มีเรื่องอยากปรึกษาครับ คือผมอยากให้น้องสาวรับราชการ แต่น้องไม่ฟังเลย ผมสงสัยว่าผมคิดผิดหรือเปล่า ขอความเห็นหน่อยนะครับ
ตอนนี้น้องผมอายุย่าง 29 แล้ว ทำงานเอกชนมา 6-7 ปี เงินเดือน 25,000 ตอนนี้น้องรักงานที่ตัวเองทำมาก เปิดบริษัทกับเพื่อน หานายทุนเอง หาลูกค้าเอง เช่าออฟฟิศกินนอนกันอยู่ที่ออฟฟิศ ผมดีใจที่น้องมีความสุขแต่ผมมองไม่เห็นอนาคตเลยครับ เพราะเงินก็เท่านี้มาตั้งแต่เริ่มทำ และธุรกิจก็ดูไม่โตเลย ผมเป็นห่วงอนาคตมากๆ
ที่บ้านก็เจอเรื่องร้ายๆ มาเยอะ เสียบ้านไปหลายหลังตั้งแต่ช่วงต้มยำกุ้งตอนผมเด็กๆ ตอนนี้ไม่เหลืออะไร เช่าบ้านอยู่ ภาระเยอะมาก ผมเพิ่งใช้หนี้ที่บ้านหมด และกำลังจะเก็บเงินซื้อบ้านเงินสด รายได้น้องที่ 25,000 พอแค่ตัวเองใช้ ไม่มีเงินเก็บ รายได้ทุกอย่างในบ้านผมจ่ายหมด ผมทำธุรกิจส่วนตัวเล็กๆ รายได้ไม่เยอะประมาณ 2-3 แสนต่อเดือน ซึ่งก็พอเลี้ยงครอบครัวไหว แต่ผมเป็นห่วงถ้าเกิดผมเป็นอะไรไป หรือธุรกิจผมไปไม่รอดขึ้นมาจะอดตายทั้งบ้าน เลยอยากให้น้องทำงานมั่นคง ผมมองว่าข้าราชการเริ่มต้นเงินน้อย แต่ทำไปสักพักก็น่าจะอยู่ได้ แถมไม่ต้องเป็นห่วงมีเงินใช้ตอนแก่ด้วย แต่น้องไม่ฟังเลย พอพูดว่าข้าราชการก็คิดถึงระบบอาวุโส ประจบผู้ใหญ่ อะไรทำนองนั้นครับ
อีกอย่างนึงคือน้องผมเป็นคนเฉื่อยๆ เรียบร้อย ไม่ชอบแข่งขัน ไม่ชอบเผชิญหน้า ผมไม่รู้ว่าจะไปแข่งขันกับเขาในโลกเอกชนไหวมั้ย แต่น้องผมเป็นคนเรียนเก่งมาก คิดว่าสอบราชการไม่น่าจะเป็นปัญหาเลย และพอเข้าได้แล้วก็คงไม่ต้องแข่งขันอะไรนักเหมือนเอกชน ถ้าไม่ทำอะไรผิดก็ไม่โดนไล่ออกอยู่แล้ว
ช่วยแนะนำหน่อยครับ ผมคิดถูกไหม ควรจะกล่อมน้องไหม เป็นห่วงน้องมากจะรู้ตัวตอนสายไป คิดได้ตอนเริ่มอายุเยอะไปหางานที่ไหนเขาก็ไม่รับ และกลัวน้องจะไม่มีเงินใช้ตอนแก่ ตอนนี้ธุรกิจผมพอไปได้ ขาดเหลืออะไรผมช่วยได้ ผมล่ะเครียดจนนอนไม่หลับถ้าเกิดผมป่วย หรือธุรกิจไม่ดีขึ้นมา บ้านเราจะทำยังไงต่อ
ยาวไปไม่อ่าน:
น้องทำงานเอกชนรับเงินน้อยและไม่มั่นคง ผมกลัวน้องไม่มีเงินใช้ตอนแก่เลยอยากให้รับราชการ แต่น้องมองว่างานราชการเป็นระบบอาวุโสต้องประจบผู้ใหญ่ ทำไงดีครับ
