คือผมเป็นผู้ชายที่เคยจีบผู้หญิงแล้วมาครั้งหนึ่งเป็นการจีบผู้หญิงครั้งแรกของผม แต่ก็โดนปฏิเสธไปผมเสียใจจนร้องไห้เลย
จากนั้นผมแทบจะไม่ค่อยสนใจผู้หญิงคนไหนเลยสวยแค่ไหนน่ารักแค่ไหนผมก็เฉยๆไม่ได้คิดไร
แต่พอมาเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นน้องผม3ปี คือผมไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรืออะไร ผมเจอกันกับน้องคนนี้บ่อยมาก
บ่อยจนแบบ เชี่ยทำไมกูเจอน้องคนนี้บ่อยจังวะ น้องเขาก็เป็นคนน่ารักดี คือพอบังเอิญเจอน้องเขาบ่อยๆ ผมก็เริ่มรู้สึกว่าชอบน้องเขา
ผมก็เลยให้เพื่อนช่วยหาวาปให้ แล้วเพื่อนก็ให้วาปIGน้องมา ผมเป็นคนที่ไม่เล่นIGนะ แต่คือ555 ผมรีบสมัครเพื่อที่จะไปติดตามน้องเขาทันที
555พิมพ์ๆไปผมก็ตลกตัวเองเหมือนกัน จากนั้นเพื่อก็ให้วาปFacebook น้องมา ผมนี่รีบแอดไปเลย แต่ตอนนั้นน้องมีแฟนอยู่แล้ว ผมก็แอบเสียใจนิดๆ
เพื่อนก็บอกว่าเดี๋ยวน้องเขาก็เลิกกัน ผมก็แบบเริ่มมีความหวังขึ้นมาละ หลายวันผ่านไป น้องก็ตั้งสถานะในเฟสว่าโสด ผมรีบเอาให้เพื่อนดูเลย
เพื่อนผมก็บอกให้ทักไป ผมเขินมากขนาดในแชทผมยังไม่กล้าคุยเจอตัวจริงผมแทบจะไม่กล้าสบตา แต่ก็นั่นแหละผมจีบผู้หญิงไม่เป็น ผมให้เพื่อนช่วยตลอดเวลาคุยกับน้อง กลัวพิมพ์นู่นนี่ไปจะไม่ดีกลัวว่าผู้หญิงจะไม่ชอบ ทำให้ไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่ก็เพื่อให้ได้คุยกับคนที่ผมแอบชอบ แค่นี้ผมมีความสุขมากแล้ว
มีครั้งหนึ่งผมก็ให้เพื่อนช่วยผมคุยกับน้องในแชท น้องเขาคงอยากจะลองใจผมดูมั้ง น้องเขาพิมพ์มาว่า อยากกินชาไข่มุกจัง ผมนี่แบบ อยากเปย์ อยากเลี้ยงน้องขึ้นมาทันทีเลย ก็เลยตอบกลับไปว่าจะกินตอนนี้เลยไหมหละเดี๋ยวพี่เลี้ยง แต่ตอนนั้นเป็นตอนหลังเลิกเรียนเย็นแล้วด้วย น้องเขาก็กำลังให้น้ามารับ ผมก็เลยตอบไปว่าไว้วันหลังก็แล้วกัน หลายวันผ่านไปผมก็ได้ชวนน้องไปกินชาไข่มุกหน้าโรงเรียน น้องมันร้าย 5555 น้องวางแผนกับเพื่อนมาอยากดี พอถึงเวลา
ผมก็ไปรอน้องที่หน้าโรงเรียน จากนั้นน้องก็เดินมากับเพื่อน5คน ผมก็ไม่ได้คิดอะไร คงพึ่งเลิกเรียนแล้วเดินมาด้วยกันมั้ง แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ น้องพาเพื่อนทั้งหมดมากินชาไข่มุกด้วยน้องบอกเพื่อนว่าน้องจะเลี้ยง ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดไร ผมก็นั่งห่างๆน้องนิดหนึ่ง น้องกับเพื่อนๆ ก็สั่งน้ำมากินคนละแก้ว