เเอบชอบรุ่นพี่เเต่เขาอยู่ม.4เเล้วเราอยู่ม.1ทำไงดีคะ

วันนี้มีเรื่องราวจะมาบอกเเละเล่าให้ฟังคือเราเเอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งในร.รเรากับพี่เขาเป็นเหมือนพี่น้องกันเพราะเเม่เรากับเเม่พี่เค้าเป็นเพื่อนกันเเล้วตอนเด็กๆเราก็ไปเล่นบ้านพี่เค้าพี่เค้าก็ดูเป็นมิตรดีนะไม่หยิ่งเลยพ่อพี่เค้าก็ใจดีเเม่พี่เค้าก็ใจดีเเต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้คิดอะไรเกินคำว่าพี่น้องเพราะตอนนั้นยังเด็กมากไม่ค่อยจะรู้จักคำว่ารักพอเราโตได้สักป.6จะขึ้นม.1เเล้วเราก็มีเเพลนจะไปออกกำลังกายที่สวนสุขภาพเพราะตอนนั้นน้ำหนักขึ้นเเล้วป้าก็ชวนไปน้องก็อยากไปเล่นที่นั้นด้วยเราเลยตกลงไปเเล้วทีนี้เราก็ไปวิ่งเราเห็นพี่เขาวันเเรกเราก็นึกว่าใครเพราะเราก็ไม่ได้ไปบ้านพี่เค้านานเเล้วเพราะเเม่เราไปทำงานอยู่ กทม.พอเห็นพี่เค้าเราก็เเปลกใจว่าพี่เค้าก็เตะบอลด้วยหรอใช่พี่เค้าเป็นนักบอลโรงเรียนเเล้สพี่เค้าก็ไปซ้อมบอลอยู่นั้นพอวันที่2เราก็ไปวิ่งกับน้องเเต่น้องไปขี่จักรย้านเล่นเราเลยได้วิ่งคนเดียวตอนนั้นเวลาราวประมาณ4-5โมงเย็นได้พี่เค้ากับเพื่อนก็วิ่งมาจากบ้านเราเเปลกใจมากเพราะพี่เค้ามองเราเราก็ไม่ได้อะไรเเล้วเราก็วิ่งต่อเเต่สรุปเเล้วพี่เค้าวิ่งตามเรามาเราก็เลยเห็นไปมองบ้างต่อมาเราไปวิ่งอีกพี่เค้ากำลังเล่นกะเพื่อนอยู่เเล้วพี่เค้าก็ถือรองเท้าบอลเพื่อจะใส่เเล้วเราก็วิ่งเราคิดว่าพี่เค้าคงไม่หันมามองเราเลยหันไปสรุปพี่เค้าหันมาเเล้วยอ้มให้เราคือเขิลมากเเล้วคือเเบบทำไรไม่ถูกเลยวันนั้นคือวันเเรกที่เราตกหลุมรักพี่เค้าเเต่เราก็มานึกๆดูพี่เค้าอาจจะมองเพราะรู้จักเราก็ได้เราไม่ให้ความหวังตัวเองเพราะรู้ว่าถ้าไม่ใช่อย่างที่คิดสุดท้ายเราจะมาเจ็บเองเเล้วเราก็อยากเจอพี่เค้าทุกวันเลยเเต่ช่วงนี้หน้าฝนเลยไม่ค่อยจะได้เจอกัน3วันตอดที่ไม่ได้เจอพี่เค้าเราเเบบง่อยมากเเล้ววันที่4เราก็มาสวนสุขภาพอย่างที่เคยเเต่สุดท้ายก็ไม่เห็นพี่เค้าเราภาวนาขอให้ได้เจอพี่เค้ามากเเหละเเล้วสุดท้ายตอนจะกลับบ้านเราเดินใช่ไหมเเล้ววสุดท้ายเราเจอพี่เค้ากำลังขี่จักรยานมาร.รเผื่อมาซ้อมบอลคือหัวใจเราเต้นเเรงมากเเล้วพี่เค้าก็หันมามองเราพยายามจะไม่มองพี่เค้าเเต่ก็ทำไม่ได้เพราะพี่เค้าน่ารักมากต่อมาเราก็อยากตามติดชีวิตพี่เค้าเราเลยพยายามหาเฟสพี่เค้าหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอดีที่ในทีมบอลญาติเราเป็นเพื่อนกะพี่เค้าอยู่เราเลยหาในเฟสญาติเรา5-6วันเลยนะถึงจะเจอคือเราดีใจสุดๆเเต่เเล้วส่งคำขอไปพี่เค้าก็ไม่รับเพราะในเฟสพี่เค้ามีเพื่อนเเค่180คนเท่านั้นเองมันคงอยากที่พี่เค้าจะรับเเต่เราก็รอวันที่พี่เค้ารับเเอดจะบอกว่ารอยยอ้มพี่เค้าสดใสมากยิ้มทีไรคือเรายิ้มตามเลยอ่ะเเต่เรารู้ตัวดีว่าคงเป็นได้เเค่พี่น้องเพราะอายุพี่เค้ากับเราต่างกันมากเรา12-13เเต่พี่เค้า15-16เเล้วยังไงก็เป็นได้เเค่พี่น้องนั้นเเหละเเต่ก็ไม่เป็นไรยังไงก็จะเเอบชอบเเบบนี้เเหละไปเรื่อยๆถึงจะมีสิทเป็นเเค่นี้ก็ตาม..... #ไอ่เจ้ารอยยิ้ม