สวัสดีคะเป็นกระทู้ระบายความไม่แน่นอนในชีวิตการทำงานของเราคะ เราจบด้านภาษามาคะ
หลังจากเรียนจบก็ทำงานเป็นล่ามมาตลอด แต่ชีวิตการทำงานมีความเปลี่ยนแปลงเสมอๆเลยคะ ดังนี้
1.ทำงานที่แรกได้ปีกว่ายุคเมื่อ8ปีที่แล้ว มีการชุมนุมทางการเมือง ทำให้แผนกเราขาดทุน เนื่องจากแผนกเราต้องทำธุรกิจเกี่ยว
ลูกค้าที่เพิ่งมาประกอบธุรกิจในไทย แผนกเจ๊งเราเลยต้องหางานใหม่
2. งานที่2ก็เป็นล่ามเหมือนเดิมคะ ทำอยู่จนใกล้ผ่านโปรแต่ตอนนั้นเราครรภ์พิษจำต้องออกจากงานมาดูแลตัวเองคะ
หยุดทำงานเกือบปี
3.กลับมาทำงานคะ ทำได้ปีกว่าบริษัทขาดทุนหนักคะ บริษัทเลยย้ายกลับญี่ปุ่น (ได้จ้างออกคะ)
4. เราก็มาทำบริษัทเทรดดิ้งเหมือนเดิม ทำจนผ่านโปร (บริษัทเรียกไปคุยขอลดเป็นpart timeได้ใหม บริษัทมีปัญหาการเงิน) คือก่อนหน้าเราก็มีพี่ๆคนอื่นโดนบีบให้ออก แต่พี่ๆเขาทำตำแหน่งที่ไม่ได้ใช้ภาษาแบบเรานะคะ สุดท้ายเราก็โดนเชิญออกแบบงงๆ
เป็นช่วงที่เราเบื่อกรุงเทพแบบสุดขีดคะ เลยกลับบ้านที่ต่างจังหวัด มาสมัครเป็นล่ามโรงงาน (แถวๆบ้าน)
5. เรารักที่นี่มากๆคะ เป็นครูที่ดีที่สุดของเรา เป็นโรงงานเล็กๆคะ เราเลยต้องแปลให้หลายแผนก ทำมา3ปีได้คะ เรียกว่าหลับตางี้แปลงานได้ทุกกระบวนการ
แต่พอเข้าปีที่3เปลี่ยนนายใหม่คะ บวกกับเกมส์การเมืองของเพื่อนร่วมอาชีพทำให้เราขอลาออกเอง
เสียดายคะ แต่ความอดทนเฮือกสุดท้ายของเราหมดจริงๆ (ออกมาได้สักพักโรงงานก็ตามกลับคะ แต่เราไม่กลับไปล่ะ)
6. รับเป็นล่ามฟรีแลนไปเรื่อยๆคะ ช่วงนั้นเปื่อยสุดๆคะ ทำเป็นล่ามอิสระได้ประมาณ 6 เดือนคะ (เริ่มรู้สึกถึงความไม่มั่นคง)
7. ได้งานเป็นล่ามเลขาทำบัญชีด้วยคะในบริษัทเล็กๆที่เปิดใหม่ (อีกแล้วววววววววว ที่ไม่เข็ดเพราะเงินเยอะกว่าเก่ามากๆ)
ที่นี่คือสวรรค์สุดๆคะ งานดี นายดี อะไรก็ดี แต่สวรรค์แกล้งอีกแล้วคะ บริษัทเราย้ายสถานประกอบการไปที่อื่นคะ ซึ่งมันไกลมากๆจนเรา ไม่สามารถตาม ไปได้ (ได้เงินจ้างออกนะคะ) แต่ไม่อยากออกเลย โดยเฉพาะต้องมาหางานในช่วงเศรษฐกิจแบบนี้
นี่แหละคะชีวิตเรา ถามว่าพอจะรู้สาเหตุใหมว่าทำไมเปลี่ยนงานบ่อย เราก็รู้ตัวนะคะ ว่าเป็นเพราะเราชอบเลือกบริษัท
เปิดใหม่ บริษัทเล็กๆ (ซึ่งบางทีก็อาจไม่มั่นคง)
ตอนนี้ก็ได้แต่บอกตัวเองให้สู้ๆคะ เราเชื่อว่าต้องมีสักทีที่เราอยู่ได้นาน ชีวิตก็แบบนี้แหละคะ ใครเป็นเหมือนเราบ้างมาแชร์กันได้นะคะ
