สรุกก็คือ มีเด็กบ้านคนนึงเป็นเด็กผู้ชาย..
ไม่มีพ่อแม่ มันชอบมาอาศัยนอนเล่นเกมอยู่บ้านเรา มันชอบนั่งข้างแม่เรา ทั้งที่เราไม่เคยได้นั่งข้างแม่เลย
แม่ทั้งเอาโทรศัพท์ให้ ซื้อของกินมาให้ ทำกับข้าวให้
ให้กินกับข้าวเราด้วยซึ่งเด็กคนนี้มาทุกวันเลย จนเราทนไม่ไหว ทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อยบ้าง แม่ก็ด่าเรา
ว่าจะอะไรนักหนาเรื่องแค่นี้ หัดรู้จักมีเพื่อนบ้าง(เราก็มีเพื่อนนะ) ทั้งที่มันมากินอยู่บ้านเรา กินข้าวก็ไม่เก็บ บอกแม่เราว่า เก็บเองสิเป็นเจ้าของบ้าน ส่วนตัวเองนอนเล่นเกมสบายใจ ทำสมควรไหมคะที่จะมาพูด
แบบนี้อ่ะ บ้านตัวเองก็ไม่ใช่..ทำตัวสบาย ซึ่งถ้าเป็นเราพุดแบบนี้คงโดนตบไปแล้ว แต่แม่กลับไม่ว่าอะไรเด็กผู้ชายคนนั้นเลย กลับหัวเราะกันคิกคักๆ แต่เราบอกแม่ว่าไม่ให้เด็กผู้ชายคนนี้มาก็ไม่ได้ เพราะเราไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรเลย เราอึดอัดมาก แต่ต้องทนต่อไป (มีขอตังค์แม่เราด้วยนะทั้งที่เราขอยังไม่ให้)
**วันอยากจะมาระบายเฉยๆค่ะ อึดอัดไม่ไหวแลว**
ตอนนี้มีเด็กข่งบ้านคนนึง มันไม่มีพ่อแม่ มันชอบมาอาศัยอยู่บ้านเรา(ต่อ👇)
ไม่มีพ่อแม่ มันชอบมาอาศัยนอนเล่นเกมอยู่บ้านเรา มันชอบนั่งข้างแม่เรา ทั้งที่เราไม่เคยได้นั่งข้างแม่เลย
แม่ทั้งเอาโทรศัพท์ให้ ซื้อของกินมาให้ ทำกับข้าวให้
ให้กินกับข้าวเราด้วยซึ่งเด็กคนนี้มาทุกวันเลย จนเราทนไม่ไหว ทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อยบ้าง แม่ก็ด่าเรา
ว่าจะอะไรนักหนาเรื่องแค่นี้ หัดรู้จักมีเพื่อนบ้าง(เราก็มีเพื่อนนะ) ทั้งที่มันมากินอยู่บ้านเรา กินข้าวก็ไม่เก็บ บอกแม่เราว่า เก็บเองสิเป็นเจ้าของบ้าน ส่วนตัวเองนอนเล่นเกมสบายใจ ทำสมควรไหมคะที่จะมาพูด
แบบนี้อ่ะ บ้านตัวเองก็ไม่ใช่..ทำตัวสบาย ซึ่งถ้าเป็นเราพุดแบบนี้คงโดนตบไปแล้ว แต่แม่กลับไม่ว่าอะไรเด็กผู้ชายคนนั้นเลย กลับหัวเราะกันคิกคักๆ แต่เราบอกแม่ว่าไม่ให้เด็กผู้ชายคนนี้มาก็ไม่ได้ เพราะเราไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรเลย เราอึดอัดมาก แต่ต้องทนต่อไป (มีขอตังค์แม่เราด้วยนะทั้งที่เราขอยังไม่ให้)
**วันอยากจะมาระบายเฉยๆค่ะ อึดอัดไม่ไหวแลว**