วิปัสสนาได้แค่นึกตามตำรา

บทนำ แนวคิดที่ว่า "ถิรสัญญาเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสติ" (ถิระสัญญา อุปัฏฐานะการะณัง สะติสสะ) เป็นหลักการสำคัญที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างองค์ธรรม ๒ ประการ คือ สัญญา (Perception/Memory) และ สติ (

1. วิรตีเจตนา (เจตนาเป็นเครื่องงดเว้น) ความหมายและบริบท ความหมาย: "วิรตีเจตนา" (Virati-cetanā) คือ เจตนา (ความตั้งใจ) ที่งดเว้น หรือหลีกเลี่ยงจากการทำทุจริตทางกายและทางวาจา บริบท: วิรตีเจตน

จิตในระดับอรูปฌาน (จิตที่เห็นทั้งนอกกาย และที่กาย) พิจารณาทุกข์ได้อย่างไร 1.จะไปหยุดทุกข์ภายนอก ภายใน(ผัสสะ) ให้อยู่กับที่ เข้าไม่ถึงจิต 2.หรือ ผัสสะเข้าถึงจิตแลีว แต่จิตไม่ไหลตาม

มีสัมมาฑฺฏฐิ มีสัมมาสมาธิ เกิดฌาน เกิดเจโตวิมุติ มีสัมมาสติ เกิดวิปัสสนาญาณ เกิดปัญญาวิมุติ ฯลฯ ไม่มีฌาน ไม่มีวิปัสสนาญาณ ไม่รู้มรรค

ลัทธิ18ลัทธิ เขาจะไม่สอนทำสมาธิ เป็นพวกฑิฏฐิ62 ไปขัดกับคำสอนของพระพุทธเจ้า คือมรรค ( ศีล สมาธิ ปัญญา) เน้นเรื่องศีล สมาธิ ปัญญา(สติปัฏฐาน4ที่ทำให้เกิดวิปัสสนาญาณ) สติไม่ใช่ปัญญา

คือจะมีหลายๆท่านบอกเฮ้ยจะเดินปัญญาจะเจริญสติปัฏฐานได้จริงต้องฌานแบบสมาบัติก่อนคือต้องสมมุติบัญญัติเดียวๆให้จิตนิ่ง(ระงับนิวรณ์5ชั่วคราว)ก่อนถึงจะเดินปัญญาได้ ถ้าไม่ถือว่าเดินผิด พร้อมกับอ้างสัมมาสมาธิ

จิตมีดวงเดียวคือจิตเดิม จิตที่เวียตาย เวียนเกิด แต่ที่ไปเรียกวิญญานที่แล่นไปตามอายาตนว่าเป็นจิตนั้น เพราะความเข้าใจผิดของนักอ่านตำรา ตีความไม่แตก ทำให้ผิดเพี้ยนกันไปหมด ถ้าแยกออกว่าอย่างไรคือรู้จิต