คนที่บ้านไล่ออกจากบ้านถ้าไม่ไปก็สั่งให้ไปตาย

สวัสดีนะทุกคน เราอายุ18 เป็นผู้หญิง ก่อนอื่นอยากจะบอกกะทุกคนว่า เราเป็นเด็กกำพร้า ลุงของเรารับเรามาเลี้ยง พ่อแม่เราทิ้งเราไป ตั่งแต่จำความได้ป้าของเรา(แฟนของลุงแท้ๆ) เค้าเลี้ยงดูเราแบบเข้มงวดมาก ทำอะไรผิดก็ตีด่าเราให้คนข้างบ้านฟังตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดด้วยความเด็ก เป็นแบบนั้นมาเรื่อยๆ เวลาเราไปรร.เราพยายามทำตัวให้มีความสุขที่สุดเพราะกลับมาบ้านเราเหมือนเเป็นคนอีกคนไม่มีความสุขเลยภายนอกเค้าเลี้ยงเราให้มีการศึกษามีข้าวกิน(อันนี้เราสำนึกบุญคุณจริงๆค่ะ) แต่เวลาเราทำอะไรไม่ได้ดั่งใจเค้าเค้าแทบฆ่าเราครั้งนึงตอนเราเด็กๆเราไม่แน่ใจว่าเราทำอะไรผิดเราโดนกดน้ำในส้วมแต่ไม่ถึงกะตาย จนมาถึงวันนี้เราอายุ18ปีเต็มเมื่อเร็วๆนี้ กำลังจะขึ้นมหาลัยเครียดมากๆเราต้องเก็บเงินส่งตัวเองเรียนเราเลยเลือกเรีนรภาคพิเศษเพื่อหางานทำด้วย เราเริ่มทำงานมาตั่งแต่อายุ15 แล้วได้เงินมาเท่าไหร่เราให้ป้าหมดหวังว่าเค้าจะรักเราบ้างเพื่อตอบแทนบุญคุณเค้าบ้างที่เลี้ยงเรามา เราหาเงินได้จากที่ไหนเราให้เค้าหมดทุกบาท เราออกไปทำงานกลับมาเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทำงานบ้านทุกอย่าง บางครั้งเรื่องเล็กๆน้อยๆเราก็ทำไม่เรียบร้อยเช่น เรารีดผ้าเสร็จน้ำยารีดผ้าใกล้จะหมดเราลืมเติม ป้าด่าเราแบบไม่ใช่คนเลย ด้วยความที่เราเหนื่อยเครียดมากเราเลยชักสีหน้าเพราะมันไม่ไหวจริงๆ เค้าหาเรื่องด่าเราแม้แตาเรื่องเล็กๆเช่นการลืมเติมน้ำใส่ถ้วยให้หมาที่บ้าน เค้าก็ด่าเราแบบเราแบบเหมือนเราไปฆ่าใครตาย จนเรารู้สึกเครียดมาก เรื่องเรียนเรื่องงานหาเงินอีก จนวันนี้เราลืมเก็บผ้าที่ซักไว้เวลา5โมงเย็น เค้าตะโกนด่าเราถ้อยคำหยาบคาย ไล่เราออกจากบ้าน เค้าบอกถ้าเราไม่ไปก็ให้เราไปตายสะ จะซื้อเชือกให้เราผูกคอตาย เราอยากรู้ว่าเราผิดขนาดนั้นเลยหรอคะ ตอนนี้เหมือนอยู่คนเดียวบนโลกไม่มีพ่อแม่ตั่งแต่เกิดไม่มีใครเลยจริงๆค่ะ กลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย