อยากมีแฟนแต่ยังไม่พร้อม

ขออนุญาตินะครับผมขออธิบายรายละเอียดในชีวิตผมก่อนคือตอนเด็กสถานะทางบ้านผมค่อนข้างจะดีจะมาช่วงประมาณ7-8ขวบคุณพ่อผมติดเหล้าติดการพนันจนต้องเข้าคุกที่บ้านจึงใช้เงินสู้คดีเยอะพอคุณพ่อออกมาก็เลิกกลับคุณแม่แล้วผมก็อยู่กลับคุณแม่มาจนผม9ขวบระหว่างที่อยู่กลับคุณแม่ผมใส่เสื้อผ้าขาดๆแล้วใช้เวลาส่วนใหญ่นอนที่วัดจึงไม่รู้ว่าคุณพ่อส่งตังมาให้คุณแม่เป็นค่าเลี้ยงดูผมทุกเดือนจนมาตอนผม9ขวบผมบวชฤดูร้อนอยู่ก็มีข่าวลือว่าแม่เป็นชู้กลับนายตำรวจท่าน1ในหมู่บ้านซึ่งผมก็มารู้จากคุณยายที่หลังว่าเป็นเรื่องจริงจากนั้นคุณพ่อซึ่งกลับตัวแล้วบวชอยู่มาธุดงค์ที่บ้านคุณแม่ได้เห็นสภาพเสื้อผ้าที่อยู่ทุกอย่างและรู้ความจริงกลับคุณยายว่าแม่ผมเป็นชู้กับตำรวจและตอนนั้นผมยังรับเรื่องนี้ไม่ได้จึงร้องไห้แล้วขอตามคุณพ่อซึ่วตอนนั้นเป็นพระมาคุณพ่อจึงพาผมไปฝากไว้ให้อยู่กลับคุณปู่ซึ่งชีวิตมี่อ​ยู่กลับคุณปู่มันแย่มากตื้นเช้ามาโดนด่าโดยไม่มีสาเหตุโดนตีโดนว่าสาระพัดแต่ที่ผมทนผมไม่มีทางไปเพราะคุณพ่อก็บวชอยู่ถ้าบอกท่านกลัวท่านจะคิดมากผมก็ทนมาเรื่อยๆจนผมจะขึ้นม.1ผมสอบได้โรงเรียนดังในตัวอำเภอซึ่งต้องบอกก่อนว่าเกรดผมไม่ดีแต่ผมสอบได้ที่1ในทุกวิชามาโดยตลอดแล้วผมก็สอบได้ห้องคิงคะแนนสอบได้เป็นอันดับ2ของรุ่นนั้นซึ่งตอนนั้นคุณพ่อศึกแล้วได้แต่งงานใหม่ผมก็ได้ย้ายมาอยู่กลับแม่ใหม่ซึ้งคุณพ่อไปทำงานที่กรุงเทพแต่ด้วยความที่ผมไม่ถูกกับแม่เลี้ยงแล้วก็ผมเป็นคนค่อนข้างเกเรผมจึงไม่ค่อยเข้าเรียนแล้วออกเรียนตั้งแต่ม.2และก็เริ่มทำงานกรีดยางแบกมันปลูกข้าวรับจ้างตามชนบททั่วไปประมาณอายุ15ผมก็ได้ย้ายมาทำงานก่อสร้างกลับเพื่อนของคุณพ่อจนมาตอนอายุ16ผมก็เปลี่ยนงานมาทำรปภ.ซึ้งผมได้คุยได้ผมกลับรุ่นพี่คนนึงเค้าแนะนำให้ผมไปเรียนกศน.ซึ้งผมเทียบโอนมาเทรอมเดียวก็ได้วุฒิม.ต้นมาหลังจากนั้นผมก็เรียนกศน.ม.ปลายคู่กลับพีดรีกีที่ม.รา​มพึ่งเริ่มเรียนนะครับซึ่งตอนนั้นผมได้มาทำงานที่ร้านอาหารแห่งนึงได้พบผู้หญิงคนนึงซึ่งผมก็จีบจนได้คบกันตอนนั้นตั้งแต่ออกเรียนมาเก็บเงินได้ประมาณก้อน1ประมาณ3แสนบาทเวลาเธออยากได้อะไรแพงแค่ไหนก็ซื้อให้จนกระทั้งไม่เกิน5เดือนเงินผมหมดเธอก็ทิ้งผมไปหาคนใหม่ซึ้งผมเสียใจมากและทำให้ทัศนคติในการมองผู้หญิงผมเปลี่ยนซึ่งผมจะรู้สึกว่าผู้หญิงทุกคนเป็นพวกหน้าเงินแต่ชีวิตต้องเดือนหน้าผมเปลี่ยนงานแล้วค่อยเก็บเงินใหม่ซึ่งตอนนี้ผมอายุ18ปีกว่าๆที่ผมวางแผนไว้คือเรียนพรีดรีกีจบได้วุฒิป.ตรีประมาณอายุ21ผมก็จะไปเข้าคอสFBเพื่อจะเอาใบเซอร์ไปลงเรือสำราญแล้วเก็บเงินซื้อบ้านซื้อรถและดูแลคุณพ่อกลับคุณแม่ถึงบางมุมท่านอาจจะไม่ดีแต่อย่างน้อยท่านก็ยังขึ้นชื่อว่าเป็นบุพการีของเราแต่ในช่วงนี้ผมรู้สึกเหงามากอยากจะมีคนคอยให้กำลังใจคอยเป็นที่รับฟังในระหว่างทางก่อนจะถึงเป้าหมายเพราะชีวิตผมมีแต่คำด่าคำดูถูกแต่ผมยังไม่เคยได้รับกำลังใจเลยส่วนนึงเพราะผมไม่เคยเล่าเรื่องชีวิตส่วนตัวที่ผ่านมาให้ใครฟังด้วยแหละครับแต่อุปสรรคสำคัญของผมคือเวลาเพราะผมต้องทำงานเลยไม่ค่อยมีเวลาและอีกอย่างคือหลังจากที่เลิกกลับแฟนคนแรกไปทำให้ผมมองผู้หญิงที่เข้ามาทุกคนว่าหน้าเงินหมดเลยผมควรจะทำยังไงต่อดีครับขอคำชี้แนะจากพวกพี่ๆหน่อยขอบคุณครับ