อุ้มรักเกมลวง ละครที่อยากปารางวัลให้ ด้วยบทละครสุดมีชั้นเชิง กับนักแสดงนำสุดสมบทบาท



ถ้าละครเรื่อง The Story of Us – เรื่องรักระหว่างเรา ผลงานของผู้จัดเรื่องแรก สิบทิศ และผู้กำกับมือรางวัล กชมน จะได้แรงบันดาลใจจาก Notting Hill Begin Again หรือ Before Sunrise  อุ้มรักเกมลวงก็คงมีกลิ่นอายของ My Best Friend’s Wedding
 
ด้วยคาแรคเตอร์และพล็อตคุ้น ๆ กชมน เกี้ยว ละม้ายจูลิแอนน์ (จูเลีย โรเบิร์ต) ตัวแทนผู้หญิงสวย เก่ง ฉลาด ไม่ต้องพึ่งผู้ชาย แต่ทั้งสองคนต่างก็เคยมีประสบการณ์ ‘รักฝังใจ’  สำหรับกชมน สิบทิศ แฟนเก่าสมัยเรียนเคยกล่าวไว้ว่าเธอเป็นสารกระตุ้นความห่วยแตกของผู้ชาย ต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต การถูกประจานต่อหน้าธารกำนัลแค่นี้ก็เพียงพอที่จะสร้างแผลลึกในใจจนต้องไปพบจิตแพทย์ และเมื่อเจอเหตุการณ์คล้ายๆ กันก็เป็นฝันร้ายของเธอเสมอ ส่วนไมเคิล ที่เคยสัญญากับจูลิแอนน์ว่าถ้าอายุ 28 แล้วต่างฝ่ายต่างยังไม่มีใครจะแต่งงานกัน กลับเปลี่ยนใจไปแต่งงานกับคิมมี่ ซึ่งดูเผิน ๆ แล้วเหมือนปิ่นปัก ภรรยาของสิบทิศราวกับพิมพ์เดียวกัน กชมนได้เพียงพันแสง เพื่อนซี้เมียบ๊อบมาแอ๊บแมนเป็นสามี ส่วนจูลิแอนน์มีจอร์จ เกย์เพื่อนสนิทมาเป็นตัวช่วย
 
มีหลายฉาก หลายตอน ที่พาลให้นึกถึง My Best Friend’s Wedding อย่างฉากฌานเต้นรำกับกชมนแล้วบอกว่าถ้าตัวเองจะแต่งงาน จะนึกถึงกชมนป็นคนแรก แต่ถึงเวลาจริงๆ กลับไปแต่งงานกับเอมี่  หรือฉากคาราโอเกะเปิดกองที่ปิ่นร้องเพลงไม่เอาไหน คล้าย ๆ กับคิมมี่
 
แต่อุ้มรักเกมลวงพาคนดูหลุดเข้าไปในโลกตัวละครกับเรื่องราวประเด็นสาระที่น่าสนใจอีกมากมาย และถึงตอนนี้ก็ยังคาดเดาไม่ได้ว่าจะจบอย่างไร  ผู้เขียนบทสร้างตัวละครที่สัมผัสได้ด้วยความเข้าใจมนุษย์ปุถุชนที่ทุกคนมีสีเทา ไม่มีใครดีสุดขั้ว ชั่วสุดขีด ทุกคนต่างมีเหตุผลรองรับการกระทำของตัวเอง เป็นคนธรรมดาที่เจอได้ทั่วไปในสังคม  ประกอบกับฝีมือจัดจ้านของนักแสดงนำและผู้กำกับที่ทำให้คนดูเข้าถึง เอาใจช่วย และอินจัดจนอารมณ์พุ่ง 

