน บรรยากาศไม่ได้แย่มาก ดูจากเจ้าของร้านยังวัยรุ่นอายุไม่เยอะแต่คงแก่กว่าเราในตอนนั้นเราน่าจะอายุ 24-25 ก็บอกจุดประสงค์เค้าว่าอยากสมัครทำกราฟฟิค พอใช้เป็นบ้างแต่ไม่เคยทำงานออกแบบป้าย บอกเค้าไปตรงๆเลย แถมข้อดีของตัวเองนิดนึงว่า แต่เราเป็นคนเรียนนรู้เร็ว อยากเข้ามาเรียนรู้งาน ขอโอกาสเรียนรู้งานก่อนก็ได้ ถ้าดูแล้วเราไม่มีแวว ไม่ต้องจ้าง เจ้าของร้านตอบตกลง
หลายคนสงสัยว่า ทำไมมั่นใจจังเข้าไปสมัครทั้งที่ทำไม่ได้ ขอบอกก่อนว่าเราค่อนข้างมีหัวเรื่องศิลปะ มีจินตนาการ มีภาพในหัว ขาดแค่การใช้เครื่องมือ หลังจากเจ้าของร้านตกลงให้ทดลองงาน เค้ามอบหมายงานให้เรา 1 ชิ้น เป็นป้ายร้านขายติ่มซำ จำได้แม่นมาก พร้อมกับให้พนักงานอีก 1 คน คอยช่วยสอนเรา
ลืมบบอกพนักงานภายในร้านทั้งหมดเป็นผู้ชาย ก็ค่อนข้างเกร็งๆนิดหน่อย
ได้นั่งโต๊ะติดกันกับคนสอน ในใจแอบคิด ชั้นจะมีโต๊ะทำงาน จะได้นั่งทำงานเก๋ๆแล้ว (งานก่อนนี้คือพนักงานต้อนรับโรงแรม ยืนจนน่องปูด) พี่เค้าก็เริ่มสอนการใช้เครื่องมือต่างๆ อธิบายดี เข้าใจง่าย และรู้ได้ทันทีว่าเค้าเก่งมาก รู้สึกโชคดีที่ได้เรียนรู้งานจากคนเก่ง ก็เริ่มลงมือทำ ป้ายขนาด 2*3 เมตร ต้องเปิดไฟล์ยังไง ตั้งค่าอะไรบ้าง การเอารูปมาใส่ เลือกไฟล์แบบไหน ไฟล์รูปภาพมีกี่แบบ สอนละเอียดมากจริงๆ และอย่างที่บอกว่าเราเรียนรู้ไว เข้าใจได้ในทันที
เค้าปล่อยให้เราทำสักพัก เรามีภาพในหัวแล้วสำหรับป้ายร้านติ่มซำ ที่เหลือก็ถามพี่เค้าว่า จะทำแบบนั้นแบบนี้ทำยังไง จนงานเสร็จเรียบร้อย ปาเข้าไปเกือบ 1 ทุ่ม จเพลินมากจนลืมเวลา
เจ้าของร้านมาดูผลงานและชอบ ตัดสินใจรับเข้าทำงาน พร้อมคำชมว่า ไอเดียดีใช้ได้ หัวไวดี ให้เริ่มงานวันถัดไป เซ็นสัญญาทำงาน 6 เดือน ถ้าครบ 6 เดือนมีการปรับเงินเดือนให้ ในใจคำนวณแล้วว่า ปีนึงจะได้ปรับเงิน 2 ครั้ง ก็เข้าท่าดีนะ
เริ่มงานวันแรก เจ้าของร้านก็มีการพูดคุยทำความเข้าใจนิดหน่อย ร้านนี้มีหุ้นส่วน 4 คน แต่คนอื่นไม่ค่อยมาร้านหรอกเพราะเค้ามีงานอื่นๆทำ จะมีคนนี้คนเดียวที่อยู่ร้านตลอด เข้างานกี่โมง เลิกกี่โมง วันหยุด สไตล์การทำงานก็ง่ายๆ ชิลล์ๆตามประสาผู้ชาย ไม่ซีเรียสขอแค่งานเสร็จ
