If - Bread

๐..พนมทศนัขนบครู...........ชูวรรณศิลป์สืบสยาม โศลกงามท่านเรียงร้อย.......ข้าน้อยต้อยตามติด อุทิศตนเพื่อรักษา...............สืบภาษากวีวัจน์ พูนพิพัฒน์พิไลผล..............จรรโลงกลกานท์ก่อง ให้ผุดผ่องทั

สราญสันต์ รัญจวนจิต ประชิดช่องกลีบบัวทอง ไหวขยับ ตอบรับชื่นเพลินเถลิง เริงปรารมภ์ ลอดกลมกลืนเพลิดริ้วคลื่น ซาบซ่านทรวง ม่านม่วงลาย" สางอุษา สกุณา ถลาร่อนภู่ภมร ล้อมสุคันธ์ มิหันหายบินไต่ตอม

พิรุณร่ำเติมสินธุ์ตฤณชอุ่มบานปทุมอูมเต่งเร่งชูชื่นพระพายโชยเรณูคู่วันคืนภมรตื่นกอบกู้ฤดูกาล"เริงปรารมภ์ฉมสุคันธรสลิ่วกำจายพลิ้วร่ายรำทำนองสาส์นเชื้อเชิญใจครื้นเครงบรรเลงกานท์ชดช้อยหวานทาทาบซาบซึ้

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

เคียงมาลี มาลัย ฤทัยซ่านงามตระการ สะพรั่ง เช้าหลังฝนยามแสงแรก ส่องเงา เสาวคนธ์ชื่นกมล ฉมพราย กำจายจร"เคียงมาลัย มาลี ฤดีรื่นภมรตื่น ภวังค์ คลั่งเกสรขยับปีก มิหลีก ลี้อาทรลืมรังรอน จมปลัก รักเรณู&

เก็บงานเก่า เฝ้ารวม ร่วมกระทู้ เทียวค้นดู เดิมนาม เฝ้าตามหา ติดโทษแบน แสนอาวรณ์ งานก่อนมา หน้า nana_tjj ถูกเททิ้ง หลายหมายเลข สมาชิก เขาติ๊กฆ่า สิ้นสมญา นามเก่า เศร้าใจยิ่ง รอยอักษร ย้อนหลัง คิดอ้างอ

พระอภัยใจอ่อนถอนสะอื้น อุตส่าห์ฝืนพักตร์ว่านิจจาเอ๋ย แม่ผีเสื้ิอเมื่อไม้เห็นในใจเลย  พี่ไม่เคยอยู่ในถ้ำให้รำคาญ คิดถึงน้องสองชนกที่ปกเกล้า  จะสร้อยเศร้าฌสกาน่าสงสาร ด้วยพลัดพรากจากมาเป็นช

พู่กันรังสรรค์มาลี หมดจดสดสี สารภีสะพรั่งกลางสวน ............................................ กำจายกลิ่นหอมรัญจวน ภมรสำรวล เย้ายวนชื่นแช่มแจ่มใส ........ มั่นรักบุปผาเหนือใด หยั่งรากฝากไว้ ดินให้รักร