กชมน “ผู้หญิง A+” Perfectionist ที่ EQ ต่ำ



คนส่วนใหญ่คงไม่เก็ทและหมั่นไส้เกี้ยว  น้อยคนจะเก่ง มาตรฐานสูง ทุกอย่างต้องสมบูรณ์แบบอย่างเธอ แถมความอีคิวต่ำ ยิ่งผลักให้คนออกห่าง ใครล่ะอยากจะใกล้คนแรงวีนเหวี่ยง พูดอะไรไม่รักษาน้ำใจชาวบ้าน คนที่เป็น Perfectionist จะมีความคาดหวังสูงกับตัวเอง  รู้สึกแย่มากถ้าทำอะไรผิดพลาดต่อหน้าคนอื่น ถ้าผู้หญิงทั่วไปเจอสิบทิศประจานคงเจ็บไม่นานก็ลืม แต่สำหรับเกี้ยวความผิดพลาดคือความล้มเหลวที่เกิดขึ้นไม่ได้ มันเป็นตราบาป แผลในใจที่ถูกกระตุ้นเมื่อไหร่ก็เจ็บเมื่อนั้น คนพวกนี้มักจะปกปิดความรู้สึกของตัวเอง เกี้ยวเองก็สร้างเกราะกำแพง ข้างนอกอาจจะดูเข้มแข็ง แต่ไม่ได้แปลว่าเธอจะอ่อนแอไม่เป็น ตอนระเบิดอารมณ์กับสิบทิศว่าเหนื่อยแค่ไหน เจ็บแค่ไหนที่ต้องมาอุ้มท้องลูกของเค้า ใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะผ่านฝันร้ายมาได้ มันยากแค่ไหนที่จะกลั้นน้ำตาไม่ให้ผู้ชายที่ทำเราเจ็บที่สุดในชีวิตเห็น  คนสตรองไม่ได้แปลว่าไม่ต้องการคนเห็นใจ ให้กำลังใจ ที่จริงแล้วเกี้ยวเป็นคนน่าสงสาร ไม่มีใครรักไม่มีใครแคร์นอกจากเจ๊เพียงกับอาเธอร์ เพราะคนส่วนใหญ่ไม่มีโอกาสเห็นเนื้อแท้ของเธอว่าไม่ได้ร้ายอย่างที่เห็นภายนอก ตอนนี้เธอยังมีจิ๋ว แต่ถ้าคลอดลูกแล้ว เธอจะเหลือใคร
 
เพราะความเป็นคนอีคิวต่ำ (Emotional Quotient – ความฉลาดทางอารมณ์) ทำให้เกี้ยวอีโก้สูง ไม่ค่อยยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น เวลามีปัญหาจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ไม่พอใจก็แสดงอารมณ์ออกมาหมดโดยไม่สนใจว่าสิ่งที่ตัวเองกระทำนั้นจะไปทำร้ายจิตใจของคนอื่นมากน้อยเพียงใด  ที่เห็นได้ชัดคือวีรกรรมพังงานแต่งแฟนเก่า ความอยากเอาชนะเพราะไม่ใช่คนที่ถูกเลือกทำให้แกล้งเอมี่จัดไฟผิด ช็อตนี้ก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่ช็อตกระชากผ้าปูที่สุดท้ายพังทั้งงาน ตอนแรกเอมี่เองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพราะใคร  ด้วยความอยากสะใจทำให้เกี้ยวเยาะเย้ยออกไป จนพอเอมี่รู้ความจริงเลยแก้แค้นสลับไข่ ถึงเป็นเรื่องวุ่นวายขึ้นมา  

แล้วถ้าเกี้ยวมีความรักจะเป็นอย่างไร ผู้หญิง A+ ไม่จำเป็นต้องคู่กับผู้ชาย A+ เสมอ เวลาอยู่ในความรักเธอต้องเป็นคนคุมเกม เพราะเธอไม่อยากสูญเสียความเป็นตัวเอง  ไม่เปลี่ยนไม่ปรับตัว  ความรักทำให้เธอรู้สึกอ่อนแอ  เกี้ยวแค่ต้องการผู้ชายสักคนที่เข้าใจตัวตนที่แท้จริงและยอมรับความเป็นเกี้ยวได้ เพียงพันแสงฉบับชอบชะนีน่ะมีมั้ย  ความรู้สึกที่มีต่อสิบทิศในตอนนี้ไม่ใช่ความรักหรือเยื่อใย  ก่อนเกี้ยวจะมีรักครั้งใหม่ได้ เกี้ยวต้องให้อภัยตัวเอง ก้าวข้ามความรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวจากความเสียหน้าที่เกิดขึ้น คำสาปว่าเธอต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต เกี้ยวอาจต้องการตัวช่วยซึ่งเป็นสิ่งง่าย ๆ แค่คำขอโทษจากผู้ชายห่วยแตกคนหนึ่งที่จะบอกเธอว่าเค้าคิดผิด เค้าเสียใจและเป็นความผิดของเค้าเอง  ทำให้ไม่มีอะไรติดค้างในใจอีกต่อไป
 