ช่วงแรกทางเจ้าของจะเป็นคนรับงาน คุยรายละเอียดงานและมาแจ้งให้เราทำ งานง่ายๆเค้าก็ให้เราทำก่อน งานไหนเป็นงานละเอียดก็เป็นคนของพี่คนสอน แบ่งตามประสบการณ์ไปก่อน ช่วงหลังๆ ลูกค้าเริ่มมาตอนที่พี่เจ้าของร้านไม่อยู่ เราก็เริ่มคุยกับลูกค้า คุยฆ่าเวลาระหว่างรอเค้ากลับมา บางครั้งเค้าก็จะให้เราลองคุยดูว่าลุกค้าต้องการอะไร ถามความต้องการเค้าก่อน เราก็อาศัยประสบณ์การทำงานโรงแรมที่ค่อนข้างต้องเจรจาอยู่แล้ว ก็คุยไปเรื่อย
เริ่มรับงานเองได้แล้ว เขียนบิล ออกใบกำกับภาษี เก็บเงินทอนเงินได้ ส่วนงานออกแบบก็เริ่มได้รับงานยากๆ งานละเอียดเพิ่มมากขึ้น และเราทำงานค่อนข้างเร็ว ได้รับงานอะไรมาก็รีบทำให้เสร็จ เราเน้นมองจากมุมมองลูกค้า ว่าเค้าก็คงต้องการได้รับชิ้นงานอย่างเร็วที่สุด มองด้วยมุมมองคนทำธุรกิจ มุมมองคนทั่วไป ซึ่งความคิดเห็นเริ่มต่างกับพี่คนเก่า คนนั้นสายศิลปะ ทำตามอารมณ์ ไม่รีบ บางงานทำเป็นสัปดาห์ อ้างว่างานละเอียด พอเจ้าของร้านทวงถามงาน ก็มีแต่งานไม่เร็จ บางงานเสร็จก็ลืมส่งเข้าห้องพิมพ์ และอีกหลายๆปัญหา
ด้วยความที่ร้านมีเครื่องพิมพ์แค่เครื่องเดียว จึงต้องมีการจัดคิวงานอย่างมีระบบ บางงานเป็นป้ายหาเสียงพิมพ์ครั้งละ 500-1000 แผ่น ทำให้แทรกงานอื่นไม่ได้ งานง่ายๆที่ควรจะเสร็จก่อนก็ไม่เสร็จ แทนที่จะได้พิมพ์ก่อน ทางเจา้ของก็เริ่มบ่นในความอาร์ทติสของพี่เค้า เค้าก็บอกเค้าก็ทำแบบนี้มานานแล้วนะ พยายามอธิบายว่างานออกแบบมันเป็นศิลปะ ต้องใช้สมาธิ ต้องมีอารมณ์ และอีกหลายเหตุผล
เส้นทางอาชีพ ที่เริ่มไม่สวย จบก็ไม่งาม กราฟฟิคดีไซน์
https://pantip.com/topic/39990731
------------------------------------------------------------------------------------------------------
สำหรับอาชีพกราฟฟิคดีไซน์ เริ่มทำหลังจากเรียนจบ สัก 2-3 ปี แต่ไม่ใช่อาชีพแรกในการทำงาน เกริ่นก่อนว่าส่วนตัวจบ วิทยาการคอมพิวเตอร์มา แต่ห่างไกลกับงานกราฟฟิคมาก เพราะสิ่งที่เรียนมานั้นเน้นการเขียนโปรแกรมมากกว่า มีสอน Photoshop แค่พื้นฐานอย่างง่ายที่สุด และสาขากราฟฟิคก็เพิ่งจะเปิดในปีที่เราเรียนจบพอดี คลาดกันนิดเดียว