ผมก็ได้นั่งคุยกับน้องนิดหนึ่ง แต่น้องก็นั่งเงียบเหมือนเขินๆ มีแต่เพื่อนน้องที่คอยคุยคอยถามเกี่ยวกับเรื่องของผม แต่ละคำถามคือแบบ555 น้องคงเป็นคนคิดคำถามให้เพื่อนถามผมแน่ๆ ผมคิดในใจ เพื่อนน้องถามผมว่า บ้านพี่รวยไหม ผมก็งงไปสักพักหนึ่ง น้องมันถามแบบนี้เลยเหรอ ผมก็เป็นคนถ่อมตัว ก็เลยบอกไปว่า บ้านพี่ไม่รวยหรอก น้องกับเพื่อนก็ไปได้คุยไรต่อ พอสั่งน้ำอะไรกันเสร็จผมก็นึกว่าผมจะต้องเลี้ยงน้องแค่คนเดียวแต่ในใบเสร็จมันมีถึง6แก้วที่ต้องจ่าย ผมนี่แบบอ่า เด็กมันเล่นกูเเล้ว ผมก็เลยควักตังค์ในกระเป๋าจ่ายไป200บาท น้องนี้ร้ายจริงๆแต่ผมก็ไม่ได้คิดไรมากก็เออเลี้ยงทั้งทีก็จัดๆไป น้องก็ยกมือไหว้ขอบคุณแล้วก็เดินออกจากร้านไปกับเพื่อน คงสนุกกันมาก ผมนี่ดูโง่ไปเลย เรียกว่าเป็นเดทแรกไหมครับ จากนั้นผมก็คุยกับน้องไปเรื่อยๆ น้องก็เปลี่ยนสีแชทเป็นสีที่คล้ายๆสีชมพูผมก็คิดว่าน้องคงชอบผมแล้วมั้ง ผมก็เลยขอน้องเป็นแฟน แต่น้องเขาคงยังไม่พร้อมเลยไม่ได้ตอบอะไร ผมก็ยังหน้าด้านคุยต่อ พอใกล้ถึงวันเกิดน้อง ผมก็ถามน้องว่าอยากได้อะไรไหม น้องก็บอกว่าแล้วแต่พี่เลยค่ะ ผมก็คิดว่าจะซื้อของดีๆให้น้องสักชิ้น แต่ผมก็ลังเล เพราะ เพื่อนผมบอกว่าเห็นน้องนั่งเล่นกับแฟนเก่าทุกเช้า ผมก็อยากไปเห็นกับตาตัวเองสักครั้ง แต่ติดที่ผมเป็นอาสาจราจรในโรงเรียนเลยต้องทำหน้าที่โบกรถในตอนเช้า ทำให้ไปดูไม่ได้ พอถึงวันเกิดน้อง น้องก็ได้กลับไปคบกับแฟนเก่า ผมก็คิดเลยว่าเราคงเป็นแค่ของเล่น 555 แต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกเกลียดหรือว่าโกรธน้องเลย ก็คิดว่าน้องเขาคงคิดดีแล้วแหละ ผ่านไปประมาณ3วันหลังจากวันเกิดน้อง ผมก็รู้สึกผิดที่ไม่ได้รักษาคำพูด ผมเลยซื้อตุ๊กตาห่อของขวัญให้น้องผมก็เขียนกาดอวยพรวันเกิดให้น้อง "อ่ะนี่ของขวัญวัดเกิดพี่ขอโทษนะที่ให้เราช้าไป โชคดีนะ" ผมฝากเพื่อนน้องให้เอาไปให้น้อง ผมก็คิดว่าคงต้องตัดใจแล้วแหละแต่มันอาจจะยากนิดหนึ่ง555เวลาเจอน้องผมก็หลบหน้าตลอด แต่ก็ไปส่องน้องเขาทุกวันทั้งที่รู้ว่าว่าน้องเขามีแฟนแล้ว ปากไม่ตรงกับใจมั้งมั้ง จากนั้นผมก็ทำแบบนี้มาเรื่อยๆ จนปิดเทอมแล้วก็มาโดนช่วงโควิดนี้ทำให้ต้องเลื่อนเปิดเทอม ผมก็คิดเล่นๆสงสัยโควิดอยากให้เวลาผมทำใจมั้ง555 แต่ผมก็ยังส่องเฟสน้องมาตลอดทำอย่างนี้มาประมาณ8เดือนแล้วผมไม่เบื่อเลย มีความสุขเสียด้วยซั้ม ตอนนั้นที่ผมบอกลาน้องผมได้ลบโปรฟายเฟสบุ๊คทิ้งจะว่าอยู่ในช่วงทำใจ
