บังเอิญไปเจอภาพยนตร์เรื่องนี้มาจาก i-flix ดูแล้วการเมืองเข้มๆ จึงมารีวิวให้เพื่อนๆที่สนใจเพื่อมีใครตามไปดู
The Eternal Empire [영원한 제국] หรือในชื่อไทยว่า "อาณาจักร" ภาพยนตร์รางวัล The Grand Bell Awards ออกฉายครั้งแรกเมื่อปี 2537 เป็นภาพยนตร์ที่มีโครงเรื่องมาจากประวัติศาสตร์ในยุคสมัยของพระเจ้าจองโจ (ลีซาน) กษัตริย์พระองค์ที่ 22 ของโชซอน สร้างมาจากนิยายเรื่อง Eternal Empire โดยคุณนักเขียนลีอินฮวา เรื่องราวเริ่มต้นจาก ใต้เท้าจาง ผู้ที่เก็บรักษาหนังสือบันทึกเหตุการณ์คึมดงที่พระเจ้ายองโจทิ้งไว้ก่อนสวรรคตได้กลายเป็นศพอยู่ในพระราชวัง "ลีอินมง" (โชแจฮยอน) ได้เป็นคนกลุ่มแรกที่รับรู้ถึงการตายของใต้เท้าจาง เมื่อความทราบถึง พระเจ้าจองโจ (อันซองกี) จึงมีรับสั่งให้สืบหาความจริงเรื่องการตายและให้ลีอินมงตามหาหนังสือเล่มนั้นมาถวายพระองค์ โดยหวังใช้บันทึกนั้นลบล้างคำครหาของพระบิดาที่ว่าพระองค์ทรงเสียสติและเปิดเผยถึงการตายอย่างไม่เป็นธรรมของพระบิดา อีกทั้งพระเจ้าจองโจตั้งใจปฏิรูปกฎหมายต่าง ๆ ให้เป็นสมัยใหม่มากขึ้นโดยหวังจะสร้างเมืองในอุดมคติที่พระองค์ใฝ่ฝันให้เป็นจริง ความเท่าเทียมทางชนชั้นและการใช้คนตามความสามารถไม่เกี่ยงฐานะ เรื่องนี้ย่อมทำให้เหล่าขุนนางที่กุมอำนาจปกครองบ้านเมืองไม่พอใจและตอบโต้กลับพระราชาจากในที่มืด แม้ลีอินมงจะตามหาบันทึกนั้นมาได้แต่ก็ถูกทำลายลงโดยขุนนางโนรน หลังเหตุการณ์ที่ฝ่ายขุนนางลุกขึ้นต่อต้านกษัตริย์ ไม่นานนักพระเจ้าจองโจก็เสด็จสวรรคตไปอย่างกระทันหัน ไม่ทันได้สร้างเมืองในอุดมคติของพระองค์ให้สำเร็จ ส่วนลีอินมงเองก็ออกนอกเมืองไปเพื่อสอนหนังสือให้กับเด็กชาวบ้านธรรมดาและบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นไว้เตือนใจขุนนางรุ่นหลัง
ความยาว :125 นาที
ช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ : พระเจ้าจองโจ
ช่องทางการรับชม : iflix
วิเคราะห์เรื่องราวจาก The Eternal Empire
1 ในบันทึก 한중록 หรือ The Memoirs of Lady Hyegyeong ที่พระชายาฮเยกยองพระชายาในรัชทายาทซาโด พระราชมารดาของพระเจ้าจองโจได้บันทึกเอาไว้ โดยพระนางเริ่มเขียนตอนมีชันษา 60 ปีเป็นการเขียนจากความทรงจำของพระองค์ มีทั้งหมด 4 เล่มโดยในส่วนเล่มที่ 3 กล่าวถึงการที่พระเจ้าจองโจพยายามอย่างมากที่จะลบล้างความผิดและฟื้นฟูพระเกียรติยศให้กับพระราชบิดา โดยพระนางเขียนเล่มนี้หลังจากที่พระเจ้าจองโจเสด็จสวรรคตไปอย่างกระทันหัน