คือ...ขอเกริ่นก่อนเลยว่าเรามีปมเหมือนหลายๆคนที่อาจเคยโดนเพื่อนบูลลี่ บางคนโดนตั้งเเต่ประถมยันมัธยม นั่นก็คือผลที่ทำให้เราจำจนถึงทุกวันนี้ ◉‿◉
ก็อย่างที่พูดไปข้างต้นอะค่ะ เราเคยโดนเพื่อนบูลลี่เพราะสถานะที่บ้านไม่ค่อยจะดี แล้วยายก็เป็นคนปากจัดด่าเก่งอยู่แล้ว แต่ก่อนเราเป็นคนร่าเริง จนกระทั่งวันนั้น..เราเดินไปเรียนตามปกติ พอเดินเข้าห้องไป ในใจก็คิดว่าจะ say hi เพื่อนๆแบบขำๆ แต่พอเดินเข้าไปเพื่อนผู้หญิงเราที่นั่งจับกลุ่มกัน ก็หันมามอง แล้วเงียบ เราตกใจเลยไม่ได้พูดอะไร ระหว่างวันเราก็เรียนตามปกติเเต่เราดันรู้สึกว่าทำไมทุกคนดูแปลกๆไม่พูดกับเรา จนเรายืมไม่บรรทัดเพื่อนคนนึง มันเมินเรา เราเลยรู้ทันที...เราเลยไม่พูด เป็นแบบนั้นอยู่เดือนนึงเต็มๆ เราแอบร้องไห้ทุกวันหลังกลับจากร.ร เราไม่พูดกับใครและไม่ได้เล่าให้ใครฟัง กลายเป็นคนเก็บตัว เงียบตลอดแทบจะไม่พูดอะไรเลย เหมือนยายจะจับสังเกตุได้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา
เราไม่รู้ว่ายายรู้ได้ไงว่าเราโดนเพื่อนบูลลี่ไม่คุยด้วย เช้าต่อมาเราไปร.รปกติ อยู่ๆ คปรจ.ก็เรียกเรากับเพื่อนๆไปพบ พอได้ฟังครูพูดมาแค่ประโยคแรกเราก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว "เกิดอะไรขึ้นกับ(ชื่อเรา)" ไม่มีใครพูด เราได้ยินเสียงเพื่อนคนนึงที่เป็นญาติ้ราเเท้ๆพูดออกมาเบาๆว่า "ตบแม่*" เราก็ไม่พูดอะไร สุดท้ายครูพูดเจรจาทุกอย่างให้พวกมันฟัง แล้วครูก็ให้พวกมันขอโทษเรา... น้ำตาของพวกมัน พอเราเห็นเรายิ่งรำคาญ ....เเต่ก็ยอมตามน้ำไป (เราลืมบอกตอนนั้นอยู่ ป.6) ตอนนี้เราอยู่ม.3แล้ว ที่จริงเราก็หายโกรธพวกมันแล้วแหละ ทว่าไม่นานมานี้เราสังเกตพวกมัน..คือ เวลาไปไหนพวกมันจะไปกันทุกคน แต่ไม่มีเรา -คนเดียว-😄 อันนี้เราก็เฉยๆนะ นานๆเข้า คือเราเป็นคนไม่ค่อยเล่นโซเชียล (ขอบอกก่อนเลยแอปนี้พึ่งโปลดมาสดๆร้อนๆ)
..เราเห็นทุกคนไปนู้นไปนี่ เราเลยสงสัย จู่ๆยายเรามาบอกว่าวันนี้ครูนัดให้ไปร.ร ตอนนั้นแหละเราเลยเข้าบราวเซอร์เพื่อถามคนที่ออนอยู่ว่าวันนี้เขาให้ทำอะไร แล้วทำไมมีคนบอกเรา เราไม่เห็นรู้เลย มีคนอ่านเว่ย..แต่ไม่มีใครตอบ เป็นแบบนี้ทุกครั้งอะ เราเลยต้องถามครูตลอด มันมีเรื่องราวอีกเยอะ เราเองก็ทนมานาน เลยอยากอยู่คนเดียวแล้วไม่ต้องการใครแล้ว มันน้อยใจนะ😅ที่เพื่อนไม่สนใจเรา ทั้งที่เรารักพวกมันอะ ที่เรายกโทษพวกมันเพราะเราเห็นมันเป็นเพื่อนไง รู้จักกันมาตั้งหลายปีตั้งเเต่3-4ขวบ แต่ดูสิ่งที่เราได้รับสิ 555555 ☺
.ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
.ใครที่ได้อ่านแล้วถ้าบทความนี้ดูไม่เหมาะสมตรงไหนบอกได้นะคะ
อยากออกห่างจากเพื่อนๆต้องทำไง?
