ครอบครัวอาจไม่ใช้เซฟโซนของเรา

เราพึ้งจะมาเรียนมหาลัย  เราทำงานตั้งแต่ม.6 เลิกเรียนทำงาน เลิกงาน3ทุ่กลับมาทำการบ้านนอน ตื่นมาไปเรียนเลิกเรียนทำงาน ชีวิตเราอยู่แบบนี้1ปี แต่ทุกเดือนเงินออกเราให้ครอบครัวเรา พอใกล้จะจบม.6เราเลือกที่จะมาเรียนไกลเพราะเหตุผลเดียวเลยคือที่บ้าน พ่อแม่เราไม่เคยสนใจ มีแต่ด่าเราว่าเรา ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ทำอะไรเลย บางครั้งวันหยุดจากการทำงานเราอยากนอนพักบ้าง พ่อแม่ก็ชอบด่าเราว่าเราว่าขี้เกียจ แม่กับพ่อทะเลาะกันสักพักมาด่าเรา แม่โมโหให้พี่ก็มาด่าเรา เราเป็นคนรับทุกอย่าง จนเราได้ออกจากบ้านมาเรียนแถวรังสิตเรามาเรียนเราเรียนหนักมากเลยไม่ได้ไปหาทำงานเราโดนครอบครัวด่า ด่าเหมือนเราผิดมาก เราลำบากไม่มีเงินแม้แต่จะกินข้าว ที่บ้านก็ไม่โอนเงินให้เลย เขาให้เราอาทิตย์ละ200 มันไม่พออยู่แล้วกับทุกวันนี้ แม่เราเคยไม่จ่ายค่าหอให้เราจนโดนตัดไฟ โดนล็อคห้อง ได้ออกมาเดินเร่ร่อน เงินก็ไม่มีกิน โทรหาที่บ้านก็ไม่มีใครรับ มารับสายเราอีกที5ทุ่ม บอกว่าลืม ละโอนจ่ายให้เราไป และให้เงินเรามากินแค่100 เราโดนค่าเปิดห้องไปอีก20เราเหลือเงิน80 กว่าแม่จะให้เงินเราอีกก็ตั้ง5วัน เราต้องเลือกว่าวันนึงเราจะกินมื้อไหน ถ้าเรากิน มื้ิอเที่ยงมื้อเย็นเราจะไม่ได้กินเลย เราเลยยอมอด บางครั้งก็กินข้าววันละมื้อด้วยซ้ำ มันเป็นแบบนี้มา6เดือนเต็ม เราอยากกลับบ้าน พ่อแม่ไม่ให้เรากลับบอกกลับมาเปลืองเงินพ่อแม่ เรารู้สึกว่าครอบครัวเราเค้าไม่ได้รักเราเลย ตอนพี่เราไปเรียนม.6 ไม่เคยทำงานอะไรเลย จนขึ้นมหาลัย ทั้งดรอปทั้งย้ายมอ พ่อแม่ไม่เคยว่าพี่เราเลย แถมยังส่งเงินให้ใช้อีกไม่รู้เดือนละเท่าไหร่ เรายอมรับว่าเราอิจฉาพี่เรามาก พี่เราได้ทุกอย่างเราไม่เคยได้เลย จนพี่เราได้กลับไปทำงานที่บ้าน ครอบครัวเราดีใจมากเขายกยอพี่เรามาก พ่อแม่เราดูมีความสุขมากพ่อแม่ไม่เคยถามหาเราเลย จนบางครั้งเราก็คิดว่าถ้าไม่มีเราครอบครัวคงสมบรูณ์แบบมาก ปัจจับันนี้แม่เราไม่เคยส่งเงินให้เราใช้เลย เราต้องทำงานเป็นรายวันวันละ100บ้าง200บ้างเพื่อเอามาไว้กินมาไว้เก็บจ่ายค่าหอ เราเคยขอที่บ้านเขาไม่ให้เลยไม่สนใจเราเลย เราเห็นคนรอบครัวอื่นดูมีความสุขมาก ปิดเทอมเดื่อเรากละบบ้านกันหมด ที่บ้านเขาดูมีความสุขมาก บ้านคนอื่นเขาดูเป็นเซฟโซนที่ดีมากเลยครอบครัวคอยอยู่ข้างๆสนับสนุนแต่เราไม่เคยได้มีแบบนี้บ้างเลย...... มันอาจจะดูเหมือนเรื่องโม้ใช่ไหมละที่เราพิมพ์มา แต่ทั้งหมดมันคือความจริงที่เราเจออยู่ทุกวันนี้ พ่อแม่ไม่โทรหาเราเลย ไม่เคยถามเราเลยว่าเป็นไงบ้าง ไม่ให้เงินเราใช้แม้แต่บาทเดียว เราต้องสู้ต่อไป ถึงครอบครัวเราจะไม่สนใจก็ตาม....