เกลียดพี่สาวมากๆควรจัดการตัวเองยังไงคะ

เราเพิ่งเคยเขียนครั้งแรก ติดแท็กผิดหรือทำอะไรผิดพลาดก็ต้องขอโทษด้วยค่ะ / เราขอออกตัวก่อนเลยเรายังอายุไม่ถึงที่จะออกจากบ้านไปอยู่คนเดียวได้ ปัญหาของเราคือทะเลาะกับพี่สาวค่ะ เรากับพี่อายุห่างกันปีเดียว ทะเลาะกันบ่อยมากๆ เรารู้สึกแย่ตลอดที่มีพี่ในชีวิต ทะเลาะกันทุกเรื่องมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ พูดจาใส่กันไม่ดีด้วย คุณแม่ทราบเรื่องนี้ก็เลยจับแยกห้องนอน เราก็เลยเลี่ยงการพูดคุยกับพี่ไปได้เยอะ พ่อแม่เราไปทำงานตอนเช้าแล้วก็กลับมามืด ทั้งวันเราจะอยู่กับพี่แค่สองคนในบ้าน หลายครั้งมากๆที่พี่เปิดประตูมาในห้องเราแบบไม่เคาะ พอเราล็อคประตูคุณแม่ก็จะว่า ไม่รู้ต้องทำยังไงค่ะ เราพยายามเลี่ยงแล้วแต่เขาก็พยายามจะมายุ่งกับเรื่องของเรา เอาไปด่า เอาไปฟ้องแม่ ทั้งๆที่เราคิดว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวอะ พี่ชอบมาตีเราเวลาทะเลาะกัน พอเราตีกลับก็จะเป็นทะเลาะกันแรงขึ้น แม่ก็จะด่าทั้งพี่ทั้งเราทั้งๆที่เราไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ ส่วนคุณพ่อไม่เคยเข้าใจถึงปัญหานี้ของเราจริงๆสักครั้งค่ะ ล่าสุดคือเรานั่งทำงานในห้อง แล้วพ่อเข้ามาเปิดแอร์ให้แล้วก็นั่งเล่นในห้องเรา พ่อไม่รู้ว่าหน้าต่างเรายังไม่ได้ปิดเพราะเราปิดม่าน เราก็ไม่ได้ไปสนใจตรงนั้นค่ะเพราะต้องใช้สมาธิทำงาน พี่ก็เดินเข้ามาคุยกับพ่อแล้วก็ไปเจอว่ายังไม่ได้ปิดหน้าต่างก็มาตะคอกด่าเราเยอะมาก เราโกรธมากก็เลยขึ้นเสียงกลับไป แล้วก็ร้องไห้ด้วย พ่อก็คือขำแล้วบอกว่าพี่เขาพูดเล่น เราเสียใจมากๆ พวกผู้ใหญ่ชอบบอกว่าพี่น้องทะเลาะกันเรื่องเล็ก แต่ทั้งชีวิตของเรามีปัญหาแค่กับพี่อะ เรามีความสุขกับหลายเรื่องในชีวิตมาก เป็นคนตลกด้วย แต่เป็นเรื่องพี่เราไม่เคยมีความสุขสักครั้ง คุยกันทีไรเราต้องมาร้องไห้เพราะโกรธเพราะเสียใจตลอด ไม่มีพี่เราก็ไม่ต้องทะเลาะกับแม่ เราปรึกษากับใครไม่ได้เลยอยากรู้ว่าความรู้สึกที่อยากให้เขาหายไปหรือตัวเราเองที่หายไปจากตรงนี้คือต้องแก้ไขมันยังไงคะ ถ้าอ่านมาแล้วรู้สึกว่า mindset เรามันแย่ก็ตักเตือนได้เลยนะคะ เรื่องนี้สำหรับเรามันแคบมากเหมือนมีแค่เรากับพี่ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเกลียดกันมากแค่ไหน ไม่เคยมีใครเข้าใจตรงนี้ อยากได้คำแนะนำค่ะ ควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง ต้องใช้แนวคิดแบบไหน หรือควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมยังไงบ้าง ช่วยแนะนำทีค่ะ เราคิดว่าไปเปลี่ยนอะไรในตัวพี่ไม่ได้อยู่แล้วเลยอยากจัดการที่ตัวเองค่ะ