ดีใจกับจูเน่นะ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าเร็วไปหน่อยเหมือนกัน

ก่อนจะเข้าใจผิด  ขออธิบายแป๊บนึง

เมื่อคืนหลังจากจูเน่ประกาศแกรดไป  ผมก็มานั่งคิดนะว่ามันเป็นเรื่องดีมากๆ  ที่น้องเจอทางของตัวเอง  และการจบการศึกษาของน้อง  น่าจะเรียกได้ว่าเป็นคนที่จบได้สวยที่สุดตั้งแต่ตั้งวงมาแล้ว

แต่ก็มีคำถามอีก  หลังจากเน่เป็นคนเปิดทางแล้ว  จะมีคนอื่รที่เดินแผนชีวิตแบบนี้หรือเปล่า  โดยเฉพาะโดยเฉพาะเมมเบอร์หลายๆคนที่มีฝีมือและความสามารถ แต่ยังไม่มีโอกาสติดเซม การเปลี่ยนทางเดิน  หรือย้ายไปอยู่แผนกอื่นที่จะทีโอกาสเติบโตมากกว่า อาจจะดีกว่าก็ได้

แต่ทุกครั้งที่มีคนแกรด  มันก็เป็นการสูญเสียทรัพยากรบุคคลของวงไปเช่นกัน



อย่างในรูปนี้  ทั้งๆที่เพิ่งตั้งทีมขึ้นมา  แต่กลายเป็นว่า  ตอนนี้เมมเบอร์ทีมอยู่กันไม่ครบ  แม้แต่เทรนนีก็มีไม่กี่คน  ถามว่ารุ่น 3 จะมาเสริมตรงนี้ได้ไหม  ช่วงแรกน่าจะยังไม่ไหว  กว่าจะเทรนด์กันจนขึ้นเสตจได้ (หมายถึงเสตจทีมนะ ไม่ใช่เสตจเทรนนี) คงต้องใช้เวลาพอสมควร

ก็คือ  ถ้ามีคนเข้ามา แล้วปี 2 ปี ก็ออกไปทำอย่างอื่น (หมายถึงในกรณีออกปกติ  ไม่ได้ออกเพราะดราม่า) ผมว่าก็ทำให้วงลำบากเหมือนกัน  กว่าจะเทรนด์คนขึ้นมาได้คนนึง  ไม่ใช่ง่ายๆเลย  ยิ่งคนนั้นติดทีมด้วย  น่าจะยิ่งหาคนแทนยาก

เพราะงั้น  ถึงตรงนี้ก็เลยยิ่งเข้าใจว่า ทำไมรุ่น 3 ถึงมีสเปคอยู่ที่งานเธียเตอร์เป็นหลัก  เป็นสเปคการคัดคนที่ชอบทำงานแบบนี้จริงๆ  หรืออย่างน้อยก็เอนเอียงมาทางที่ชอบการเป็นไอดอลที่ยืนระยะได้เต็มสัญญา  เพราะเอาจริงๆ  อย่างจูเน่ 2 ปีนี่ผมคิดว่าเร็วนะ และการเสียคนที่มีประสบการณ์ 2 ปีไป ก็ทำให้ต้องหาคนทดแทนเหมือนกัน

ส่วนตัวเลย  อยากให้เมมเบอร์อยู่ในวงอย่าน้อยสัก 3-4 ปี (หรือเต็มสัญญาก็ไม่นานนะ 6 ปี) เพราะจะได้ทำงานแบบเต็มที่ และวงเองก็จะได้เทรนคนขึ้นมาทดแทนทันด้วย  แต่อย่างไรก็ดี  ทุกคนมีความคิดของตัวเอง มีเป้าหมายของตัวเองที่ต้องการบรรลุเช่นกัน  ก็คงต้องปล่อยให้เป็นการตัดสินใจของตัวเขาเอง  เราจะไปห้ามก็คงไม่ได้

คงต้องรอดูรุ่น 3 แล้วว่า  ผลจะออกมายังไง เพราะเหมือนจะใช้ CGM48 โมเดลมาจบล่ะนะ