อยากขอคำปรึกษาหรือให้กำลังใจคุณแม่ที่เหมือนเลี้ยงเดี่ยวค่ะ

ต้องขอใช้คำว่าคุณแม่ที่เหมือนเลี้ยงเดี่ยว เพราะปัจจุบันเราก็ยังมีครอบครัวมีสามีและลูกค่ะ แต่เราเป็นหัวหน้าครอบครัว รายได้หลักมาจากเราในตอนนี้ เรามีลูก 2 คน และอีกคนกำลังจะคลอด สามีเคยช่วยทำงานแต่ด้วยภาวะวุฒิที่เค้ามีต่ำเพราะยังเป็นวัยรุ่นกันอยู่ เลยทำให้เค้าเปลี่ยนงานบ่อย เลือกงาน และไม่ค่อยมีความอดทนกับสิ่งแวดล้อมในที่ทำงาน ที่เรามาตั้งกระทู้หลักๆเราอยากมาระบายและขอกำลังใจหน่อยนะคะ เพราะถ้าถามว่าทนอยู่ทำไม พูดตรงๆว่าเรายังไม่ที่ไป เพราะ อีก 3-4 เดือนข้างหน้าเราต้องคลอด อาจจะหางานใหม่ทำไม่ได้ และ แม่เราก็ไม่ได้สนใจเราในจุดนี้ ว่าเราจะอยู่แบบไหน สิ่งถ้าให้ย้ายไปอยู่กับแม่ คือเราจะไม่สามารถทำงานที่เดิมได้เพราะเค้าอยู่ต่างจังหวัดปัจจุบันเราทำงานที่กรุงเทพค่ะ รายได้ หมื่นต้นๆ ซึ่งช่วงคลอดลูกคนที่ 2 สามีเราก็ไม่ได้ทำงานค่อนข้างนาน ทำให้เราหาเงินไม่พอใช้จ่ายในครอบครัว มีการไปทำบัตรเงินสดต่างๆมาหมุนจ่าย แต่ท้ายสุดก็ยังต้องกู้นอกระบบ และเล่นแชร์ เพื่อให้การเงินต้องหมุน เราอยู่ในวังวลนี้ หลายปี จนที่สุดต้องปล่อยบัตรไม่ได้จ่ายไป แต่ยังคงต้องพึ่งการเล่นแชร์และกู้เงินตลอด เป็นเวลาเกือบ 3-4 ปี ตอนนี้ ทุกอย่างเบาลงค่ะ เพราะถ้าเทียบกับเมื่อก่อน รายจ่ายเราเดือนนึง 2-3 หมื่น แต่รายได้เรา รับรองค่ะว่าไม่พอ   มีเว้นช่วงที่แฟนช่วยทำงาน ล่าสุดเค้าเพิ่งออกจากงาน ปกติเราจะทานยาคุมฉุกเฉิน และด้วยความเครียดคิดหลายอย่าง ทำให้ลืมทาน เลยหลุดท้องนี้ขึ้นมา ประจวบเหมาะกับช่วงโควิค งานที่สามีกำลังจะทำเกี่ยวกับร้านอาหาร ต้องพักงาน สามีตัดสินใจออกจากงาน แต่ยังไม่ได้หางานใหม่ โดยเค้าให้เหตุผลว่า เค้าไม่มีไฟ ไม่มีกำลังใจในการหางานทำ และความสุขของเค้าคือการได้อยู่กับเพื่อน คือเราก็อึ้งนะคะ .. สุดท้ายแล้ว อยากจะขอกำลังใจหรือใครพอจะมีคำแนะนำที่ทำให้สามีคิดได้บ้างเล็กน้อยก็ยังดี พูดคุยกันได้ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าที่เสียเวลาเข้ามาอ่านนะนะ 🙏🙏🙏