อายุ 20 สามารถทำอะไรได้บ้างเกี่ยวกับครอบครัว

สวัสดีค่ะ เราเป็นคนดอยแต่มีบัตรประชาชนนะคะ อยู่ไทยมาตั้งแต่รุ่นทวด มีบัตรประชาชนทุกคน ปัจจุบันเราอายุ 20 ปีบริบูรณ์  เรามาเรียนในเมืองเพราะบ้านอยู่บนดอย เรามีพี่น้อง 5 คน 1.เรา 2.น้องสาวที่มีแฟน(พยาบาลป.1) 3.น้องสาวที่ไม่มีแฟน(ม.5) 4.น้องชาย(ม.2) 5.น้องสาว(ป.1)ปัจจุบันเรียนจบปวช.แล้ว ตกค้าง 1 ปีเลยมีเวลาทำงานมากกว่าเดิม เวลาปิดเทอมเราจะพยายามหางานทำ แต่เรามีงานประจำแล้วเป็นพนักงานขายในห้าง ปิดเทอมปีแรกกับปีที่2 เรายังไม่เริ่มทำงาน แต่ปีที่3และ4ทำงานตลอดปี ตอนเรียนปวช.3เราจะไปขายของตามตลาดที่มีนักท่องเที่ยวจีนเป็นหลัก เราเป็นลูกจ้างนะคะ ทำงาน17:00 - 21:30 วันละ 300 แต่ถ้าช่วงปิดเทอมทำเต็มเดือนหยุดทุกวันอาทิตย์ เงินเดือน 10,000 และทำวันอาทิตย์ที่หยุดช่วงเย็นขายถนนคนเดิน รายได้300 พอเราทำงานเราแทบไม่ได้ขอตังพ่อแม่ใช้แล้ว แต่พ่อแม่ชอบบ่นว่าอย่าไปทำ พอมาปีนี้ติดโควิตเราเลยหางานนอกทำไม่ได้กลับบ้าน แต่พ่อบังคับให้กลับ เราไปๆกลับๆ (ปกติบังคับทุกปี แต่บางปีเรียนซัมเมอร์ และบวกกับ หางานทำมาอ้างจะได้ไม่กลับ) เวลากลับบ้านไปจะได้ทำงานหนักมาก ขุดดิน ขึ้นแปลง ปลูกผัก ปลูกข้าว น้องได้ทำหมดทุกคนรวมถึงเรา เราอยากได้อะไรพ่อแม่แทบไม่ซื้อให้เลย อย่างโทรศัพท์มือถือเราใช้ของเก่าแม่กับพ่อตลอดเลย ปัจจุบันใช้เครื่องเก่าแฟน แต่เวลาเราทำงานเรามีเงินเราจะซื้อได้เอง(น้องแต่ละคนกว่าจะได้ซื้อโทรศัพท์ยากมาก น้องที่ไม่มีแฟนจะใช้แปลภาษาจีนกว่าจะขอได้หลายเดือนอยู่ ปัจจุบันน้องชายยังไม่ได้ซื้อเลย เรากะจะเอาเครื่องเก่าเราให้) เคยมีญาติว่าให้พ่อนะว่ามีตังแต่ไม่ยอมซื้อให้ทำไมต้องให้ลูกมาลำบากอยากได้ๆน้อยใจดูเขาเล่น ถ้าเป็นญาติจะซื้อให้ไม่ลังเลเลย ถ้านึกเป็นเราเรายังอยากได้ แต่พ่อแม่กลับไม่ยอมให้เราทำงาน จะมห้กลับบ้านไปทำสวนอย่างเดียว เราเป็นคนดอยแต่มีแฟนเป็นคนไทยทำงานด้วยกัน พ่อแม่ไม่สนับสนุนให้เราคบกับแฟน เพียงเพราะเขาไม่ใช่คนดอย แต่พ่อแม่แฟนรู้จักเรามาตั้งแต่ปีแรก แต่แวะมาบ้านเขาตั้งแต่ปีที่2 ช่วงทำงานปิดเทอมเราก็มาอยู่บ้านแฟนเพราะทำงานด้วยกัน (พ่อแม่ไม่รู้) (ปัจุบันคบมา 4 ปี)แต่ตอนเปิดเทอมเราย้ายไปอยู่หอเหมือนเดิม...