คือก่อนที่เราจะตกลงเป็นแฟนกันเราก็คุยกันมานาน คือผมเป็นเกย์นะครับและแฟนผมเป็นพี่รหัส ตอนแรกคือพี่จะให้ความสำคัญกับผมมากๆทุกสิ่งทุกอย่าง ทำให้เห็นว่าเค้ารักผมจริงและอยากที่เป็นแฟนกันจริงๆ คือตอนนี้หลังจากที่เราคบกันแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไรเลยครับมีความสุขมากๆแต่ตอนนี้ด้วยความที่เราอยู่ห่างกัน ทำให้ผมคิดถึงพี่แกมากๆ คืออยากคุย อยากคอล ช่วงแรกๆก็ไม่ไรครับแต่หลังๆคือดูไม่สนใจกันเหมือนแต่ก่อน ผมเป็นคนที่ชอบคิดมากอยู่แล้วปกติผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยติดแฟน ไม่ชอบคุยโทศัพท์ แต่ตอนนี้ผมต้องการพี่แก แต่แกต่างจากผม คือพี่แกเบื่อผมจริงๆใช่ไหม เราทะเราะกันบ่อยมากคือผมรอแต่แกนะครับบ้างครั้งก็เข้าใจว่ายุ่งแต่เมื่อก่อนยุ่งขนาดไหนก็พยายามที่จะบอกผมตลอด มันทำให้ผมรู้สึกว่าผม จาก0ไป100 แต่แก100ไป0ในความรู้สึกตอนนี้ผมอึดอัดมากๆ แกบอกผมว่าแกอิ่มตัวแล้วแกไม่อะไรแล้ว แต่ต่างจากผมที่รู้สึกไงก็เหมือนเดิมอยู่แบบนั้น แบบนี้เรียกว่าหมดใจแล้วใช่ไหมครับ
ผมพยายามทำทุกอย่างให้ได้อยู่ด้วยกันแต่เมื่ออยู่ด้วยกันความรู้สึกก็เหมือนเดิมเหมือนอยู่คนเดียวแล้วจริงๆ แกไปหอเพื่อนกลับมาก็เช้าคือผมนอนรอแกนะครับคืออยากอยู่ด้วยมากๆ ขนาดตอนนี้มือผมกะไม่กล้าที่จะจับแล้วครับ ความรู้สึกมันพังหลายรอบมากๆ ปกติครบใครผมก็เผื่อใจตลอดแต่กับคนนี้ผมจริงจังมากๆแต่สิ่งที่ตอบแทนผมกลับมาคือแกไม่เหมือนเดิมแล้ว ควรจะทำไงดีครับ พูดกับแกก็หลายรอบแล้วครับก็เหมือนเดิม ควรออกมาจริงๆใช่ไหมครับ
กว่าที่จะคบกันก็ผ่านอะไรมาเยอะแต่แกกับเบื่อกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอ คือที่อยู่เพราะผูกพันแต่ไม่รู้สึกอะไรกันอีกแล้ว??? ช่วยผมทีครับ
ทำไมความรักสุดท้ายจบด้วยเรารักเค้ามากเหมือนเดิมแต่เค้ากลับลดลง
คือก่อนที่เราจะตกลงเป็นแฟนกันเราก็คุยกันมานาน คือผมเป็นเกย์นะครับและแฟนผมเป็นพี่รหัส ตอนแรกคือพี่จะให้ความสำคัญกับผมมากๆทุกสิ่งทุกอย่าง ทำให้เห็นว่าเค้ารักผมจริงและอยากที่เป็นแฟนกันจริงๆ คือตอนนี้หลังจากที่เราคบกันแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไรเลยครับมีความสุขมากๆแต่ตอนนี้ด้วยความที่เราอยู่ห่างกัน ทำให้ผมคิดถึงพี่แกมากๆ คืออยากคุย อยากคอล ช่วงแรกๆก็ไม่ไรครับแต่หลังๆคือดูไม่สนใจกันเหมือนแต่ก่อน ผมเป็นคนที่ชอบคิดมากอยู่แล้วปกติผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยติดแฟน ไม่ชอบคุยโทศัพท์ แต่ตอนนี้ผมต้องการพี่แก แต่แกต่างจากผม คือพี่แกเบื่อผมจริงๆใช่ไหม เราทะเราะกันบ่อยมากคือผมรอแต่แกนะครับบ้างครั้งก็เข้าใจว่ายุ่งแต่เมื่อก่อนยุ่งขนาดไหนก็พยายามที่จะบอกผมตลอด มันทำให้ผมรู้สึกว่าผม จาก0ไป100 แต่แก100ไป0ในความรู้สึกตอนนี้ผมอึดอัดมากๆ แกบอกผมว่าแกอิ่มตัวแล้วแกไม่อะไรแล้ว แต่ต่างจากผมที่รู้สึกไงก็เหมือนเดิมอยู่แบบนั้น แบบนี้เรียกว่าหมดใจแล้วใช่ไหมครับผมพยายามทำทุกอย่างให้ได้อยู่ด้วยกันแต่เมื่ออยู่ด้วยกันความรู้สึกก็เหมือนเดิมเหมือนอยู่คนเดียวแล้วจริงๆ แกไปหอเพื่อนกลับมาก็เช้าคือผมนอนรอแกนะครับคืออยากอยู่ด้วยมากๆ ขนาดตอนนี้มือผมกะไม่กล้าที่จะจับแล้วครับ ความรู้สึกมันพังหลายรอบมากๆ ปกติครบใครผมก็เผื่อใจตลอดแต่กับคนนี้ผมจริงจังมากๆแต่สิ่งที่ตอบแทนผมกลับมาคือแกไม่เหมือนเดิมแล้ว ควรจะทำไงดีครับ พูดกับแกก็หลายรอบแล้วครับก็เหมือนเดิม ควรออกมาจริงๆใช่ไหมครับ
กว่าที่จะคบกันก็ผ่านอะไรมาเยอะแต่แกกับเบื่อกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอ คือที่อยู่เพราะผูกพันแต่ไม่รู้สึกอะไรกันอีกแล้ว??? ช่วยผมทีครับ