เรื่องคือว่าผมอายุ 26 ครับ แฟนผมอายุ 33 เราห่างกัน 7 ปีครับแฟนผมหน้าที่การงานดีเลยทีเดียวครับ เค้ากำลังจะจบ ดร. ส่วนผมพึ่งทำงานได้แค่ 2 ปี ฐานะอะไรก็ยังไม่มั่นคง เราทั้งคู่เป็นแฟนกัน เข้ากันได้ดีมาก สนิทกันจนบางครั้งลืมไปเลยว่าเราต่างกัน 7 ปี เรามีความสุขมีรอยยิ้มให้กันทุกวัน ทำกิจกรรมหลายๆอย่างเข้ากันได้ทุกอย่าง
ไม่ว่าเข้ากับเพื่อนและสังคมของเขา ผมรักเค้ามากๆ
แต่วันนึงเค้าก็มาพูดกับผมว่า เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้ เค้ากลัวสังคมและคนที่บ้านเค้ารับไม่ได้ เค้าเลยเลือกที่ขอถอยจากผม โดยทฤษฎีตอนนี้สถานะเราคือพี่น้องกัน แต่ในทางปฎิบัติเรากลับรัก และผูกพันธ์มากขึ้นทุกวัน (ผมเสียใจมากเพราะเรามีความสุขด้วยกันทุกวัน)
ซึ่งได้ไปปรึกษาทางเพื่อนเขา ทางเพื่อนเขาบอกว่า ทุกอย่างมันเสี่ยงเกินไป แฟนผมก็อายุ33แล้ว สิ่งที่เค้าต้องการคือ การแต่งงาน ม่ีครอบครัว แต่ถ้าคบกับผมเค้าไม่รู้ว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่ ซึ่งใจเค้าก็อยากมีผม แต่เค้ากลัวอนาคตที่ไม่แน่นอนครับ
ผมเข้าใจในฝ่ายหญิงนะครับที่ต้องคิดมาก ผมเลยทำใจและยอมรับครับ
แต่ตอนนี้ผมเลยไม่รู้ว่าผมควรทำยังไงต่อ ผมเลยอยากได้คำแนะนำครับว่า ผมควรทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดีครับ
ผมรักเค้ามากๆและอยากมีชีวิตคู่กับเค้าครับ
ผมอายุ 26 แฟนอายุ 33 เรื่องของเราจะเป็นไปได้ไหม?
ไม่ว่าเข้ากับเพื่อนและสังคมของเขา ผมรักเค้ามากๆ
แต่วันนึงเค้าก็มาพูดกับผมว่า เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้ เค้ากลัวสังคมและคนที่บ้านเค้ารับไม่ได้ เค้าเลยเลือกที่ขอถอยจากผม โดยทฤษฎีตอนนี้สถานะเราคือพี่น้องกัน แต่ในทางปฎิบัติเรากลับรัก และผูกพันธ์มากขึ้นทุกวัน (ผมเสียใจมากเพราะเรามีความสุขด้วยกันทุกวัน)
ซึ่งได้ไปปรึกษาทางเพื่อนเขา ทางเพื่อนเขาบอกว่า ทุกอย่างมันเสี่ยงเกินไป แฟนผมก็อายุ33แล้ว สิ่งที่เค้าต้องการคือ การแต่งงาน ม่ีครอบครัว แต่ถ้าคบกับผมเค้าไม่รู้ว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่ ซึ่งใจเค้าก็อยากมีผม แต่เค้ากลัวอนาคตที่ไม่แน่นอนครับ
ผมเข้าใจในฝ่ายหญิงนะครับที่ต้องคิดมาก ผมเลยทำใจและยอมรับครับ
แต่ตอนนี้ผมเลยไม่รู้ว่าผมควรทำยังไงต่อ ผมเลยอยากได้คำแนะนำครับว่า ผมควรทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดีครับ
ผมรักเค้ามากๆและอยากมีชีวิตคู่กับเค้าครับ