พรหมลิขิต??

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราชอบอ่านนิยายที่ภาษาสวยๆที่เเปลว่าสวยจริงๆ ไม่ใช่เเค่สะกดถูกต้องอย่างเดียว เเต่เราชอบอ่านนิยายที่ผู้เขียนใส่จิตวิญญาญเเละความรู้สึกของตัวละครนั้นๆไปด้วย เอาตัวอย่างก็ พวกนิย

มันจะเป็นประมาณว่าพอ.กับนอ.เจอกันที่งานหนังสือ แล้วพอ.ก็บอกนอ.ว่าที่ห้องมีหนังสือนิยายเยอะเลย นอ.ก็เลยไปที่ห้องพอ.บ่อยมากเพื่อไปอ่านหนังสือนิยาย แล้วพอสักพักพอ.กับนอ.เขาก็เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์กันค่ะ

บางครั้งคุณหนูริดเรียกบ่าวคนสนิทว่า  ไอ้จ้อย,พี่จ้อย หรือบางครั้งก็เรียก จ้อยคำเดียวเฉยๆ