อาการของหนูรุนแรงเกินไปไม๊ค่ะหนูควรทำยังไง

คือหนูอายุ 14ค่ะ ตั้งแต่เกิดก็เหมือนอยู่คนเดียวพ่อแม่ส่งแค่เงิน หนูเลยอยู่กับย่าแต่พอหนูขึ้นม.1พ่อก็กลับมาทำงานที่บ้านทะเลาะกับย่าทุกวันแบบหนักมากแถมกดดันหนูเรื่องเรียนทุกวันทั้งพ่อและแม่เลยพราะเขาอย่างให้หนูเรียนหมอเขาบอกหนูว่าให้เรียนอะไรก็เรียนพอจบพ่อแม่ได้มีหน้ามีตามีเงินเลี้ยท่านตอบแทนกับที่ส่งเรียนจนจบ ทำให้หนูรู้สึกตัวเลยว่าร้องไห้บ่อยและง่ายมากเริ่มหลีกตัวเองจากสังคมพูดน้อยลงหรือแทบไม่พูดอะไรเลยกลับบ้านก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องกินข้าวก็น้อยลงเหลือวันละมื้อ แต่ที่หมกตัวก็อ่านหนังสือน่ะค่ะอ่านแบบทั้งวันทั้งคืนนอนบ้างนิดหน่อยจนร่างกายคงจะไม่ไหวเละมีอาการแข็งไปทั้งตัวตอบสนองอะไรไม่ได้ จนกระทั่งอาของหนูให้หนูไปพบจิตแพทย์ก็ตามนั้นค่ะพ่อกับแม่พาไป(หลังจากที่หนูกลับมาเป็นเหมือนเดิมน่ะค่ะ) แต่หนูไม่ได้พูดอะไรค่ะเมื่อเจอหมอเพราะพ่อแม่นั่งเจาะหน้ามือหนูก็สั่นร้อนๆหนาวๆแล้วน้ำตาก็ไหลเองแบบไม่มีเสียงร้องตอนนั้นในหัวคือตีกันไปหมด พ่อแม่เลยพาไปพบอีกที่นึงที่นี่เขาให้พ่อกับแม่รอด้านนอกในใจก็เริ่มอุ่นขึ้นมาแล้วน่ะค่ะ แต่พอหมอถามหนูมันกับพูดออกไปไม่ได้ทำได้แค่นั่งก้มหน้าแล้วน้ำตาก็ไหลไม่หยุดโดยที่ไม่มีเสียงหนูร้องสักนิดทั้งที่ปากหนูมันอยากจะระบายให้มันจบๆ แต่ก็ทำไม่ได้วันนี้หนูเลยตัดสินใจมาระบาย/ถามทุกคนในนี้แต่ก็ใช้เวลานานน่ะค่ะเพราะนี้ก็พิมพ์ไปร้องไป มันเหนื่อยจริงๆน่ะค่ะที่เป็นแบบนี้เกร็งสมองไปหมดแถมทรมานมากทรมานจนกระทั่ง...อยากจบชีวิตนี้เลยค่ะ