...บางครั้งก็คิดนะว่าตัวเองไม่มีอะไรดีเลย
ยิ่งเราเผชิญหน้ากับโลกที่กว้าง ไปเจออะไรใหม่ๆ ที่ผ่านมาเราอยู่เเต่โลกแคบๆ
ตื่นนอน เข้าห้องน้ำ เปลี่ยนผ้า กินข้าว ถึงเวลาก็กลับบ้าน แบบนี้วกไปวนมา ครอบครัวก็ไม่ค่อยจะไปเที่ยวที่ไหน พ่อก็ทำงาน(นานๆกลับบ้าน) แม่ก็ทำงาน อยู่บ้าน บางครั้งก็รู้สึกนะ เห็นคนอื่นไปเที่ยวแต่งตัวดีดี แต่เราก็ไม่มีอย่างเขา ก็เข้าใจแหละเกิดมาแบบนี้ ไม่ได้มีซะทุกอย่าง ตอนไปโรงเรียนก็ตั้งใจเรียนแหละแต่หัวช้า ไม่ค่อยจะเขาใจอะไรง่ายๆ เป็นแบบนี้อนาคตจะทนไหวไหมคนส่งเรียนจะไหวไหม จะเสียเวลารึเปล่า จะทำได้รึปล่าว เห้อ ก็คิดมากแบบนี้แหละ ไม่ได้เกิดมาในที่ๆมีเพียบพร้อมทุกอย่าง ก็ต้องพยายามและค่อยๆสร้างมันไปแหละเนาะชีวิตและสังคมสมัยนี้ เห้อๆๆ
คิดมากกก
ยิ่งเราเผชิญหน้ากับโลกที่กว้าง ไปเจออะไรใหม่ๆ ที่ผ่านมาเราอยู่เเต่โลกแคบๆ
ตื่นนอน เข้าห้องน้ำ เปลี่ยนผ้า กินข้าว ถึงเวลาก็กลับบ้าน แบบนี้วกไปวนมา ครอบครัวก็ไม่ค่อยจะไปเที่ยวที่ไหน พ่อก็ทำงาน(นานๆกลับบ้าน) แม่ก็ทำงาน อยู่บ้าน บางครั้งก็รู้สึกนะ เห็นคนอื่นไปเที่ยวแต่งตัวดีดี แต่เราก็ไม่มีอย่างเขา ก็เข้าใจแหละเกิดมาแบบนี้ ไม่ได้มีซะทุกอย่าง ตอนไปโรงเรียนก็ตั้งใจเรียนแหละแต่หัวช้า ไม่ค่อยจะเขาใจอะไรง่ายๆ เป็นแบบนี้อนาคตจะทนไหวไหมคนส่งเรียนจะไหวไหม จะเสียเวลารึเปล่า จะทำได้รึปล่าว เห้อ ก็คิดมากแบบนี้แหละ ไม่ได้เกิดมาในที่ๆมีเพียบพร้อมทุกอย่าง ก็ต้องพยายามและค่อยๆสร้างมันไปแหละเนาะชีวิตและสังคมสมัยนี้ เห้อๆๆ