คามหัวจ้ออ่ะค่ะคือเราเป็นเด็กมัธยมต้นเราเรียนได้ที่1ทุกปีเรียนก็ดีกิจกรรมก็เก่งแต่พอมันนานเข้าเรารู้สึกว่าเรากดดันที่จะต้องโดนบังคับให้เราได้เกรด4ทุกปีเราเรียนหนักมากครอบครัวแตกแยกบางวันก็ต้องไปอยู่กับพ่อบ้างแม่บ้างเรารู้สึกเหนื่อยปัญหาครอบครัวเริ่มหนักเรื่อยๆพอเราโตมาน้องเรา(คนละแม่)ก็ชอบรังแกเราพ่อกับญาติคนอื่นๆก็เข้าข้างนอกเรากันหมดเราไม่เคยได้เลือกว่าจะกินอะไรต่างกับน้องที่ได้ทุกอย่างเพื่อนก็เหมือนกันเพื่อนๆไม่มีใครรักเราจริงๆทุกคนรักเพื่อนอีกคนนึงกันหมดมีวันนึงเราโดนเพื่อนคนนั้นด่าเราทุกคนก็บอกให้เราไปจอโทษเพื่อนคนที่ด่าเราทั้งๆที่เราไม่ผิดเวลาเรียนเรากดดันมากกลัวว่าจะแพ้คนอื่นจนเวลาผ่านมานานเราเริ่มโตเราเริ่มรู้เรื่องแล้วรู้ว่าเราไม่อยากที่จะกดดันตัวเองเราพึ่งรู้ว่าสิ่งที่เราทำทั้งหมดเราไม่ได้อยากทำเรารู้ทุกอย่างที่ำให้เราเสียใจและรับมือปัญหาต่างๆมาตัวคนเดียวโดยตลอดเราไม่อยากรับรู้อะไรแล้วยิ่งรู้มันยิ่งทำให้เราอยากเป็นบ้า. มีใครให้คำปรึกษาเราบ้างได้ไหมเราจะทำยังไงดีกับชีวิตในตอนนี้ (ขอบคุณนะคะที่อ่านจบ)
เราไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วเราอยากที่จะไม่รู้อะไร