จนผ่านมาหลายเดือนผมก็เริ่มทำใจได้ ผมก็เลยลงรูปโปรฟายใหม่ แล้วจู่ๆน้องก็มากดไลค์ให้ผมหลังจากที่ผมโพสไปแล้ว2วัน ผมก็คิดว่าน้องคงตั้งใจมากดมั้ง แต่ผมก็ไม่รู้ว่าน้องคิดอะไร น้องคบกับแฟนมาแล้วปีกว่า แต่ผมไม่เห็นตั้งสถานะอะไรเหมือนเมื่อก่อนเลย ขนาดวันครบรอบยังไม่โพสอะกรลงเฟสเลย ผมก็คิดว่าน้องคงไม่อยากให้ใครรู้มั้ง แต่ผมก็คิดถึงน้องตลอดเลย ลืมไม่ได้จริงๆ ผมเซฟรูปน้องไว้ในโทรศัพท์เยอะมาก อาจจะดูเหมือนโรคจิตนิดหนึ่ง 555
ผมก็ไม่รู้ว่าน้องเขาจะเสียดายหรือคิดถึงผมรึปล่าว แต่ผมก็ดีใจที่ได้มาเจอน้องเขา ผมชอบเวลาน้องยิ้มมาก มีเสน่ห์ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อคงต้องกลับมาอยู่คนเดียวไม่ต้องไปวุ่นวายกับใครแบบนี้ก็ดีแล้ว 🐰คืออิโมจิที่ผมใส่ในแชทที่คุยกับน้อง ผมกับน้องเคยเป็นจิตอาสาพระราชทานเหมือนกัน และก็ชอบช่วยเหลืองานโรงเรียน น้องเป็นคนเก่ง ขยัน และเข้มแข็ง เป็นเด็กผู้หญิงที่ไม่เหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไป ผมยังไม่เคยบอก รัก น้องเลย555 ไว้มีโอกาสค่อยบอกละกัน
ขอคุณนะครับที่อ่านจนจบผมเขียนจากความรู้สึกผมทั้งหมดความจริงมันมีอะไรเยอะกว่านี้ แต่ผมว่าแค่นี้ก็ดีแล้ว 16/06/2021 12:42 AM
ผมจีบผู้หญิงไม่เป็นครับ
จากนั้นผมแทบจะไม่ค่อยสนใจผู้หญิงคนไหนเลยสวยแค่ไหนน่ารักแค่ไหนผมก็เฉยๆไม่ได้คิดไร
แต่พอมาเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นน้องผม3ปี คือผมไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรืออะไร ผมเจอกันกับน้องคนนี้บ่อยมาก
บ่อยจนแบบ เชี่ยทำไมกูเจอน้องคนนี้บ่อยจังวะ น้องเขาก็เป็นคนน่ารักดี คือพอบังเอิญเจอน้องเขาบ่อยๆ ผมก็เริ่มรู้สึกว่าชอบน้องเขา
ผมก็เลยให้เพื่อนช่วยหาวาปให้ แล้วเพื่อนก็ให้วาปIGน้องมา ผมเป็นคนที่ไม่เล่นIGนะ แต่คือ555 ผมรีบสมัครเพื่อที่จะไปติดตามน้องเขาทันที
555พิมพ์ๆไปผมก็ตลกตัวเองเหมือนกัน จากนั้นเพื่อก็ให้วาปFacebook น้องมา ผมนี่รีบแอดไปเลย แต่ตอนนั้นน้องมีแฟนอยู่แล้ว ผมก็แอบเสียใจนิดๆ
เพื่อนก็บอกว่าเดี๋ยวน้องเขาก็เลิกกัน ผมก็แบบเริ่มมีความหวังขึ้นมาละ หลายวันผ่านไป น้องก็ตั้งสถานะในเฟสว่าโสด ผมรีบเอาให้เพื่อนดูเลย
เพื่อนผมก็บอกให้ทักไป ผมเขินมากขนาดในแชทผมยังไม่กล้าคุยเจอตัวจริงผมแทบจะไม่กล้าสบตา แต่ก็นั่นแหละผมจีบผู้หญิงไม่เป็น ผมให้เพื่อนช่วยตลอดเวลาคุยกับน้อง กลัวพิมพ์นู่นนี่ไปจะไม่ดีกลัวว่าผู้หญิงจะไม่ชอบ ทำให้ไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่ก็เพื่อให้ได้คุยกับคนที่ผมแอบชอบ แค่นี้ผมมีความสุขมากแล้ว
