คือช่วงนี้หนูเตรียมตัวกับการอ่านหนังสือเพื่อเป้าหมายคือบรรจุข้าราชการ
แต่ปัญหาคือเวลาหนูอ่านหนังสือที่บ้านเค้าจะให้เราทำโน้นทำนี่ตลอด เช่น
ออกไปข้างนอก ไปทำธุระหน่อย พาไปนั่นนี่หน่อย ซึ่งการอ่านหนังสือเรา
มันขาดช่วงมาก บางทีออกไปหลายชั่วโมงมากและตอนชวนคือเป็นตอนที่
เรามีสมาธิจดจ่อมันมากแล้ว เราก็ไม่ค่อยอยากไป แล้วบางทีการไปทำธุระ
มันไม่ได้จบที่ธุระอะคะ บางทีเค้าอยากไปนั่นนี่กันต่อซึ่งเราไม่ได้อะไรแต่แค่
เราอยากกลับบ้านอ่านหนังสือมากกว่างี้อะคะ บางทีพอเราเลือกที่จะไม่ไป
จะถูกมองว่าเราพึ่งพาไม่ได้ ไม่เอาใครเห็นแก่ตัว แต่คือทุกคนในบ้านมี
รถยนต์หมดนะคะ หนูแค่อยากทำหน้าที่ของตัวเอง ซึ่งมันก็ทำเพื่อพ่อแม่
เพื่อตัวเองค่ะ เช่น วันนี้อยากจะอ่านหนังสือให้จบ แต่การออกไปข้างนอก
จุดประสงค์เราแค่พาไปทำธุระแต่มันจะต่อด้วยการไปช็อปปิ้ง รึไปนั่นนี่ต่อ
สรุปคือกลับมาเราเหนื่อยแล้ว ดึกแล้ว วันนั้นก็หมดไปโดยที่ไม่ได้อ่านเลย
หนูอยากรู้ว่าหนูควรจะทำอย่างไงดี ควรจะมีระบบความแบบไหนดี
เพราะหนูไม่อยากถูกมองว่าเห็นแก่ตัว และก็ไม่อยากรู้สึกแย่กับตัวเอง
ถ้าหากเราสอบไม่ติดเพราะเราทำมันไม่เต็มที่
ปรึกษาปัญหาเรื่องการอ่านหนังสือ
แต่ปัญหาคือเวลาหนูอ่านหนังสือที่บ้านเค้าจะให้เราทำโน้นทำนี่ตลอด เช่น
ออกไปข้างนอก ไปทำธุระหน่อย พาไปนั่นนี่หน่อย ซึ่งการอ่านหนังสือเรา
มันขาดช่วงมาก บางทีออกไปหลายชั่วโมงมากและตอนชวนคือเป็นตอนที่
เรามีสมาธิจดจ่อมันมากแล้ว เราก็ไม่ค่อยอยากไป แล้วบางทีการไปทำธุระ
มันไม่ได้จบที่ธุระอะคะ บางทีเค้าอยากไปนั่นนี่กันต่อซึ่งเราไม่ได้อะไรแต่แค่
เราอยากกลับบ้านอ่านหนังสือมากกว่างี้อะคะ บางทีพอเราเลือกที่จะไม่ไป
จะถูกมองว่าเราพึ่งพาไม่ได้ ไม่เอาใครเห็นแก่ตัว แต่คือทุกคนในบ้านมี
รถยนต์หมดนะคะ หนูแค่อยากทำหน้าที่ของตัวเอง ซึ่งมันก็ทำเพื่อพ่อแม่
เพื่อตัวเองค่ะ เช่น วันนี้อยากจะอ่านหนังสือให้จบ แต่การออกไปข้างนอก
จุดประสงค์เราแค่พาไปทำธุระแต่มันจะต่อด้วยการไปช็อปปิ้ง รึไปนั่นนี่ต่อ
สรุปคือกลับมาเราเหนื่อยแล้ว ดึกแล้ว วันนั้นก็หมดไปโดยที่ไม่ได้อ่านเลย
หนูอยากรู้ว่าหนูควรจะทำอย่างไงดี ควรจะมีระบบความแบบไหนดี
เพราะหนูไม่อยากถูกมองว่าเห็นแก่ตัว และก็ไม่อยากรู้สึกแย่กับตัวเอง
ถ้าหากเราสอบไม่ติดเพราะเราทำมันไม่เต็มที่