เพื่อส่งมอบเจตนา ความตั้งใจของลูกชายให้กับหลานชาย "พระเจ้าซุนโจ" ได้สืบทอดต่อไป ด้วยบันทึกเล่มนี้จึงมีภาพยนตร์และละครโทรทัศน์หลากหลายเรื่องที่เขียนบทให้พระเจ้าจองโจพยายามฟื้นฟูพระเกียรติพระราชบิดา จึงขัดกับเหล่าขุนนางฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย เป็นการเมืองที่มักจะพบเห็นได้บ่อย ๆ ในละครหรือภาพยนตร์ที่เดินเรื่องในสมัยนี้
2 รัชทายาทซาโด วิกลจริตจริงหรือโดนใส่ร้าย ตามบันทึก 한중록 หรือ The Memoirs of Lady Hyegyeong ในเล่มที่ 4 กล่าวถึงพระสวามีมีอาการจิตวิปลาส ถึงขั้นสังหารคนแล้วหิ้วหัวไปทั้งวัง แต่นักวิชาการประวัติศาสตร์ยุคสมัยใหม่กลับเห็นแตกต่างจากบันทึกโดยเชื่อว่ารัชทายาทซาโดไม่ได้วิปลาส และเป็นคนที่มีคุณสมบัติที่จะเป็นกษัตริย์ที่ดี มีความคิดเรื่องความเท่าเทียมทางชนชั้น ขุนนางจึงไม่พอใจและใส่ร้ายพระองค์ จุดนี้จึงเป็นประเด็นที่เพียงพอจะให้บทละครตีความได้หลากหลายรูปแบบ สามารถใส่รายละเอียด ปรุงเสริมเข้าไปได้ตามแบบฉบับสื่อบันเทิง
3 การจับกุมชาวโชซอนที่เข้ารีตที่ปรากฏในเรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับสังคมปลายโชซอน เนื่องด้วยการเข้ามาของเหล่าคณะมัชชันนารี ศาสนาคริสต์จึงมีโอกาสได้เผยแผ่เข้ามาด้วยแต่เนื่องจากคำสอนของศาสนาคริสต์นั้นจะเป็นปัญหาต่อระบบของชนชั้นในโชซอนทำให้เหล่าตระกูลขุนนางฝ่ายที่กุมอำนาจของสังคมกวาดล้างจับกุมใครก็ตามที่เข้ารีตศาสนา ทำให้คนที่นับถือคริสต์ต้องหลบซ่อนจากการตามล่าจากทางการ โดยเหตุการณ์กวาดล้างชาวคริสต์ในโชซอนเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นในรัชสมัยพระเจ้าฮอนจง ดังนั้นในภาพยนตร์หรือละครโทรทัศน์ที่เดินเรื่องในสมัยนี้มักจะเขียนให้มีการกำจัดศัตรูการเมืองโดยใส่ร้ายให้เป็นคริสตชน ทั้งรับโทษประหารและเนรเทศเสีย
แม้ท้ายที่สุดพระเจ้าจองโจจะไม่ได้เห็นเมืองในอุดมคติดั่งที่พระองค์ฝันไว้ แต่ความคิดความฝันของพระองค์นั้นโลกในปัจจุบันนี้ได้พิสูจน์แล้วว่า ความเท่าเทียมทางชนชั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สำหรับท่านที่สงสัยว่าทำไมภาพประกอบ อ้างอิงพร้อมขนาดนี้ ขออนุญาตชี้แจงว่าตั้งใจจะลงเป็นบทความกับที่หนึ่งแต่ติดปัญหาเรื่องแหล่งรูปภาพที่ไม่ใช่ offical จะทิ้งเนื้อหาไปก็เสียดายจึงมาลงในพันดิปแทนค่ะ
อ้างอิงจาก
วิกิพีเดีย ในหัวข้อ Memoirs of Lady Hyegyeong / The Eternal Empire