ใครเป็นเหมือนกันบ้างคะที่ต้องเปลี่ยนงานบ่อยทั้งๆที่ไม่อยากเปลี่ยน
หลังจากเรียนจบก็ทำงานเป็นล่ามมาตลอด แต่ชีวิตการทำงานมีความเปลี่ยนแปลงเสมอๆเลยคะ ดังนี้
1.ทำงานที่แรกได้ปีกว่ายุคเมื่อ8ปีที่แล้ว มีการชุมนุมทางการเมือง ทำให้แผนกเราขาดทุน เนื่องจากแผนกเราต้องทำธุรกิจเกี่ยว
ลูกค้าที่เพิ่งมาประกอบธุรกิจในไทย แผนกเจ๊งเราเลยต้องหางานใหม่
2. งานที่2ก็เป็นล่ามเหมือนเดิมคะ ทำอยู่จนใกล้ผ่านโปรแต่ตอนนั้นเราครรภ์พิษจำต้องออกจากงานมาดูแลตัวเองคะ
หยุดทำงานเกือบปี
3.กลับมาทำงานคะ ทำได้ปีกว่าบริษัทขาดทุนหนักคะ บริษัทเลยย้ายกลับญี่ปุ่น (ได้จ้างออกคะ)
4. เราก็มาทำบริษัทเทรดดิ้งเหมือนเดิม ทำจนผ่านโปร (บริษัทเรียกไปคุยขอลดเป็นpart timeได้ใหม บริษัทมีปัญหาการเงิน) คือก่อนหน้าเราก็มีพี่ๆคนอื่นโดนบีบให้ออก แต่พี่ๆเขาทำตำแหน่งที่ไม่ได้ใช้ภาษาแบบเรานะคะ สุดท้ายเราก็โดนเชิญออกแบบงงๆ
เป็นช่วงที่เราเบื่อกรุงเทพแบบสุดขีดคะ เลยกลับบ้านที่ต่างจังหวัด มาสมัครเป็นล่ามโรงงาน (แถวๆบ้าน)
5. เรารักที่นี่มากๆคะ เป็นครูที่ดีที่สุดของเรา เป็นโรงงานเล็กๆคะ เราเลยต้องแปลให้หลายแผนก ทำมา3ปีได้คะ เรียกว่าหลับตางี้แปลงานได้ทุกกระบวนการ
แต่พอเข้าปีที่3เปลี่ยนนายใหม่คะ บวกกับเกมส์การเมืองของเพื่อนร่วมอาชีพทำให้เราขอลาออกเอง
เสียดายคะ แต่ความอดทนเฮือกสุดท้ายของเราหมดจริงๆ (ออกมาได้สักพักโรงงานก็ตามกลับคะ แต่เราไม่กลับไปล่ะ)
6. รับเป็นล่ามฟรีแลนไปเรื่อยๆคะ ช่วงนั้นเปื่อยสุดๆคะ ทำเป็นล่ามอิสระได้ประมาณ 6 เดือนคะ (เริ่มรู้สึกถึงความไม่มั่นคง)
7. ได้งานเป็นล่ามเลขาทำบัญชีด้วยคะในบริษัทเล็กๆที่เปิดใหม่ (อีกแล้วววววววววว ที่ไม่เข็ดเพราะเงินเยอะกว่าเก่ามากๆ)
ที่นี่คือสวรรค์สุดๆคะ งานดี นายดี อะไรก็ดี แต่สวรรค์แกล้งอีกแล้วคะ บริษัทเราย้ายสถานประกอบการไปที่อื่นคะ ซึ่งมันไกลมากๆจนเรา ไม่สามารถตาม ไปได้ (ได้เงินจ้างออกนะคะ) แต่ไม่อยากออกเลย โดยเฉพาะต้องมาหางานในช่วงเศรษฐกิจแบบนี้
นี่แหละคะชีวิตเรา ถามว่าพอจะรู้สาเหตุใหมว่าทำไมเปลี่ยนงานบ่อย เราก็รู้ตัวนะคะ ว่าเป็นเพราะเราชอบเลือกบริษัท
เปิดใหม่ บริษัทเล็กๆ (ซึ่งบางทีก็อาจไม่มั่นคง)
ตอนนี้ก็ได้แต่บอกตัวเองให้สู้ๆคะ เราเชื่อว่าต้องมีสักทีที่เราอยู่ได้นาน ชีวิตก็แบบนี้แหละคะ ใครเป็นเหมือนเราบ้างมาแชร์กันได้นะคะ