คือเมื่อก่อนผมเป็นเด็กเอ๋อๆ ที่ค่อนข้างแปลกแยก ไม่เป็นผู้เป็นคน และชอบทำตัวแปลกๆเลยมีเรื่องน่าอายของตัวเองที่ไม่น่านึกถึงนับไม่ถ้วนเลยครับ
แต่ปัจจุบันผมเป็นผู้เป็นคนมากๆ มีเพื่อนฝูง มีสังคมของตัวเอง และมีความรัก
เรื่องพวกนี้มันตามรังควานผมมาก เวลาจะกินจะนอน จะทำอะไร ก็มักจะชอบนึกถึง แล้วก็จุกตรงอก
และมีความรู้สึกก็คือกลัวว่าจะมีคนจำเรื่องนั้นได้ แล้วก็กลัวว่าเรื่องนั้นจะถูกขุดขึ้นมา ทั้งๆที่อาจจะไม่มีใครจำได้แล้วก็ได้ แต่ว่าเราคิดไปเอง
ขออนุญาติไม่เล่าว่าเรื่องมันเป็นยังไงบ้างนะครับ ไม่อยากจะเล่าและนึกถึงจริงๆ
ผมควรทำยังไงดีครับ ทุกวันนี้อยู่ไม่เป็นสุขเลย
ลืมเรื่องน่าอายในอดีตไม่ได้ ควรทำยังไงดีครับ
แต่ปัจจุบันผมเป็นผู้เป็นคนมากๆ มีเพื่อนฝูง มีสังคมของตัวเอง และมีความรัก
เรื่องพวกนี้มันตามรังควานผมมาก เวลาจะกินจะนอน จะทำอะไร ก็มักจะชอบนึกถึง แล้วก็จุกตรงอก
และมีความรู้สึกก็คือกลัวว่าจะมีคนจำเรื่องนั้นได้ แล้วก็กลัวว่าเรื่องนั้นจะถูกขุดขึ้นมา ทั้งๆที่อาจจะไม่มีใครจำได้แล้วก็ได้ แต่ว่าเราคิดไปเอง
ขออนุญาติไม่เล่าว่าเรื่องมันเป็นยังไงบ้างนะครับ ไม่อยากจะเล่าและนึกถึงจริงๆ
ผมควรทำยังไงดีครับ ทุกวันนี้อยู่ไม่เป็นสุขเลย