**** เมื่อไหร่ ****

0 กำแพงพังวังไหม้ด้วยไฟล้อม หลังโค้งค้อมเยี่ยงเชลยก็เผยเห็น ชีพสิ้นสูญเลือดใครนะไหลกระเซ็น ปวงทุกข์เข็ญคลี่คลุมลงสุมซ้อน 0 ก้าวทุกก้าวย่างไปที่ไกลห่าง มรรคาสร้างต่างเหล่าจากเก่าก่อน หากบางก้าวยกย่างไป

"มนุษย์หนึ่ง...ต่ำเตี๊ย ดำ ขาว รวย จน ล้วนมีค่าเท่ากัน" แผ่นดินไหล เลื่อนเคลื่อน สะท้านก้อง ภูเขาปล่อง พ่นลาวา น่ากลัวหลาย ธรรมชาติ พิโรธ โกรธทำลาย คนใจร้าย มิเคยรักษ์ ถนอมเรา ผู้รับเ

เท่าไหร่ถึงจะพอ อยู่ได้หนอหลังเกษียณ เก็บออมอย่างพากเพียร คิดวนเวียนเท่าไหร่พอ เมื่อไหร่ถึงจะพอ คิดแล้วท้อใจเหี่ยวห่อ ทำงานต้องทำต่อ ตั้งตารอเลิกทำงาน ทำไมเขาถึงพอ เพื่อนคุยจ้อได้บำนาญ เกษียณราชการ

ในบางครั้ง  ชีวิต  ช่างโหดร้าย ทุกข์ใจกาย  ลำบาก  แสนยากเข็ญ ถูกผูกมัด  จองจำ  ให้ลำเค็ญ ก็คงเป็น  ด้วยกรรมเก่า  เข้าระราน ก็อยากให้  เขาพ้นทุกข์  เป