สำหรับเกี้ยว ในแง่การทำงานว่านางไม่ได้ เกี้ยวทุ่มเทจริงจังกับงานเพื่อให้ผลงานออกมาดีที่สุด สมเป็นผู้กำกับมือทอง มีชื่อเสียงและรางวัลเป็นหลักประกัน การทำงานทุกอย่างต้องเป๊ะ เป็นมือโปร แม้กระทั่งเสื้อผ้าหน้าผมโนปากกายูนิคอร์น  ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ไม่มี work-life balance  แต่ความมาตรฐานสูง งานไม่ถึงไม่เลิกก็ส่งผลเสียต่อการจัดการโดยรวมเช่นกันเพราะในความเป็นจริงทรัพยากรมีอยู่จำกัด ด้วยเวลา ด้วยงบ ด้วยเงิน  เป็นจุดที่ต้องวางแผนและตกลงกับผู้จัดให้เคลียร์  แอบสงสัยอย่างเดียวตอนกชมนแก้บทใน Word ทำไมไม่ใช้ฟังก์ชั่น Comment
 
บททำให้เห็นพัฒนาการของเกี้ยว จากคนอารมณ์เกรี้ยวกราด ไม่ฟังอีร้าค่าอีรมใครที่ไหน เป็นค่อย ๆ มีมุมอ่อนโยน  มีความผูกพันกับลูกในท้อง  ยอมใส่ชุดคลุมท้องทั้งที่เคยแอนตี้สุดชีวิต ทำงานแล้วเหนื่อยก็ยอมยกให้อาเธอร์รันกองต่อ ไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงนี้จะเป็นเพราะฮอร์โมนคนท้อง หรือเริ่มปลดล็อคทางอารมณ์ได้ก็ตาม  จากผู้หญิงสีแดงค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นผู้หญิงสีชมพู ภาพที่ไม่คุ้นตาคนรอบข้าง 
 
เรื่องคงจะจบลงด้วยดีถ้าครอบครัวสิบทิศจะไม่มาวุ่นวายกับชีวิตเธอ ทั้งสิบทิศที่เกิดอยากดูแลลูกตัวเองในท้องเกี้ยวเพราะเพียงพันแสงต้องดูแลเจ้าพ่อที่ป่วยอยู่ที่เชียงใหม่ แม่สิบทิศที่พอรู้ความจริงก็สั่งให้เกี้ยวไปอยู่ที่บ้านเพื่อดูแลหลานตัวเองให้ดีที่สุด ที่พีคสุด ปิ่นปักที่ไปหาเรื่องเกี้ยวถึงโรงพยาบาลว่าเรียกร้องความสนใจและส่งโตเกียวไปตีรวนในกองถ่าย เมื่อเกี้ยวยอมไปอยู่บ้านสิบทิศ เกี้ยวไม่ได้มาเล่น ๆ สงครามประสาทเกิดขึ้นแล้ว และแทนที่จะตรง ๆ ร้าย ๆ แรง ๆ มาด้วยแอคติ้งปิ่นปัก  เกี้ยวเป็นคนฉลาดอยู่แล้ว บวกแอคติ้งคนดีเข้าไป  เกมนี้ใครจะชนะ  ความใกล้ชิดกับคนเคยรู้ใจจะทำให้เกี้ยวหวั่นไหวจนเจ็บเองได้หรือเปล่า
  
สารภาพว่าจำไม่ได้ว่าดูละครของกบ สุวนันท์ เรื่องล่าสุดเมื่อไหร่เพราะที่จริงไม่ค่อยดูละคร เพิ่งมาดูช่วง 7 ปีหลัง ๆ ซึ่งกบก็ไม่ค่อยรับงานแล้ว  ช่วงแรก ๆ เรายังเฉย ๆ กับการแสดงของเธอ  คือก็รู้สึกว่ากบคือเกี้ยวแต่ยังไม่ได้ประทับใจอะไร  จนถึงอีพี 14 – 16 อันนี้ยกให้เลย  กบเล่นได้อินมาก  เล่นน้อยแต่ได้มาก  ไม่ว่าจะเป็นฉากระเบิดอารมณ์ข้างถนนกับสิบทิศ  ฉากกินแซนด์วิชทำด้วยใจคนเดียว จนฉากแอ๊บดีทำเอาขนลุก  ยอมแล้วว่ากบ สุวนันท์คือตัวจริงและไม่แปลกใจที่เธอโด่งดังยืนยาวได้จนทุกวันนี้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่