มีครั้งหนึ่งผมก็ให้เพื่อนช่วยผมคุยกับน้องในแชท น้องเขาคงอยากจะลองใจผมดูมั้ง น้องเขาพิมพ์มาว่า อยากกินชาไข่มุกจัง ผมนี่แบบ อยากเปย์ อยากเลี้ยงน้องขึ้นมาทันทีเลย ก็เลยตอบกลับไปว่าจะกินตอนนี้เลยไหมหละเดี๋ยวพี่เลี้ยง แต่ตอนนั้นเป็นตอนหลังเลิกเรียนเย็นแล้วด้วย น้องเขาก็กำลังให้น้ามารับ ผมก็เลยตอบไปว่าไว้วันหลังก็แล้วกัน หลายวันผ่านไปผมก็ได้ชวนน้องไปกินชาไข่มุกหน้าโรงเรียน น้องมันร้าย 5555 น้องวางแผนกับเพื่อนมาอยากดี พอถึงเวลา
ผมก็ไปรอน้องที่หน้าโรงเรียน จากนั้นน้องก็เดินมากับเพื่อน5คน ผมก็ไม่ได้คิดอะไร คงพึ่งเลิกเรียนแล้วเดินมาด้วยกันมั้ง แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ น้องพาเพื่อนทั้งหมดมากินชาไข่มุกด้วยน้องบอกเพื่อนว่าน้องจะเลี้ยง ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดไร ผมก็นั่งห่างๆน้องนิดหนึ่ง น้องกับเพื่อนๆ ก็สั่งน้ำมากินคนละแก้ว ผมก็ได้นั่งคุยกับน้องนิดหนึ่ง แต่น้องก็นั่งเงียบเหมือนเขินๆ มีแต่เพื่อนน้องที่คอยคุยคอยถามเกี่ยวกับเรื่องของผม แต่ละคำถามคือแบบ555 น้องคงเป็นคนคิดคำถามให้เพื่อนถามผมแน่ๆ ผมคิดในใจ เพื่อนน้องถามผมว่า บ้านพี่รวยไหม ผมก็งงไปสักพักหนึ่ง น้องมันถามแบบนี้เลยเหรอ ผมก็เป็นคนถ่อมตัว ก็เลยบอกไปว่า บ้านพี่ไม่รวยหรอก น้องกับเพื่อนก็ไปได้คุยไรต่อ พอสั่งน้ำอะไรกันเสร็จผมก็นึกว่าผมจะต้องเลี้ยงน้องแค่คนเดียวแต่ในใบเสร็จมันมีถึง6แก้วที่ต้องจ่าย ผมนี่แบบอ่า เด็กมันเล่นกูเเล้ว ผมก็เลยควักตังค์ในกระเป๋าจ่ายไป200บาท น้องนี้ร้ายจริงๆแต่ผมก็ไม่ได้คิดไรมากก็เออเลี้ยงทั้งทีก็จัดๆไป น้องก็ยกมือไหว้ขอบคุณแล้วก็เดินออกจากร้านไปกับเพื่อน คงสนุกกันมาก ผมนี่ดูโง่ไปเลย เรียกว่าเป็นเดทแรกไหมครับ จากนั้นผมก็คุยกับน้องไปเรื่อยๆ น้องก็เปลี่ยนสีแชทเป็นสีที่คล้ายๆสีชมพูผมก็คิดว่าน้องคงชอบผมแล้วมั้ง ผมก็เลยขอน้องเป็นแฟน แต่น้องเขาคงยังไม่พร้อมเลยไม่ได้ตอบอะไร ผมก็ยังหน้าด้านคุยต่อ พอใกล้ถึงวันเกิดน้อง ผมก็ถามน้องว่าอยากได้อะไรไหม น้องก็บอกว่าแล้วแต่พี่เลยค่ะ ผมก็คิดว่าจะซื้อของดีๆให้น้องสักชิ้น แต่ผมก็ลังเล เพราะ เพื่อนผมบอกว่าเห็นน้องนั่งเล่นกับแฟนเก่าทุกเช้า