ปรึกษาหน่อยครับ อายุประมาณ 30 ยังน่ารับราชการไหมครับ
ตอนนี้น้องผมอายุย่าง 29 แล้ว ทำงานเอกชนมา 6-7 ปี เงินเดือน 25,000 ตอนนี้น้องรักงานที่ตัวเองทำมาก เปิดบริษัทกับเพื่อน หานายทุนเอง หาลูกค้าเอง เช่าออฟฟิศกินนอนกันอยู่ที่ออฟฟิศ ผมดีใจที่น้องมีความสุขแต่ผมมองไม่เห็นอนาคตเลยครับ เพราะเงินก็เท่านี้มาตั้งแต่เริ่มทำ และธุรกิจก็ดูไม่โตเลย ผมเป็นห่วงอนาคตมากๆ
ที่บ้านก็เจอเรื่องร้ายๆ มาเยอะ เสียบ้านไปหลายหลังตั้งแต่ช่วงต้มยำกุ้งตอนผมเด็กๆ ตอนนี้ไม่เหลืออะไร เช่าบ้านอยู่ ภาระเยอะมาก ผมเพิ่งใช้หนี้ที่บ้านหมด และกำลังจะเก็บเงินซื้อบ้านเงินสด รายได้น้องที่ 25,000 พอแค่ตัวเองใช้ ไม่มีเงินเก็บ รายได้ทุกอย่างในบ้านผมจ่ายหมด ผมทำธุรกิจส่วนตัวเล็กๆ รายได้ไม่เยอะประมาณ 2-3 แสนต่อเดือน ซึ่งก็พอเลี้ยงครอบครัวไหว แต่ผมเป็นห่วงถ้าเกิดผมเป็นอะไรไป หรือธุรกิจผมไปไม่รอดขึ้นมาจะอดตายทั้งบ้าน เลยอยากให้น้องทำงานมั่นคง ผมมองว่าข้าราชการเริ่มต้นเงินน้อย แต่ทำไปสักพักก็น่าจะอยู่ได้ แถมไม่ต้องเป็นห่วงมีเงินใช้ตอนแก่ด้วย แต่น้องไม่ฟังเลย พอพูดว่าข้าราชการก็คิดถึงระบบอาวุโส ประจบผู้ใหญ่ อะไรทำนองนั้นครับ
อีกอย่างนึงคือน้องผมเป็นคนเฉื่อยๆ เรียบร้อย ไม่ชอบแข่งขัน ไม่ชอบเผชิญหน้า ผมไม่รู้ว่าจะไปแข่งขันกับเขาในโลกเอกชนไหวมั้ย แต่น้องผมเป็นคนเรียนเก่งมาก คิดว่าสอบราชการไม่น่าจะเป็นปัญหาเลย และพอเข้าได้แล้วก็คงไม่ต้องแข่งขันอะไรนักเหมือนเอกชน ถ้าไม่ทำอะไรผิดก็ไม่โดนไล่ออกอยู่แล้ว
ช่วยแนะนำหน่อยครับ ผมคิดถูกไหม ควรจะกล่อมน้องไหม เป็นห่วงน้องมากจะรู้ตัวตอนสายไป คิดได้ตอนเริ่มอายุเยอะไปหางานที่ไหนเขาก็ไม่รับ และกลัวน้องจะไม่มีเงินใช้ตอนแก่ ตอนนี้ธุรกิจผมพอไปได้ ขาดเหลืออะไรผมช่วยได้ ผมล่ะเครียดจนนอนไม่หลับถ้าเกิดผมป่วย หรือธุรกิจไม่ดีขึ้นมา บ้านเราจะทำยังไงต่อ
ยาวไปไม่อ่าน:
น้องทำงานเอกชนรับเงินน้อยและไม่มั่นคง ผมกลัวน้องไม่มีเงินใช้ตอนแก่เลยอยากให้รับราชการ แต่น้องมองว่างานราชการเป็นระบบอาวุโสต้องประจบผู้ใหญ่ ทำไงดีครับ