สวัสดีค่ะทุกคน กระทู้นี้อาจเป็นกระทู้สุดท้ายของ จขกท
แล้ว วันนี้มีเหตุการณ์ที่ จขกท. คิดไว้แล้วว่ามันต้องมีวันนี้ คือ แม่ของ จขกท. มาชวนไปซื้อของในเมือง แต่เราไม่ไป แม่ก็เกิดอาละวาดขึ้น ท่านด่าเราต่างๆนาๆ เช่น อีลูกอักตัญญู สันดานก็เหมือนพ่อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พ่อแม่ แยกทางกัน พ่อมีเมียน้อย แล้วท่านก็จะมาตีเรา
แต่เราก็ล็อคประตูไว้ ท่านเลยทุบประตู แล้วพูดว่า กูจะฆ่า กูจะฆ่า จนประตูเกือบพัง แต่พ่อเลี้ยง มาห้ามแม่ไว้เราเลยปลอดภัย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเกือบปิดชีวิตตัวเองด้วยเชือก แล้วท่านก็เปรียบเทียบเรากับลูกคนอื่น
ว่า มันไม่เหมือนลูกคนอื่น
หึ จะเหมือนได้ไงล่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พ่อเราเป็นโรคจิตแบบ เอาของตัวเองโชว์ในที่สาธารณะ
แม่เราเป็นโรคจิตที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้
แล้วเราจะปกติได้ไงละ ใช่มั้ย
ท่านเลยบอกจะไม่ให้เราเรียนต่อแล้วก็ไปรับจ้าง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราอายุ14ปี แล้วเราก็ได้กินข้าวนิดเดียว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ได้กิน😊
เพราะแม่กลัวว่าตัวเองกับพ่อเลี้ยงของเราจะกินไม่อิ่ม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่พ่อเลี้ยงเราเขาก็เป็นคนดีนะ แค่ชอบทำร้ายสัตว์เลี้ยง😃 ตั้งแต่เราไปอยู่กับแม่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตั้งแต่เกิดถึงอนุบาล3ยายเลี้ยง(ท่านเสียเมื่อ3-4ปีก่อน)แม่เราก็ไม่สนใจเราเลย จนเราเป็นคนเก็บตัว เข้าสังคมยาก เวลามีใครมาคุยด้วยตอนแรกก็พูดน้อยๆพอสนิทขึ้น เราก็จะพูดๆๆจนเขารำคาญ เป็นแบบนี้ทุกคน😢
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรารู้สึกว่าเราขาดความอบอุ่นจากครอบครัว
นมแม่ก็ไม่ได้กินเพราะท่านไม่มีน้ำนม หรือเราถูกเก็บมาเลี้ยงกันนะ🤔
ส่วนเพื่อนที่ ร.ร. ก็บูลลี่เราไม่ค่อยมีใครคุยกับเรา ส่วนมากมีแต่คนเกลียด ไม่ค่อยมีใครอยากเข้าใกล้เท่าไหร่
และชอบด่าว่า อีเอ๋อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราไม่ได้เอ๋อสักหน่อย
เราเริ่มท้อกับการใช้ชีวิตแบบนี้แล้วค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หรือปิดชีวิตของตัวเองเลยดีคะ เราคิดว่าเราเป็นภาระให้คนรอบๆตัว
เราไม่รู้จะถามใครได้แล้ว นอกจากคนที่ไม่รู้จัก และไม่เคยเห็นหน้า เราไม่รู้จะไว้ใจใครได้แล้ว แม้กระทั่งตัวเอง
โปรดช่วยตอบด้วยว่าเราควรทำยังไง
ถ้าพิมพ์ผิดต้องขออภัยด้วยเราพยายามที่จะพิมพ์ให้ออกมารู้เรื่องที่สุดแล้ว เพราะเราพิมพ์ทั้งน้ำตา😃
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่เรายังอยากอยู่กับแม่นะ
ขอขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ
เราควรฆ่าตัวตายดีมั้ย
แล้ว วันนี้มีเหตุการณ์ที่ จขกท. คิดไว้แล้วว่ามันต้องมีวันนี้ คือ แม่ของ จขกท. มาชวนไปซื้อของในเมือง แต่เราไม่ไป แม่ก็เกิดอาละวาดขึ้น ท่านด่าเราต่างๆนาๆ เช่น อีลูกอักตัญญู สันดานก็เหมือนพ่อ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แล้วท่านก็จะมาตีเรา
แต่เราก็ล็อคประตูไว้ ท่านเลยทุบประตู แล้วพูดว่า กูจะฆ่า กูจะฆ่า จนประตูเกือบพัง แต่พ่อเลี้ยง มาห้ามแม่ไว้เราเลยปลอดภัย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แล้วท่านก็เปรียบเทียบเรากับลูกคนอื่น
ว่า มันไม่เหมือนลูกคนอื่น
หึ จะเหมือนได้ไงล่ะ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วเราจะปกติได้ไงละ ใช่มั้ย
ท่านเลยบอกจะไม่ให้เราเรียนต่อแล้วก็ไปรับจ้าง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แล้วเราก็ได้กินข้าวนิดเดียว[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เพราะแม่กลัวว่าตัวเองกับพ่อเลี้ยงของเราจะกินไม่อิ่ม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ตั้งแต่เราไปอยู่กับแม่[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แม่เราก็ไม่สนใจเราเลย จนเราเป็นคนเก็บตัว เข้าสังคมยาก เวลามีใครมาคุยด้วยตอนแรกก็พูดน้อยๆพอสนิทขึ้น เราก็จะพูดๆๆจนเขารำคาญ เป็นแบบนี้ทุกคน😢
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ส่วนเพื่อนที่ ร.ร. ก็บูลลี่เราไม่ค่อยมีใครคุยกับเรา ส่วนมากมีแต่คนเกลียด ไม่ค่อยมีใครอยากเข้าใกล้เท่าไหร่
และชอบด่าว่า อีเอ๋อ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราเริ่มท้อกับการใช้ชีวิตแบบนี้แล้วค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เราคิดว่าเราเป็นภาระให้คนรอบๆตัว
เราไม่รู้จะถามใครได้แล้ว นอกจากคนที่ไม่รู้จัก และไม่เคยเห็นหน้า เราไม่รู้จะไว้ใจใครได้แล้ว แม้กระทั่งตัวเอง
โปรดช่วยตอบด้วยว่าเราควรทำยังไง
ถ้าพิมพ์ผิดต้องขออภัยด้วยเราพยายามที่จะพิมพ์ให้ออกมารู้เรื่องที่สุดแล้ว เพราะเราพิมพ์ทั้งน้ำตา😃[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