ก็อย่างที่พูดไปข้างต้นอะค่ะ เราเคยโดนเพื่อนบูลลี่เพราะสถานะที่บ้านไม่ค่อยจะดี แล้วยายก็เป็นคนปากจัดด่าเก่งอยู่แล้ว แต่ก่อนเราเป็นคนร่าเริง จนกระทั่งวันนั้น..เราเดินไปเรียนตามปกติ พอเดินเข้าห้องไป ในใจก็คิดว่าจะ say hi เพื่อนๆแบบขำๆ แต่พอเดินเข้าไปเพื่อนผู้หญิงเราที่นั่งจับกลุ่มกัน ก็หันมามอง แล้วเงียบ เราตกใจเลยไม่ได้พูดอะไร ระหว่างวันเราก็เรียนตามปกติเเต่เราดันรู้สึกว่าทำไมทุกคนดูแปลกๆไม่พูดกับเรา จนเรายืมไม่บรรทัดเพื่อนคนนึง มันเมินเรา เราเลยรู้ทันที...เราเลยไม่พูด เป็นแบบนั้นอยู่เดือนนึงเต็มๆ เราแอบร้องไห้ทุกวันหลังกลับจากร.ร เราไม่พูดกับใครและไม่ได้เล่าให้ใครฟัง กลายเป็นคนเก็บตัว เงียบตลอดแทบจะไม่พูดอะไรเลย เหมือนยายจะจับสังเกตุได้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา
เราไม่รู้ว่ายายรู้ได้ไงว่าเราโดนเพื่อนบูลลี่ไม่คุยด้วย เช้าต่อมาเราไปร.รปกติ อยู่ๆ คปรจ.ก็เรียกเรากับเพื่อนๆไปพบ พอได้ฟังครูพูดมาแค่ประโยคแรกเราก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว "เกิดอะไรขึ้นกับ(ชื่อเรา)" ไม่มีใครพูด เราได้ยินเสียงเพื่อนคนนึงที่เป็นญาติ้ราเเท้ๆพูดออกมาเบาๆว่า "ตบแม่*" เราก็ไม่พูดอะไร สุดท้ายครูพูดเจรจาทุกอย่างให้พวกมันฟัง แล้วครูก็ให้พวกมันขอโทษเรา... น้ำตาของพวกมัน พอเราเห็นเรายิ่งรำคาญ ....เเต่ก็ยอมตามน้ำไป (เราลืมบอกตอนนั้นอยู่ ป.6) ตอนนี้เราอยู่ม.3แล้ว ที่จริงเราก็หายโกรธพวกมันแล้วแหละ ทว่าไม่นานมานี้เราสังเกตพวกมัน..คือ เวลาไปไหนพวกมันจะไปกันทุกคน แต่ไม่มีเรา -คนเดียว-😄 อันนี้เราก็เฉยๆนะ นานๆเข้า คือเราเป็นคนไม่ค่อยเล่นโซเชียล (ขอบอกก่อนเลยแอปนี้พึ่งโปลดมาสดๆร้อนๆ)
..เราเห็นทุกคนไปนู้นไปนี่ เราเลยสงสัย จู่ๆยายเรามาบอกว่าวันนี้ครูนัดให้ไปร.ร ตอนนั้นแหละเราเลยเข้าบราวเซอร์เพื่อถามคนที่ออนอยู่ว่าวันนี้เขาให้ทำอะไร แล้วทำไมมีคนบอกเรา เราไม่เห็นรู้เลย มีคนอ่านเว่ย..แต่ไม่มีใครตอบ เป็นแบบนี้ทุกครั้งอะ เราเลยต้องถามครูตลอด มันมีเรื่องราวอีกเยอะ เราเองก็ทนมานาน เลยอยากอยู่คนเดียวแล้วไม่ต้องการใครแล้ว มันน้อยใจนะ😅ที่เพื่อนไม่สนใจเรา ทั้งที่เรารักพวกมันอะ ที่เรายกโทษพวกมันเพราะเราเห็นมันเป็นเพื่อนไง รู้จักกันมาตั้งหลายปีตั้งเเต่3-4ขวบ แต่ดูสิ่งที่เราได้รับสิ 555555 ☺
.ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
.ใครที่ได้อ่านแล้วถ้าบทความนี้ดูไม่เหมาะสมตรงไหนบอกได้นะคะ