ปีนี้มีโควิตมาพ่อบังคับให้กลับหนักมาก แต่เราเอาเรื่องสมัครเรียนมาอ้าง และทำงาน น้องสาวติดพยาบาลแล้ว แต่พอมีปัญหากับพ่อแม่เรื่องกลับบ้านมากๆเราเลยตัดสินใจจะสมัครเรียนผู้ช่วยพยาบบาลหลักสูตร 1 ปี แล้วทำงานประจำจะได้ไม่ต้องกลับบ้านอีก เรามีภาระเรื่องค่าห้องพักเพราะปกติพ่อจะเป็นคนจ่าย แต่พ่อไม่จ่ายมา 3 เดือนแล้ว เราเลยไม่กล้าอยู่หอเพราะเดี๋ยวทวงเราไม่รู้จะตอบยังไง เรารู้ว่าพ่อแม่ไม่มีตังจ่ายค่าหอเราเลยจะย้ายไปอยู่บ้านแฟน(พ่อแม่แฟนอยากให้ย้ายมาตั้งแต่ปีที่แล้ว)แต่พ่อแม่ไม่ยอม แม่บอกว่าย้ายไปยังไม่ได้แต่งเลย เราก็บอกไปว่าคนไทยย้ายไปอยู่ก่อนยังไม่แต่งก็ได้แค่อยู่ด้วยกัน แม่สวนกลับมาอยู่ด้วยกันมันก็เหมือนแต่งแหละน่า จะรีบแต่งทำไมพอแต่งเดี๋ยวก็มีลูกอีก เราก็บอกมียาคุมก็กินๆเข้าไปสิ แม่รีบสวนมาว่ากินยาคุมไปนานๆมดลูกจะแห้งมีลูกยาก เราก็บอกนะมีฉีด มีฝัง แม่ก็ว่าคนแถวบ้านก็มีให้เห็นอยู่ว่ากินเยอะเลยไม่มีลูกเอาแต่ว่าเราเถียงไม่ฟัง  เรากับแฟนคบกันมาตั้ง 4 ปี ถ้าจะท้องคงท้องไปนานแล้วล่ะ เรากับแฟนตกลงจะแต่งก่อนกลับบ้านไปคุยกับพ่อแม่เเล้ว (เพราะเราเป็นคนดอยถ้าจะอยู่ด้วยกันต้องแต่งงานก่อน เวลาแต่งออกบ้านไปแล้วพ่อแม่จะไม่ยุ่งเกี่ยวเลย แต่ทำไมกับคนไทย จีน ฝรั่ง หรืออย่างอื่นจะโดนค้านตลอดเวลา เรามีรุ่นพี่ที่เรียนจบเคยคบคนไทย สุดท้ายก็เลิกกันเพราะญาติๆฝ่ายรุ่นพี่ไม่ปลื้ม ปัจจุบันรุ่นพี่ย้ายไปทำงานโรงงานที่เกาหลีแล้ว ช่วงแรกๆคุยกับคนจีน พ่อแม่ไม่ชอบ ปัจจุบันคุยกับฝรั่งอยู่ พ่อแม่และญาติๆรวมถึงพ่อเราด้วยไม่ปลื้มและว่ารุ่นพี่หนักมาก ว่าตอนเรียนก็แหลกจบมาก็ไม่เอาไหนเอาแต่เป็นลูกจ้างเขาเมื่อไหร่จะรุ่ง พ่อรุ่นพี่เนี่ยนะเสียใจมากๆเลย(มีลูกสาวคนเดียวลูกชายสองคน) แถวบ้านมีคนที่มีสามีเป็นคนเมือง(ฝ่ายสามีเป็นคนไทยเชียงใหม่)แล้วมีข่าวว่าทะเลาะกันบ่อย ทำอะไรไม่รุ่ง แต่เราคิดว่าถ้าเขาเป็นคนเมืองมาอยู่บนดอยคงปรับตัวยากพอสมความเพราะบ้านเรา ถนนลุลัง ไฟฟ้าไม่มี สันญาณโทรศัพท์มาๆหายๆ เขาอาจอยู่ไม่ได้ ปัจจุบันหย่าไปแล้ว 1 คู่ แต่อีกคู่ย้ายไปอยู่ลำพูนแล้ว พ่อเอาแต่ว่าเราทำไมไม่ดูเขาเป็นตัวอย่างล่ะ มีหนูทดบองให้ดูตั้งเยอะแล้ว พ่อแม่เราเลยไม่สนับสนุนเราที่มีเเฟนเป็นคนไทย น้องสาวเราที่ติดพยาบาลก็มีแฟนเป็นคนดอยเลยไม่ค่อยมีปัญหา แต่น้องสาวอีกคนเตรียมตัวจะไปเรียนต่อที่จีนละกะหาแฟนเป็นคนจีนเพราะน้องเป็นติ่งเกาหลีด้วยน้องไม่อยากมีแฟนเป็นคนดอย เราว่าพ่อแม่ก็คงไม่สนับสนุนเช่นกัน55555 ปกติคนดอยจะทำแต่ไร่ทำสวน ต่อให้เรียนจบปริญามาก็ทำสวนเยอะมาก แถวบ้านก็มีคู่สามีภรรยาที่เรียนจบป.