เริ่มต้นจากการออกจากงานที่เก่า และว่างงานอยู่ 2-3 เดือน เริ่มคิดว่าหางานอะไรดีที่พอจะเป็นวิชาติดตัว ไว้ต่อยอดได้ ขี่รถผ่านร้านทำป้ายไวนิลร้านหนึ่ง ติดป้ายรับสมัครกราฟฟิคดีไซน์ ในใจแอบคิด เอ๊ะ เข้าท่าดีนะ ใกล้บ้านด้วย แต่ๆๆๆๆ อย่าลืมว่า ทำกราฟฟิคไม่เป็นนะจ๊ะ เราแอบประเมินร้านในใจว่าร้านไม่ใหญ่มาก บางทีเค้าอาจจะพอสอนเราได้ ขอแค่โอกาสเพราะเราเป็นคนเรียนรู้เร็ว ไม่มีอะไรจะเสีย ลองเข้าไปถามดูก่อน
เข้าไปที่ร้าน เจอเจ้าของร้านพอดี และมีพนักงานทำกราฟฟิคอยู่ 1 คน ช่างพิมพ์อีก 1 คน บรรยากาศไม่ได้แย่มาก ดูจากเจ้าของร้านยังวัยรุ่นอายุไม่เยอะแต่คงแก่กว่าเราในตอนนั้นเราน่าจะอายุ 24-25 ก็บอกจุดประสงค์เค้าว่าอยากสมัครทำกราฟฟิค พอใช้เป็นบ้างแต่ไม่เคยทำงานออกแบบป้าย บอกเค้าไปตรงๆเลย แถมข้อดีของตัวเองนิดนึงว่า แต่เราเป็นคนเรียนนรู้เร็ว อยากเข้ามาเรียนรู้งาน ขอโอกาสเรียนรู้งานก่อนก็ได้ ถ้าดูแล้วเราไม่มีแวว ไม่ต้องจ้าง เจ้าของร้านตอบตกลง
หลายคนสงสัยว่า ทำไมมั่นใจจังเข้าไปสมัครทั้งที่ทำไม่ได้ ขอบอกก่อนว่าเราค่อนข้างมีหัวเรื่องศิลปะ มีจินตนาการ มีภาพในหัว ขาดแค่การใช้เครื่องมือ หลังจากเจ้าของร้านตกลงให้ทดลองงาน เค้ามอบหมายงานให้เรา 1 ชิ้น เป็นป้ายร้านขายติ่มซำ จำได้แม่นมาก พร้อมกับให้พนักงานอีก 1 คน คอยช่วยสอนเรา
ลืมบบอกพนักงานภายในร้านทั้งหมดเป็นผู้ชาย ก็ค่อนข้างเกร็งๆนิดหน่อย
ได้นั่งโต๊ะติดกันกับคนสอน ในใจแอบคิด ชั้นจะมีโต๊ะทำงาน จะได้นั่งทำงานเก๋ๆแล้ว (งานก่อนนี้คือพนักงานต้อนรับโรงแรม ยืนจนน่องปูด) พี่เค้าก็เริ่มสอนการใช้เครื่องมือต่างๆ อธิบายดี เข้าใจง่าย และรู้ได้ทันทีว่าเค้าเก่งมาก รู้สึกโชคดีที่ได้เรียนรู้งานจากคนเก่ง ก็เริ่มลงมือทำ ป้ายขนาด 2*3 เมตร ต้องเปิดไฟล์ยังไง ตั้งค่าอะไรบ้าง การเอารูปมาใส่ เลือกไฟล์แบบไหน ไฟล์รูปภาพมีกี่แบบ สอนละเอียดมากจริงๆ และอย่างที่บอกว่าเราเรียนรู้ไว เข้าใจได้ในทันที
เค้าปล่อยให้เราทำสักพัก เรามีภาพในหัวแล้วสำหรับป้ายร้านติ่มซำ ที่เหลือก็ถามพี่เค้าว่า จะทำแบบนั้นแบบนี้ทำยังไง จนงานเสร็จเรียบร้อย ปาเข้าไปเกือบ 1 ทุ่ม จเพลินมากจนลืมเวลา
