เราอายุ27 ทำงานออกแบบค่ะทำมา2ปีละคะ
เงินเดือนดีเลยค่ะ แต่งานก็หนักมากก็เข้าใจนะว่าเงินเยอะงานก็ต้องเยอะอยู่แล้ว แต่เราไม่รุ้ว่าคนที่ได้เงินเยอะๆ งานมันต้องหนักแบบเราทุกคนไหม?
คืองานมันทั้งเยอะทั้งเครียดเพราะมันใช้ความคิดตลอด ทั้งวัน เรานั่งหน้าคอมตลอด ได้พักสมองแค่ตอนกินข้าว1ชม. บางวันเราไม่ไหวก็แอบไปพักสายตาในห้องน้ำหลายนาที วันนั้นงานก็จะทำไม่ทันทำให้เลิกช้า(ไม่ได้โอที) บางวันก็เวียนหัวตาลาย แต่ต้องฝืนทำ พอกลับมาห้องก็ไม่มีแรงจะทำอะไรเลย อยากนอน เรานอน4ทุ่มประจำ แต่ก็ยังรู้สึกว่านอนไม่อิ่ม ใต้ตาดำเป็นแพนด้า บางวันแสบตามากมองแสงไม่ได้เลย ปวดหลังปวดโน้นนี้ สิวขึ้น เรารู้สึกว่าสุขภาพเราแย่ลง
เราคิดจะลาออก แต่!! พอเราปรึกษาใครก็ให้คำตอบเดิมๆเหมือนเดิมว่าให้อดทนๆ ให้ดูคนไม่มีงานทำ เราโชคดีแค่ไหน เงินก็เยอะ เพื่อนก็อิจฉาเรา ชมเราเก่ง มันเลยทำให้เราไม่ลาออกสะที เราก็ได้แต่บ่นๆมาตลอด2ปี เราพยายามหาแรงบันดาลใจ ฟังพอตแคต คิดเชิงบวก มันก้กลับมาคิดอยากลาออกอีก
วันนี้เราเริ่มรู้สึกไม่ไหวละจริงๆ เมื่อวานเราป่วยเราลางาน เจ้านายไม่พูดอะไรสักคำ พอเช้าวันนี้โทรมาบอกว่าฝากซื้อกาแฟด้วยนะตอนมาทำงาน คือไม่ถามเลยว่าเราหายยังจะมาทำงานไหม...มันทำให้เรารู้เลยว่าเขาแคร์แค่งาน แล้วถ้าเราป่วยหลายๆวันละ เราจะทำไง เขาจะทำยังไงกะเรา
สรุปคือ เรารู้สึกว่างานที่ทำมันหนักเกินไป เราเหนื่อยทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน แต่เราเสียดายเงิน เราเคยลองสมัครงานที่ใหม่ 2-3ที่ เขารับเราทำงาน แต่เงินเดือนลดลงมาครึ้งนึงของเงินปัจจุบันเลย
ถ้าเปนเพื่อนๆ จะลาออกไหมคะ แล้วเราควรทำไงกับชีวิตต่อดีคะ ใครพอจะแนะนำเราได้บางคะ
เหนื่อยทุกวัน...เราควรลาออกไหม??
เงินเดือนดีเลยค่ะ แต่งานก็หนักมากก็เข้าใจนะว่าเงินเยอะงานก็ต้องเยอะอยู่แล้ว แต่เราไม่รุ้ว่าคนที่ได้เงินเยอะๆ งานมันต้องหนักแบบเราทุกคนไหม?
คืองานมันทั้งเยอะทั้งเครียดเพราะมันใช้ความคิดตลอด ทั้งวัน เรานั่งหน้าคอมตลอด ได้พักสมองแค่ตอนกินข้าว1ชม. บางวันเราไม่ไหวก็แอบไปพักสายตาในห้องน้ำหลายนาที วันนั้นงานก็จะทำไม่ทันทำให้เลิกช้า(ไม่ได้โอที) บางวันก็เวียนหัวตาลาย แต่ต้องฝืนทำ พอกลับมาห้องก็ไม่มีแรงจะทำอะไรเลย อยากนอน เรานอน4ทุ่มประจำ แต่ก็ยังรู้สึกว่านอนไม่อิ่ม ใต้ตาดำเป็นแพนด้า บางวันแสบตามากมองแสงไม่ได้เลย ปวดหลังปวดโน้นนี้ สิวขึ้น เรารู้สึกว่าสุขภาพเราแย่ลง
เราคิดจะลาออก แต่!! พอเราปรึกษาใครก็ให้คำตอบเดิมๆเหมือนเดิมว่าให้อดทนๆ ให้ดูคนไม่มีงานทำ เราโชคดีแค่ไหน เงินก็เยอะ เพื่อนก็อิจฉาเรา ชมเราเก่ง มันเลยทำให้เราไม่ลาออกสะที เราก็ได้แต่บ่นๆมาตลอด2ปี เราพยายามหาแรงบันดาลใจ ฟังพอตแคต คิดเชิงบวก มันก้กลับมาคิดอยากลาออกอีก
วันนี้เราเริ่มรู้สึกไม่ไหวละจริงๆ เมื่อวานเราป่วยเราลางาน เจ้านายไม่พูดอะไรสักคำ พอเช้าวันนี้โทรมาบอกว่าฝากซื้อกาแฟด้วยนะตอนมาทำงาน คือไม่ถามเลยว่าเราหายยังจะมาทำงานไหม...มันทำให้เรารู้เลยว่าเขาแคร์แค่งาน แล้วถ้าเราป่วยหลายๆวันละ เราจะทำไง เขาจะทำยังไงกะเรา
สรุปคือ เรารู้สึกว่างานที่ทำมันหนักเกินไป เราเหนื่อยทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน แต่เราเสียดายเงิน เราเคยลองสมัครงานที่ใหม่ 2-3ที่ เขารับเราทำงาน แต่เงินเดือนลดลงมาครึ้งนึงของเงินปัจจุบันเลย
ถ้าเปนเพื่อนๆ จะลาออกไหมคะ แล้วเราควรทำไงกับชีวิตต่อดีคะ ใครพอจะแนะนำเราได้บางคะ