ตรีมาแต่ก็กลับมาทำสวน (แต่ไม่เห็นเอามาพูดนะ55555)เราเป็นคนไม่ชอบทำไม่อยากทำแรงน้อยด้วย แรงน้อยกว่าน้องเสียอีก เราเลยไม่อยากเป็นเหมือนพ่อแม่ พ่อบอกคนดอยที่ไม่ทำสวนก็มีแต่เปอร์เซ็นกลับมาทำสวนมีเยอะมาก70%เลย เรามีรุ่นพี่ที่เรียนจบแล้วกลับมาทำสวนแบบเดิมๆไม่ได้พัฒนาตรงไหนเลยเยอะมาก และเราไม่อยากอยู่จุดนี้จุดเดิมคิดอะไรแบบเดิมๆตีกรอบตีคุณค่าผญ.ด้อยกว่าผช. เวลามีพีธีอะไรผู้ชายจะได้กินข้าวก่อนตลอด ให้พ่อเป็นใหญ่ให้ปู่เป็นใหญ่ ทุกคนต้องฟังคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าทั้งที่บางความคิดก็ผิดแต่ถ่ายทอดมารุ่นต่อรุ่นแบบนี้แล้ว จริงๆพ่อจะให้เราออกแล้วมาช่วยทำสวนแต่เราพยายามทุกวิถีทางให้ตัวเองเรียน แล้วจะได้รีบทำงาน แค่ตอนนี้เราอายุ 20 แล้ว ถ้าเราจะไม่กลับบ้านทำงานหาเงินเองส่งตัวเองเรียน เราสามารถทำได้โดยที่พ่อแม่ไม่สามารถยุ่งเกี่ยวได้ใช่ไหมคะ เพราะเราไม่อยากกลับบ้านไปอยู่แบบเดิมๆกับคนที่ไม่เปิดรับโลกภายนอก ปิดกลั้นลูกตัวเอง(ช่วงแรกๆที่เรามีแฟนเราโดนด่ายับเลยค่ะแถมแม่ไม่ยอมให้มีจนเราแอบคุยกันจนเข้าปีที่ 3 เลยให้แม่รู้จักอีกครั้ง ช่วงแอบแม่ก็ถามนะแต่เราโกหกไปว่าไม่ได้คุยแล้ว)แต่ยิ่งคบนานแฟนเรายิ่งยุให้บอกพ่อแม่จนทะเลาะกันบ่อยเราเลยบอก จึงโดนด่ายับโดนสอนมาอีก พ่อแม่เราหัวโบราณมากแทนที่จะสอนให้มีแฟนไปในทางทีดี แต่นี่มาห้ามยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุจริงค่ะ เวลากลับบ้านคอลคุยกับแฟนไม่ได้เลยค่ะ โดนด่าโดนว่าตลอดเวลา ทั้งที่คนแถวบ้านมีผู้ชายมาหาถึงที่ แต่ไม่โดนว่า แม่ไม่เคยมีแฟนเลยพ่อไปฉุดมาแค่นั้นเลยคิดว่าแต่งานแล้วให้มีลูกแค่นั้น จึงเอาแตาคิดว่าแต่งงานแล้วจะต้องมีลูกมาเป็นภาระ แต่สำหรับเราไม่พร้อมไม่มีค่ะลำบากตัวเองเปล่าๆ ส่วนพ่อก็ไม่ค่อยคุยกับลูกสาวเท่าไหร่สอนไม่เป็นด้วยเอาแต่ปิดกั้น และที่สนับสนุนให้คบคนดอยนั้นเราเคืองมากๆ ถ้ามีโอกาสแต่งานแล้วทำสวนสูงมากจะส่งไปเรียนให้เปลืองเงินขนาดนี้ทำไม แม่พอคุยเรื่องแต่งงานก็บอกถ้าเป็นคนไทยจะเรียกสินสอดซักแสนซักล้านเลยแต่คนดอยนี่2-3หมื่นพอ เราเคืองมากเอาจริงๆ ชอบอกรู้จักเราดีอย่างนั้นอย่างนี้อต่ไม่เคยรู้จริงเลยว่าลูกอึดอัดกันแค่ไหน คุยกับน้องแล้วอึดอัดพอกัน เวลามาเรียนคือเวลาสบายใจที่สุดถึงการบ้านจะยากแต่ดีมากกว่าถือจอบขุดดินกลางแดด ไม่มีใครอยากกลับบ้านเลย ต้องตื่นตี 5 มาหุงหาอาหาร 7โมงเตรียมตัวไปสวน พักเที่ยงหุงหาอาหาร ตกเย็นกลับมาหุงหาอาหาร วนลูปแบบเดิมซ้ำๆ วันไหนอยู่บ้านไม่ได้พักต้องมานั่งปักผ้าหลังคดหลังแข็งแค่อยู่ในร่ม ต้องมาเสียตังค่าเสื้อผ้าปีใหม่ม้งเป็นหมื่น แต่ค่าหอค่าเทอมแทบไม่ยอมจ่าย มีลูกเยอะเงินไม่พอใช้ของที่อยากได้ต้องหาตังออมตังซื้อเอง พ่อแม่กลัวเสียชื่อเสียเป็นที่หนึ่งคคนดอยเป็นเหมือนกันหมดเรื่องนี้ เราก็ยังงงมากที่พ่อบอกว่าไปทำงานแบบนี้คนอื่นจะคิดยังไง ทำไมทำงานได้ตังยังต้องอายใครอีก? ขนาดเรารับงานล่วงหน้ามาเป็นเดือนแล้ว อยู่ๆอยากให้เรากลับบ้านบอกให้เรายกเลิกงานเท่านั้นช่างเขาจะหาเด็กมาขายได้ไม่ได้ช่างเขาเลย คือเรากลัวโดนเขาว่ามากทำแบบนี้มา2-3ครั้งแล้ว ไม่ยอมเจ้าใจเลยว่ามันจะไปกระทบอะไรบ้าง จะให้เรากลับไปทำสวนแล้วไม่ได้ซักแดงเดียว เราก็มีซื้อของให้น้องบ้างนะคะ เราไม่อยากวนลูปเหมือนเดิม อยู่แบบเดิมๆอีกแล้วค่ะ พ่อก็เอาแค่ว่าเราว่าทำแบบไหนน้องก็ทำตามแต่น้องมีแพลนกันหมดแล้ว ส่วนใหญ่แอบคุยกันไม่ให้พ่อแม่รู้หรอกค่ะ เรากะว่าจะรีบเรียนจบแล้วเก็บสะสมเงินคืนให้พ่อแม่ เราจะดูอกัญญูไหมคะ เราไม่ไหวแล้วอึดอัดเกิน อยู่ในสายตาทำงานทำสวนตลอด เหมือนเราโดนคลอดมาช่วยทำงานมาตอบแทน มาดูแล ถ้าเป็นคนดอยหนีไปแต่งงานยังไม่โดนด่าแต่กับคนไทยไม่ยอมให้แต่งเรื่องเยอะมากเลยค่ะ เราเสียใจมากแค่ทำไงไม่ได้ไม้แก่มันดัดยากแล้วเลยตามเลยทำใจค่ะ
แพลนเราตอนนี้คือเรียนแล้วทำงานปลีกตัวมา  อายุ 20 แล้วมีสิทธิ์แล้ว ไม่กลับบ้านหรือนานๆทีกลับครั้งนึงสองสามวัน ถ้าทำงานคงไม่กลับอีกเลย อีก3ปีน่าจะย้ายไปอยู่บ้านแฟนแล้วค่ะ เราจะทำงานส่งเงินให้แค่นั้นไม่ค่อยอยากคุยกับพ่อเท่าไหร่เราอึออัดมากเกินไปแล้ว เวลากลับบ้านแทบไม่เคยเลย พ่อจะห้ามเยอะมาก เราทำตามใจตัวเองคงไม่ผิดมากใช่ไหมคะ