ขอบคุณภาพประกอบจากบทความ 왕과 나 โดยคุณ esaungom
ขอบคุณภาพประกอบภาพจากภาพยนตร์ The Eternal Empire โดยบริษัท DAELIM PICTURES และ iflix
The Eternal Empire หนังดีที่คอซากึกไม่ควรพลาด
The Eternal Empire [영원한 제국] หรือในชื่อไทยว่า "อาณาจักร" ภาพยนตร์รางวัล The Grand Bell Awards ออกฉายครั้งแรกเมื่อปี 2537 เป็นภาพยนตร์ที่มีโครงเรื่องมาจากประวัติศาสตร์ในยุคสมัยของพระเจ้าจองโจ (ลีซาน) กษัตริย์พระองค์ที่ 22 ของโชซอน สร้างมาจากนิยายเรื่อง Eternal Empire โดยคุณนักเขียนลีอินฮวา เรื่องราวเริ่มต้นจาก ใต้เท้าจาง ผู้ที่เก็บรักษาหนังสือบันทึกเหตุการณ์คึมดงที่พระเจ้ายองโจทิ้งไว้ก่อนสวรรคตได้กลายเป็นศพอยู่ในพระราชวัง "ลีอินมง" (โชแจฮยอน) ได้เป็นคนกลุ่มแรกที่รับรู้ถึงการตายของใต้เท้าจาง เมื่อความทราบถึง พระเจ้าจองโจ (อันซองกี) จึงมีรับสั่งให้สืบหาความจริงเรื่องการตายและให้ลีอินมงตามหาหนังสือเล่มนั้นมาถวายพระองค์ โดยหวังใช้บันทึกนั้นลบล้างคำครหาของพระบิดาที่ว่าพระองค์ทรงเสียสติและเปิดเผยถึงการตายอย่างไม่เป็นธรรมของพระบิดา อีกทั้งพระเจ้าจองโจตั้งใจปฏิรูปกฎหมายต่าง ๆ ให้เป็นสมัยใหม่มากขึ้นโดยหวังจะสร้างเมืองในอุดมคติที่พระองค์ใฝ่ฝันให้เป็นจริง ความเท่าเทียมทางชนชั้นและการใช้คนตามความสามารถไม่เกี่ยงฐานะ เรื่องนี้ย่อมทำให้เหล่าขุนนางที่กุมอำนาจปกครองบ้านเมืองไม่พอใจและตอบโต้กลับพระราชาจากในที่มืด แม้ลีอินมงจะตามหาบันทึกนั้นมาได้แต่ก็ถูกทำลายลงโดยขุนนางโนรน หลังเหตุการณ์ที่ฝ่ายขุนนางลุกขึ้นต่อต้านกษัตริย์ ไม่นานนักพระเจ้าจองโจก็เสด็จสวรรคตไปอย่างกระทันหัน ไม่ทันได้สร้างเมืองในอุดมคติของพระองค์ให้สำเร็จ ส่วนลีอินมงเองก็ออกนอกเมืองไปเพื่อสอนหนังสือให้กับเด็กชาวบ้านธรรมดาและบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นไว้เตือนใจขุนนางรุ่นหลัง
ความยาว :125 นาที
ช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ : พระเจ้าจองโจ
ช่องทางการรับชม : iflix
วิเคราะห์เรื่องราวจาก The Eternal Empire
1 ในบันทึก 한중록 หรือ The Memoirs of Lady Hyegyeong ที่พระชายาฮเยกยองพระชายาในรัชทายาทซาโด พระราชมารดาของพระเจ้าจองโจได้บันทึกเอาไว้ โดยพระนางเริ่มเขียนตอนมีชันษา 60 ปีเป็นการเขียนจากความทรงจำของพระองค์ มีทั้งหมด 4 เล่มโดยในส่วนเล่มที่ 3 กล่าวถึงการที่พระเจ้าจองโจพยายามอย่างมากที่จะลบล้างความผิดและฟื้นฟูพระเกียรติยศให้กับพระราชบิดา