ชีวิตในวัยเรียนและทำงานที่ย้อนแย้ง

กระทู้คำถาม
วันนี้ผมมีเรื่องราวที่เป็นประสบการณ์ของชีวิตเรื่องการทำงานหลังเรียนจบ
ผมเป็นเด็กบ้านนอกครอบครัวค่อนข้างยากจน สมัยประถมผมเรียนได้ที่1-4 (ในห้องมี10คนนะ)555+
พอมาขึ้นมามัธยมก้เข้าโรงเรียนประจำอำเภอ  เกรดก็ไม่ได้ดีมาก ต่ำกว่า2.5ซะอีก แต่กิจกรรมบอกเลยไม่ขาด
หรือถึงขั้นกรรมการดีกว่าการเรียนนะ ก้อเรียนจนถึง ม.6 แต่ในความคิดไม่เคยมีความมุ่งหมายในการเรียนต่อ
หรืออยากจะทำอาชีพอะไรเลย แต่ผมเรียนต่อ ป.ตรี นะเพาะแม่อยากให้จบ ป.ตรี ก็เลยเรียน
ก้เข้ามหาลัยแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ คณะนิติศาสตร์ ตลอด4ปี ผมก้ยังคงเรียนและทำกิจกกรมไปด้วย
ทั้งงานอาสาและกิจกรรมที่ต้องทำ เพื่อนรุ่นเดียวกันเข้าไปเกือบ 600 คน ผมไม่มีจุดมุ่งหมายในอาชีพหรือการเรียน
ขอเพียงแค่เรียนจบให้แม่เป็นพอ ก็เรียนจบนะ แต่ที่จบจริงๆ ไม่ถึง 200 คน ผมยังตกใจ ทั้งๆที่เกรดตอนจบ แค่2.6 เอง
ไม่เคยบอกว่าตัวเองเก่งแต่จะบอกว่าผมพยายามไม่เครียด เรียนจบมาก้มาทำงานในไร่ ในสวน
หลังจากนั้นเข้ามาอยู่ในวงการการเมือง เป็นมือปืนตามนักการเมืองอยุ่ปีกว่า แต่มันเสียง จยหลังจากนั้น
ก็มาทำฝ่ายกฎหมายของบริษัท แต่ไม่มีงานกฎหมายให้ทำเลย ทำแต่บัญชีจนถึงทุกวัน
สรุป เรียนไร จบไรมา ไม่มีค่าหากทำงานไม่เป็นและ ไม่สนุกกับมัน อย่าไปเครียด อย่าไปคิดมา ป
"เกรดไม่ได้เป็นตัวชีวัดการศึกษา ใบปริญญาไม่ได้เป็นตัวชี้วัดความสำเร็จของชีวิต'

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่