ผมก็อยากไปเห็นกับตาตัวเองสักครั้ง แต่ติดที่ผมเป็นอาสาจราจรในโรงเรียนเลยต้องทำหน้าที่โบกรถในตอนเช้า ทำให้ไปดูไม่ได้ พอถึงวันเกิดน้อง น้องก็ได้กลับไปคบกับแฟนเก่า ผมก็คิดเลยว่าเราคงเป็นแค่ของเล่น 555 แต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกเกลียดหรือว่าโกรธน้องเลย ก็คิดว่าน้องเขาคงคิดดีแล้วแหละ ผ่านไปประมาณ3วันหลังจากวันเกิดน้อง ผมก็รู้สึกผิดที่ไม่ได้รักษาคำพูด ผมเลยซื้อตุ๊กตาห่อของขวัญให้น้องผมก็เขียนกาดอวยพรวันเกิดให้น้อง "อ่ะนี่ของขวัญวัดเกิดพี่ขอโทษนะที่ให้เราช้าไป โชคดีนะ" ผมฝากเพื่อนน้องให้เอาไปให้น้อง ผมก็คิดว่าคงต้องตัดใจแล้วแหละแต่มันอาจจะยากนิดหนึ่ง555เวลาเจอน้องผมก็หลบหน้าตลอด แต่ก็ไปส่องน้องเขาทุกวันทั้งที่รู้ว่าว่าน้องเขามีแฟนแล้ว ปากไม่ตรงกับใจมั้งมั้ง จากนั้นผมก็ทำแบบนี้มาเรื่อยๆ จนปิดเทอมแล้วก็มาโดนช่วงโควิดนี้ทำให้ต้องเลื่อนเปิดเทอม ผมก็คิดเล่นๆสงสัยโควิดอยากให้เวลาผมทำใจมั้ง555 แต่ผมก็ยังส่องเฟสน้องมาตลอดทำอย่างนี้มาประมาณ8เดือนแล้วผมไม่เบื่อเลย มีความสุขเสียด้วยซั้ม ตอนนั้นที่ผมบอกลาน้องผมได้ลบโปรฟายเฟสบุ๊คทิ้งจะว่าอยู่ในช่วงทำใจ
จนผ่านมาหลายเดือนผมก็เริ่มทำใจได้ ผมก็เลยลงรูปโปรฟายใหม่ แล้วจู่ๆน้องก็มากดไลค์ให้ผมหลังจากที่ผมโพสไปแล้ว2วัน ผมก็คิดว่าน้องคงตั้งใจมากดมั้ง แต่ผมก็ไม่รู้ว่าน้องคิดอะไร น้องคบกับแฟนมาแล้วปีกว่า แต่ผมไม่เห็นตั้งสถานะอะไรเหมือนเมื่อก่อนเลย ขนาดวันครบรอบยังไม่โพสอะกรลงเฟสเลย ผมก็คิดว่าน้องคงไม่อยากให้ใครรู้มั้ง แต่ผมก็คิดถึงน้องตลอดเลย ลืมไม่ได้จริงๆ ผมเซฟรูปน้องไว้ในโทรศัพท์เยอะมาก อาจจะดูเหมือนโรคจิตนิดหนึ่ง 555
ผมก็ไม่รู้ว่าน้องเขาจะเสียดายหรือคิดถึงผมรึปล่าว แต่ผมก็ดีใจที่ได้มาเจอน้องเขา ผมชอบเวลาน้องยิ้มมาก มีเสน่ห์ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อคงต้องกลับมาอยู่คนเดียวไม่ต้องไปวุ่นวายกับใครแบบนี้ก็ดีแล้ว 🐰คืออิโมจิที่ผมใส่ในแชทที่คุยกับน้อง ผมกับน้องเคยเป็นจิตอาสาพระราชทานเหมือนกัน และก็ชอบช่วยเหลืองานโรงเรียน น้องเป็นคนเก่ง ขยัน และเข้มแข็ง เป็นเด็กผู้หญิงที่ไม่เหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไป ผมยังไม่เคยบอก รัก น้องเลย555 ไว้มีโอกาสค่อยบอกละกัน
ขอคุณนะครับที่อ่านจนจบผมเขียนจากความรู้สึกผมทั้งหมดความจริงมันมีอะไรเยอะกว่านี้ แต่ผมว่าแค่นี้ก็ดีแล้ว 16/06/2021 12:42 AM