ไม่ให้เจอค่ะ

อยากทราบกรณีที่ย่าของลูกจะฟ้องเอาผิดที่เราไม่ให้เจอลูกค่ะ ขอเล่ารายละเอียดนะคะ เริ่มแรกตอนเราคลอดลูก เราคลอดก่อนกำหนดค่ะทั้งเราทั้งลูกคือเกือบตายกันทั้งคู่ เพราะเราตกเลือดเยอะมาก พอคลอดออกมา ลูกต้องอยู่ รพ ในห้อง icu เด็กต่อค่ะเพราะไม่แข็งแรงเลย ตลอดระยะเวลาที่ตั้งแต่คลอด พ่อของลูกบ่ายเบี่ยงตลอดค่ะ ไม่ยอมบอกแม่ เขาว่าเขา''สงสารแม่ทั้งชีวิตแม่เขามีแต่ความทุกข์ไม่อยากให้แม่ต้องทุกข์เพิ่มค่ะ และฐานะทางบ้านเราก็ดีกว่าเขาเยอะ'' นี่คือคำพูดของเขาจริงๆค่ะกล้าสาบาน ตลอดระยะเวลา1เดือนครึ่งเขาไม่เคยมา รพ เลยค่ะเพราะกลัวพ่อแม่เราและอายที่ตัวเองมีลูกค่ะ และตอนนั้นเราเรียนซัมเมอร์เพราะเราอยากให้จบทันเพื่อนเราเหลืออีกแค่ปีเดียวก็จะจบ เราก็ไม่ได้ไป รพ ทุกวันค่ะเพราะต้องเรียน เสาร์อาทิตย์ถึงกลับมา แต่เราปั๊มนมไว้และพ่อแม่ก็เอาไปให้ทุกวันค่ะ ตั้งแต่เกิดเรื่องพ่อแม่เราเป็นคนดำเนินเรื่องทุกอย่างค่ะ ตั้งแต่พาไปคลอดยันทำใบเกิด เพราะผู้ชายเขาไม่ยอมมาทำใบเกิดให้ลูกให้ค่ะ ง่ายๆก็คือไม่ยอมรับ แล้วคนที่ไม่มีสามีคอยทำเรื่องใบเกิดให้ต้องออกจาก รพ ไปทำเอง ตอนนั้นเราผ่าคลอดได้แค่3วันค่ะและอาการยังน่าเป็นห่วง แต่เราก็ต้องไปทำค่ะเพราะพยาบาลเร่งให้ทำเพราะเด็กอาการไม่ค่อยดี เราก็ต้องไปเองพ่อแม่คอยดูแลตลอดเลยค่ะ(รู้สึกผิดมากๆเพราะเกิดเรื่องแบบนี้มามีแต่พ่อแม่ที่ช่วยเหลือและแก้ปัญหาให้ค่ะ) สรุปคือใบเกิดไม่มีชื่อพ่อของเด็กมีแต่ชื่อเราค่ะ แล้วอย่างที่บอกว่าเราเรียน พ่อแม่เราต้องไปต่างจังหวัดบ่อยๆ พ่อแม่เลยกดดันให้เราติดต่อหาแม่ของผู้ชายค่ะ เราติดต่อไปหลังจากที่ลูกอยู่ รพ 1เดือนครึ่ง เช้าวันต่อมาเราได้รับข้อความจากผู้ชายว่า ''ถ้าแม่กูเป็นอะไรตาย'' ตอนแรกเราตกลงกันค่ะว่าช่วยกันเลี้ยงผลัดกันเอามาเลี้ยง แต่ตอนที่แม่ผู้ชายมา รพ ก็พูดกัลพยาบาลประมาณว่าเราไม่เอาลูก ไม่ยอมมาเฝ้า อายอะไรไม่รู้ประมาณนี้ค่ะ แต่อย่างที่เราบอกค่ะตั้งแต่เกิดเรื่องมีพ่อแม่เราที่คอบมาดูน้องค่ะ น้องอยู่2เดือน เขามา2เดือนหลังค่ะ และผู้ชายคนนั้นก็พึ่งจะมาเฝ้าทุกวันหลังจากที่แม่เขามาค่ะ เขามาอยู่เพราะต้องการหลบหน้าญาติค่ะเขาอาย ตอนนั้นเขารู้นะคะว่าเราไปเรียนแต่พอพยาบาลถามเขาตอบว่าไม่รู้ค่ะว่าเราไปไหน ไม่ยอมบอกว่าเราไปเรียน แล้วระหว่างที่น้องรักษาตัว น้องเคยเกือบเสีย2ครั้งค่ะ ครั้งแรกพยาบาลโทรมากลางดึกแม่เราตัดสินว่าไม่ให้ใส่ท่อช่วยค่ะ เพราะมีหมอแนะนำว่าอย่าทำถ้าทำจะยิ่งเร่งให้เขาเสีย ตอนนั้นแม่ผู้ชายไม่รู้ค่ะว่ามีหลานเพราะตอนนั้นเรายังให้โอกาสเขาได้บอกแม่เองค่ะ พอเราบอกผู้ชายว่าแม่เราไม่ได้ให้ใส่ท่อ เขาว่าแม่เราใจร้ายค่ะ ตั้งแต่พอเขามา รพ เขาจะเอาเรื่องนี้มาพูดตลอดค่ะ พอรอบสองมันเกิดหลังจากที่แม่เขารู้ ตอนนั้นโทรศัพท์แบตหมดค่ะเขาเลยโทรหาแม่ผู้ชาย แม่ผู้ชายก็ไม่ให้ทำค่ะ แต่ทีนี้คือเขาจะเอาแต่เรื่อฃที่แม่เราไม่ให้ทำไปพูดค่ะว่าแม่เราใจร้าย แต่ของตัวเองไม่พูดเลยค่ะ ตอนนั้นบ้านเราก็ยอมค่ะเพราะคิดว่าไม่ได้เสียหายอะไรใครอยากพูดไรก็พูดไปเพราะเรารู้ดีค่ะว่าเพราะอะไรถึงไม่ทำ จุดแตกหักอยู่ตรงที่หมอฝึกพยายามมาพูดให้แม่ทำ แต่หมอที่เป็นอาจารย์สอนหมอและทำงานด้านนี้มานานเขาไม่ให้ทำค่ะ วันนั้นแม่เราเลยถามทุกเรื่องที่อาจารย์หมอพูดแล้วแย้งกับหมอฝึกค่ะ แย้งแต่ไม่ได้เถียงคะเพราะแม่เราแค่ถามแล้วทำไมอาจารย์หมอบอกอย่างนี้อะไรประมาณนี้ค่ะ แต่ผู้ชายมาด่าแม่เราว่าเป็นยืนเถียงกับหมอเหมือนค่ะ ตอนเราเห็นที่เขาพิมพ์มาด่าเราก็ด่ากลับค่ะ ว่าแม่ใครเป็นกันแน่แม่เราผัวเดียวเมียเดียว แต่แม่เธอไปนอนกับผู้ชายที่มีลูกมีเมียแล้วทั้งๆที่อายุ50กว่าแล้วและมีแฟนอยู่แล้ว ทีนี้เราไปบอกแม่เรื่องที่เขาด่าแม่เรา ฝ่ายชายเลยแคปแต่แชทเราที่ด่าแม่เขาค่ะ แต่ไม่แคปแชทตัวเองไปให้ดู นี่คือจุดเริ่มต้นค่ะ ถ้าว่างจะมาพิมพ์ต่อนะคะ บัญชีพึ่งสมัครเลยแนบรูปไม่ได้ เดี๋ยวถ้าลงได้เมื่อไรจะลงนะคะ