เจ้าของร้านมาดูผลงานและชอบ ตัดสินใจรับเข้าทำงาน พร้อมคำชมว่า ไอเดียดีใช้ได้ หัวไวดี ให้เริ่มงานวันถัดไป เซ็นสัญญาทำงาน 6 เดือน ถ้าครบ 6 เดือนมีการปรับเงินเดือนให้ ในใจคำนวณแล้วว่า ปีนึงจะได้ปรับเงิน 2 ครั้ง ก็เข้าท่าดีนะ
เริ่มงานวันแรก เจ้าของร้านก็มีการพูดคุยทำความเข้าใจนิดหน่อย ร้านนี้มีหุ้นส่วน 4 คน แต่คนอื่นไม่ค่อยมาร้านหรอกเพราะเค้ามีงานอื่นๆทำ จะมีคนนี้คนเดียวที่อยู่ร้านตลอด เข้างานกี่โมง เลิกกี่โมง วันหยุด สไตล์การทำงานก็ง่ายๆ ชิลล์ๆตามประสาผู้ชาย ไม่ซีเรียสขอแค่งานเสร็จ
ช่วงแรกทางเจ้าของจะเป็นคนรับงาน คุยรายละเอียดงานและมาแจ้งให้เราทำ งานง่ายๆเค้าก็ให้เราทำก่อน งานไหนเป็นงานละเอียดก็เป็นคนของพี่คนสอน แบ่งตามประสบการณ์ไปก่อน ช่วงหลังๆ ลูกค้าเริ่มมาตอนที่พี่เจ้าของร้านไม่อยู่ เราก็เริ่มคุยกับลูกค้า คุยฆ่าเวลาระหว่างรอเค้ากลับมา บางครั้งเค้าก็จะให้เราลองคุยดูว่าลุกค้าต้องการอะไร ถามความต้องการเค้าก่อน เราก็อาศัยประสบณ์การทำงานโรงแรมที่ค่อนข้างต้องเจรจาอยู่แล้ว ก็คุยไปเรื่อย
เริ่มรับงานเองได้แล้ว เขียนบิล ออกใบกำกับภาษี เก็บเงินทอนเงินได้ ส่วนงานออกแบบก็เริ่มได้รับงานยากๆ งานละเอียดเพิ่มมากขึ้น และเราทำงานค่อนข้างเร็ว ได้รับงานอะไรมาก็รีบทำให้เสร็จ เราเน้นมองจากมุมมองลูกค้า ว่าเค้าก็คงต้องการได้รับชิ้นงานอย่างเร็วที่สุด มองด้วยมุมมองคนทำธุรกิจ มุมมองคนทั่วไป ซึ่งความคิดเห็นเริ่มต่างกับพี่คนเก่า คนนั้นสายศิลปะ ทำตามอารมณ์ ไม่รีบ บางงานทำเป็นสัปดาห์ อ้างว่างานละเอียด พอเจ้าของร้านทวงถามงาน ก็มีแต่งานไม่เร็จ บางงานเสร็จก็ลืมส่งเข้าห้องพิมพ์ และอีกหลายๆปัญหา
ด้วยความที่ร้านมีเครื่องพิมพ์แค่เครื่องเดียว จึงต้องมีการจัดคิวงานอย่างมีระบบ บางงานเป็นป้ายหาเสียงพิมพ์ครั้งละ 500-1000 แผ่น ทำให้แทรกงานอื่นไม่ได้ งานง่ายๆที่ควรจะเสร็จก่อนก็ไม่เสร็จ แทนที่จะได้พิมพ์ก่อน ทางเจา้ของก็เริ่มบ่นในความอาร์ทติสของพี่เค้า เค้าก็บอกเค้าก็ทำแบบนี้มานานแล้วนะ พยายามอธิบายว่างานออกแบบมันเป็นศิลปะ ต้องใช้สมาธิ ต้องมีอารมณ์ และอีกหลายเหตุผล