คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กปี1ที่ต้องมาอยู่หอพักค่ะ ทุกคนในหอพักพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ารุ่นพี่ที่เป็นกรรมการกอพักนิสัยไม่โอเคเราก็เคยเห็นเคยโดนค่ะ เช่น หอพักของเราจะมีการเช็คชื่อทุกคืนแล้วคนที่เป็นกรรมการหอจะเป็นคนมาเช็ค เราขอแทนชื่อว่าเอ็มนะคะ คือพี่เอ็มเค้าก็มาเช็คชื่อนะคะ แต่ที่ดูไม่โอเคคือ เขาเคาะประตูดังมากและแรงมาก บางวันก็เคาะแล้วไปเลย แบบชนิดที่ว่ายังไม่ทันลุกก็ไปแล้ว พอเราออกไปถามว่าพี่คะเช็คมั้ยคะ หนูเปิดไม่ทัน เค้าก็หันมามองด้วยหางตาแล้วก็หันกลับไปไม่พูดอะไร และก็ไม่ได้เช็คค่ะ บางวันพอเราไหว้เขาก็เมินใส่ ครั้งแรกคิดว่าคงมองไม่เห็นพอครั้งต่อไปที่เจอคือเขาไม่รับไหว้จริงๆค่ะ เขาหันมามองแล้วเขาก็เมิน แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีอะไรเท่าไหร่ จนตอนนี้เราซิ่วมาอยู่ปี1อีกครั้ง และมีเขาเป็นรุ่นพี่ในสาขา เราก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนใหม่ค่ะ เพราะพึ่งเข้าหอวันแรก เพื่อนชวนไปนั่งคุย เราก็ไปคุย ในใจคืออยากจะเฉยๆกับพี่คนนี้ให้มากที่สุด เพราะเรารู้ว่าเขาเป็นยังไง เราคุยกับเพื่อนใหม่ปกติเหมือนเพื่อนคุยกันแต่แต่คำพูดที่ทำให้เราไม่โอเคกับคนนี้จริงคือ เขาพูดกับเราตอนที่เราคุยกับเพื่อนว่า ทำไมขี้

หลายคนคงคิดว่าแค่พูดแค่นี้โกรธทำไม แต่สำหรับเราเราดูว่ามันแรงไปสำหรับคนที่ไม่สนิทกันหรือว่าคนที่ไม่เคยคุยกันเลย พอเราได้ยินคำนั้นเราก็เริ่มเงียบ เพราะไม่โอเค เร่เลยหันไปคุยกับแฟน แต่เขาก็หันมาชวนแฟนเราคุย ทั้งๆที่เราพูดอยู่ เราก็เลยเงียบอีกเพื่อให้แฟนตอบ(ตอนนั้นเขาไม่รู้ว่าเรากับแฟนเป็นแฟนกัน) พอเขาถามจบเราก็คุยกับแฟนต่อช่วงนี้กักตัวเราเลยต้องเข้าหอไวตามกำหนดของหอ แต่ด้วยตอนนี้เราคุยกับแฟนอยู่ เขาก็หันมาบอกเราว่า ว้ายๆ แต่ก็มอฝด้สยหางตาอีก แต่จริงๆเราก็รู้แล้วนะคะว่าถึงเวลาเข้าหอแล้ว เราแค่ไม่เข้าใจ ถึงสิ่งที่พี่เขาทำ ตอนนี้เลี่ยงไม่ได้ที่จะเจอ เราควรทำตัวยังไงคะ บางคำพูดเราไม่โอเค เราไม่เคยทำไรให้เขาเลย เพราะเราไม่ได้รู้จักกัน เราเครียด ไม่อยากไปไหน ไม่ค่อยโอเคที่มีคนทำแบบนี้กับเรา ทั้งที่เราไม่เคยไปยุ่งเขา
รุ่นพี่แบบนี้เราต้องทำไง