โดยพระนางเขียนเล่มนี้หลังจากที่พระเจ้าจองโจเสด็จสวรรคตไปอย่างกระทันหัน เพื่อส่งมอบเจตนา ความตั้งใจของลูกชายให้กับหลานชาย "พระเจ้าซุนโจ" ได้สืบทอดต่อไป ด้วยบันทึกเล่มนี้จึงมีภาพยนตร์และละครโทรทัศน์หลากหลายเรื่องที่เขียนบทให้พระเจ้าจองโจพยายามฟื้นฟูพระเกียรติพระราชบิดา จึงขัดกับเหล่าขุนนางฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย เป็นการเมืองที่มักจะพบเห็นได้บ่อย ๆ ในละครหรือภาพยนตร์ที่เดินเรื่องในสมัยนี้
2 รัชทายาทซาโด วิกลจริตจริงหรือโดนใส่ร้าย ตามบันทึก 한중록 หรือ The Memoirs of Lady Hyegyeong ในเล่มที่ 4 กล่าวถึงพระสวามีมีอาการจิตวิปลาส ถึงขั้นสังหารคนแล้วหิ้วหัวไปทั้งวัง แต่นักวิชาการประวัติศาสตร์ยุคสมัยใหม่กลับเห็นแตกต่างจากบันทึกโดยเชื่อว่ารัชทายาทซาโดไม่ได้วิปลาส และเป็นคนที่มีคุณสมบัติที่จะเป็นกษัตริย์ที่ดี มีความคิดเรื่องความเท่าเทียมทางชนชั้น ขุนนางจึงไม่พอใจและใส่ร้ายพระองค์ จุดนี้จึงเป็นประเด็นที่เพียงพอจะให้บทละครตีความได้หลากหลายรูปแบบ สามารถใส่รายละเอียด ปรุงเสริมเข้าไปได้ตามแบบฉบับสื่อบันเทิง
3 การจับกุมชาวโชซอนที่เข้ารีตที่ปรากฏในเรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับสังคมปลายโชซอน เนื่องด้วยการเข้ามาของเหล่าคณะมัชชันนารี ศาสนาคริสต์จึงมีโอกาสได้เผยแผ่เข้ามาด้วยแต่เนื่องจากคำสอนของศาสนาคริสต์นั้นจะเป็นปัญหาต่อระบบของชนชั้นในโชซอนทำให้เหล่าตระกูลขุนนางฝ่ายที่กุมอำนาจของสังคมกวาดล้างจับกุมใครก็ตามที่เข้ารีตศาสนา ทำให้คนที่นับถือคริสต์ต้องหลบซ่อนจากการตามล่าจากทางการ โดยเหตุการณ์กวาดล้างชาวคริสต์ในโชซอนเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นในรัชสมัยพระเจ้าฮอนจง ดังนั้นในภาพยนตร์หรือละครโทรทัศน์ที่เดินเรื่องในสมัยนี้มักจะเขียนให้มีการกำจัดศัตรูการเมืองโดยใส่ร้ายให้เป็นคริสตชน ทั้งรับโทษประหารและเนรเทศเสีย
แม้ท้ายที่สุดพระเจ้าจองโจจะไม่ได้เห็นเมืองในอุดมคติดั่งที่พระองค์ฝันไว้ แต่ความคิดความฝันของพระองค์นั้นโลกในปัจจุบันนี้ได้พิสูจน์แล้วว่า ความเท่าเทียมทางชนชั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อ้างอิงจาก
วิกิพีเดีย ในหัวข้อ Memoirs of Lady Hyegyeong / The Eternal Empire
ขอบคุณภาพประกอบจากบทความ 왕과 나 โดยคุณ esaungom
ขอบคุณภาพประกอบภาพจากภาพยนตร์ The Eternal Empire โดยบริษัท DAELIM PICTURES และ iflix